Reënboogmelodie. Anzil Kulsen

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ gehou het.” Robert rol sy oë vir haar opmerking. As sy maar net weet dat dit Johan se eie keuse is, en arme Berto moet maar saam inkleur, of hy nou wil of nie. Sy oudste boetie beheer die hele huishouding. Maar hy durf nie nou die vrou teëgaan nie.

      “Ja, dis sleg dat hulle net by die skool kan speel. ’n Woonstel is nie ideaal vir sulke woelige seuns nie, dis hoekom ek so hard werk. Ek wil bitter graag vir hulle ’n huis met ’n lekker ruim erf koop.”

      Hy wil dit bitter graag doen, dié deel is die waarheid. En hy werk hard, dis ook glad nie ’n leuen nie. Om die geld wat hy verdien reg aan te wend, is egter ’n ander uitdaging, maar dit kan hy ook nie vir enigiemand sê nie. Dis eintlik net Jacques wat dit verstaan.

      “Dis so dierbaar van jou. Ek sal julle so mis as julle moet trek. Maar waarmee kan ek help, hartjie?”

      “Ek kry nie vir Dianè op haar selfoon nie. Ek sal dit waardeer as Mevrou later, wanneer hulle tuis is, gaan loer hoe dit met haar en die kinders gaan. As die seuns haar eers besig hou, vergeet sy om my te bel.”

      “Ag, hartjie, ek doen dit met liefde. Jy weet mos hoe lief ek vir kinders is.”

      “Ek weet. En ek waardeer dit opreg. Maar Mevrou …”

      “Ja?”

      “Moet maar nie vir Dianè sê ek het gevra nie. Sy is vreeslik trots en wil mos graag superma speel. Liewe vrou van my …”

      “Ek sal nie ’n woord rep nie. Sorg jy net dat jy veilig ry.”

      Dianè

      Sy sluit die traliehek agter haar en gooi haar handsak op die stoel neer. Om te dink hulle sou net nog ’n paar maande hier bly en dan hulle eie huis koop. Sy het al haar droomhuis in haar verbeelding gesien, begin rondkyk en met eiendomsagente gepraat. Dit was net ’n kwessie van tyd, het Robert belowe, maar hy wil darem eers net ’n ordentlike deposito bymekaarmaak.

      Sy het stelselmatig die laaste paar jaar die rol van ’n suksesvolle vrou begin aanneem, heel dikwels haar haarstyl verander en selfs vir ’n nuwe kar begin spaar. Een wat sy met haar eie geld wil koop sodra hulle weet watter effek die huiskoop op hul finansies gaan hê. Vir nou moet haar ou Jetta maar eers die ding doen, al brand sy om ’n nuwe kar te kry wat by haar nuwe voorkoms pas. Sy maak soveel opofferings; daarom het sy nie gedink die oorbelle sou hom so omkrap nie.

      Robert het ’n goeie inkomste, daarvan is sy seker, hoewel sy nooit sien wat presies hy met sy geld maak nie. Sy verwag ook nie meer van hom as die kinders se skoolgeld en die dak oor hulle kop nie. Vir al wat sy weet, wil hy haar droomhuis vir haar kontant koop. Hy plaas in ieder geval soveel druk op homself; dalk is dit die rede vir sy humeurigheid die laaste ruk. Sy sug. As sy eerlik moet wees, was sy humeur al van die begin af maar redelik onvoorspelbaar.

      Sy kyk vinnig na haar horlosie. Sy’t ’n halfuur om kos op die stoof te kry; die nasorgbussie kom nou-nou die kinders aflaai. Die verdomde serp wat die vingermerke om haar nek moes verbloem, gooi sy oor ’n stoel en pluk die yskas oop.

      Die inhoud is nog dieselfde as die naweek. Sy verstaan nie presies waaroor Robert Saterdag so buite homself kwaad geword het nie. Was dit oor sy vir Johan ’n hamburger met sesamsade daarop gegee het, of was dit net omdat sy nie vir hom rooivleis voorberei het nie? Die sesamsade kan noodlottige gevolge hê, dit weet sy goed. Maar dis nie eens waaroor hy woedend was nie. Dit was eers toe sy vir hom die salmslaai gee dat hy skoor gesoek het. Of was dit omdat sy sy attensies voor ete probeer systap het? Hy was taamlik vatterig toe hy by die huis kom, maar ná Johan se uitbarsting en haar oorvol dag, kon sy net nie op daai oomblik saamspeel nie. Die kinders was voor die TV, wat het hy gedink? Moes sy haar “plig” daar en dan doen?

      Sy sug. As sy nou mooi dink, besef sy dis seker maar alles wat hy oor ’n tyd opkrop wat dan skielik tot ’n uitbarsting lei. Hy kon soos enige regdenkende mens net vir haar gevra het om in die vervolg vir hom rooivleis voor te berei. Proteïene, het hy gesê. Eerder as om haar daaroor rond te klap? Wat was sy woorde nou weer?

      Kan jy nie net jou plek behoorlik volstaan nie, vroumens?

      So ’n omvattende verwyt voor hy haar aan die keel beetgekry het. Hoe laat, en of Robert hoegenaamd vandag huis toe gaan kom, weet sy nie. As hy steeds buierig is, kan dit eers lank na nege wees. Robert hou van roetine; hy sal oor ’n halfuur sy kantoordeur sluit en dan eers gym toe gaan. Sy sien hom gewoonlik weeksaande na sewe. As hy in ’n goeie bui is. As hy beduiweld is, weet sy tog nie.

      Sy skrik toe iemand agter haar keel skoonmaak.

      “Meisiekind?” Die tannie se hand waai deur die traliehek om haar aandag te trek. “Hoe is jy so ingedagte dat jy my nie eens hier by jou deur sien nie? Ek dag nou rêrig ek moet klop.”

      “Mevrou Nieuwoudt,” sug sy. Wat soek die nuuskierige ou vrou tog?

      “Kyk, ek het gedink ek kom solank terwyl die kleintjies nog by die skooltjie is. Is als oukei hier by julle?”

      “Hoekom dink Mevrou dit is nie?” vra Dianè. Sy wens sy kon haar eerder net as Tannie aanspreek. In baie opsigte laat mevrou Nieuwoudt haar aan haar ma dink. Hierdie vrou se enigste waardigheid is opgesluit in haar aanspreekvorm.

      “Weet jy, vanweë my destydse beroep weet ek baie van mense af. En ek het nou wel afgetree, maar moenie ’n fout maak nie, ek ken van mense. En … ek sweer ek het jou en Robert Saterdagaand hoor rusie maak. Wat gaan aan, my kind?”

      Sonder dat sy haarself kan keer, sluit Dianè die sekuriteitshek oop. Sy kan dit maar teenoor haarself erken. Dit vreet haar op om niemand te hê om mee te praat nie. Maak nie saak wat die verhouding tussen haar en haar ma is nie, sy mis ’n ma in haar lewe.

      “Ek wens ek het geweet,” sug sy toe mevrou Nieuwoudt verby haar binnetoe tree. Dalk moes sy moeite gedoen het om uit te vind presies watse soort kos sy vir Robert moes maak. Hy gym deesdae soos ’n besetene en het seker meer voedingstowwe as normaalweg nodig.

      “Ek wil nie inmeng nie, maar die harde woorde tussen julle is partykeer moeilik om te ignoreer. So iets soos ’n kind wat knaend neul, is maar stremmend op ’n mens, my kind. Jou man het meer ondersteuning nodig, en dis goed as hy ’n bietjie wegkom.”

      Sy snak na haar asem. Waarop sinspeel die vrou? Robert het nie laat blyk dat die rusie erg genoeg was om die pad te vat nie. Sy het ook nog nie gesien dat Robert al sy goed gepak het nie.

      “Dalk sal dit nie so ’n slegte idee wees as hy maar eers wegbly nie, Tannie … Mevrou. Ons baklei deesdae oor die geringste goed. Dit het alles vererger toe hy so kwaai begin gym het.”

      Die lig in die vrou se oë tref haar onkant. Eers toe mevrou Nieuwoudt haar hand lig en Dianè se ken tussen haar duim en voorvinger vasvat, besef sy haar flater.

      “Slaan hy aan jou?”

      Dianè retireer vinnig. Maar dis te laat, sy weet die nuuskierige vrou het dit gesien en klaar haar eie afleidings gemaak.

      “Ek kry maklik blou kolle, hy het my net rondge-…” Haar woorde stol in haar keel toe die woonstelklokkie by die groot sekuriteitshek aandui sy’t besoekers. Dis te vroeg vir die kinders.

      “Gaan jy nie oopmaak nie?”

      “Ek verwag nie nou gaste nie. Dalk het hulle die verkeerde woonstel se klokkie gedruk.” Sy sluk droog.

      “Sit die serp СКАЧАТЬ