Stara baśń. Józef Ignacy Kraszewski
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Stara baśń - Józef Ignacy Kraszewski страница 32
Название: Stara baśń
Автор: Józef Ignacy Kraszewski
Издательство: Public Domain
Жанр: Зарубежная классика
isbn:
isbn:
85
wola – tu: wolność. [przypis edytorski]
86
krucy – dziś popr. forma lm.: kruki. [przypis edytorski]
87
stołb a. stołp (daw.) – wieża obronna, wolno stojąca, wzniesiona w obrębie murów zamku; donżon. [przypis edytorski]
88
barć – naturalne siedlisko pszczół. [przypis edytorski]
89
smerda (daw.) – sługa książęcy (tu: w randze przełożonego); u Słowian: wolna ludność chłopska popadła w zależność od księcia. [przypis edytorski]
90
łubiany – wykonany z łuby, czyli tzw. dartki drzewnej: długich, cienkich pasów struganych z miękkiego drewna, służących do wyplatania koszy itp. [przypis edytorski]
91
oznajmując – dziś: oznajmiając. [przypis edytorski]
92
u stołba – pod wieżą, w okolicy wieży. [przypis edytorski]
93
zyszczę (starop.) – zyskam, pozyskam. [przypis edytorski]
94
samowtór (daw.) – sam z kimś, we dwóch; przysłówek oznaczający wykonywanie jakiejś czynności przez dwie osoby; samotrzeć – sam z dwoma towarzyszami, we trzech; samoczwór – sam z trzema towarzyszami, we czterech; samopiąt – sam z czterema towarzyszami, w pięciu; samoszóst – sam z pięcioma towarzyszami, w sześciu itd. [przypis edytorski]
95
wyjaśniła się – tu: rozjaśniła się, rozpogodziła. [przypis edytorski]
96
spowolnieć – tu: spokornieć; zachowywać się „po (według) czyjejś woli”. [przypis edytorski]
97
mienić się (starop.) – zmieniać się. [przypis edytorski]
98
że go nie stało (daw.) – że go brakowało. [przypis edytorski]
99
wydać wojnę – wypowiedzieć komuś, wszcząć z kimś wojnę. [przypis edytorski]
100
przeciwić się (daw.) – sprzeciwiać się. [przypis edytorski]
101
że się od nich pochowały – że się przed nimi pochowały. [przypis edytorski]
102
znosić się z kim – zmawiać się. [przypis edytorski]
103
dojeść komuś – dokuczyć; tu: forma 3.os.lp.r.n. dojadło: dokuczyło. [przypis edytorski]
104
bliźniaki – tu: gliniane naczynie złożone z dwóch połączonych ze sobą dzbanów, w którym noszono jedzenie pracującym w polu itp.; dwojaki. [przypis edytorski]
105
Kupała – święto pogańskie ludów słowiańskich, bałtyckich, niektórych germańskich, celtyckich i ugrofińskich, przypadające na najkrótszą noc roku (przesilenie letnie, z 21 na 22 czerwca). Święto ognia, wody, słońca i księżyca, urodzaju, płodności, radości i miłości; jego obchody skupiały całą lokalną społeczność. [przypis edytorski]
106
kolada – święto obchodzone w okolicach Nowego Roku (a właściwie najdłuższej nocy kalendarzowej). [przypis edytorski]
107
się był podniósł – daw. forma czasu zaprzeszłego używana dla mówienia o czynności poprzedzającej inną, również przeszłą. [przypis edytorski]
108
za jeden dzień – dziś: w jeden dzień; w ciągu jednego dnia. [przypis edytorski]
109
frasować się – martwić się. [przypis edytorski]
110
chiżyna (z ukr.) – chata, chałupa. [przypis edytorski]
111
gęśla a. gęśle – ludowy instrument strunowy, smyczkowy. [przypis edytorski]
112
pieje – tu: śpiewa. [przypis edytorski]
113
Chorbate Góry – Karpaty. [przypis edytorski]
114
horodyszcze – miejsce, na którym stał dawniej gród. [przypis edytorski]
115
żalnik (daw.) – cmentarz. [przypis edytorski]
116
poczestny – będący oznaką czci wobec kogoś; godny, naczelny, najważniejszy. [przypis edytorski]
117
sioło – wieś. [przypis edytorski]
118
СКАЧАТЬ