Stara baśń. Józef Ignacy Kraszewski
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Stara baśń - Józef Ignacy Kraszewski страница 31

Название: Stara baśń

Автор: Józef Ignacy Kraszewski

Издательство: Public Domain

Жанр: Зарубежная классика

Серия:

isbn:

isbn:

СКАЧАТЬ razem dookoła obręczami; w dwóch dłuższych, przeciwległych deszczułkach znajdowały się otwory, przez które przekładano drąg, dzięki czemu naczynie mogły nieść dwie osoby; w cebrach noszono najczęściej wodę. [przypis edytorski]

      48

      żarna – przyrząd do ręcznego mielenia zboża, złożony z dwóch kamieni: dolnego, nieruchomego, często wgłębionego dla pomieszczenia ziarna oraz górnego, ruchomego, służącego do miażdżenia ziarna na mąkę. [przypis edytorski]

      49

      bodnia – duża drewniana beczka; od jej nazwy pochodzi określenie zawodu osoby zajmującej się wyrobem takich i podobnych naczyń, bednarza. [przypis redakcyjny]

      50

      zwodnictwo – oszustwo. [przypis edytorski]

      51

      kosa (daw.) – warkocz. [przypis redakcyjny]

      52

      kopa – daw. jednostka obrachunkowa, 60 sztuk (5 tuzinów). [przypis edytorski]

      53

      kolec – tu: kółko; por. kolczuga: pancerz z drobnych, splecionych z sobą kółek. [przypis edytorski]

      54

      kowany – kuty. [przypis edytorski]

      55

      kosaciec – irys. [przypis edytorski]

      56

      doma – w domu. [przypis redakcyjny]

      57

      niewiastka (daw.) – synowa; nazwę tę tłumaczy się tak, że była to osoba wchodząca do rodziny, o której się nic nie wiedziało. [przypis edytorski]

      58

      kosa (daw.) – warkocz. [przypis edytorski]

      59

      usty – dziś popr. forma N. lm: ustami. [przypis edytorski]

      60

      ruciany wianuszek – wianuszek z ruty, rośliny o drobnych żółtych kwiatach, będącej symbolem panieństwa; ruta – znana jest od starożytności jako zioło lecznicze, służące także w kuchni do nacierania mięs w celu zachowania ich świeżości; daw. wierzono również, że ruta chroni przed złym urokiem. [przypis edytorski]

      61

      gościniec – podarunek dawany w podzięce za gościnę. [przypis edytorski]

      62

      potrząsła – dziś popr. potrząsnęła a. potrzęsła. [przypis edytorski]

      63

      ksiądz (starop.) – książę. [przypis edytorski]

      64

      żupan – naczelnik żupy, czyli okręgu; odpowiednik kasztelana a. (w Europie Zach.) komesa. [przypis redakcyjny]

      65

      wiano – posag. [przypis redakcyjny]

      66

      chłopcy dorosłe (daw. forma) – dziś: chłopcy dorośli. [przypis edytorski]

      67

      zapaśny – posiadający zapasy czegoś; zasobny. [przypis edytorski]

      68

      oba – dziś: obaj. [przypis edytorski]

      69

      po jednemu – dziś: po jednej. [przypis edytorski]

      70

      wiele – tu: ile. [przypis edytorski]

      71

      stawić życie – ryzykować życie. [przypis edytorski]

      72

      życie się stawi – życie się ryzykuje. [przypis edytorski]

      73

      dola – tu: los. [przypis edytorski]

      74

      wiele – tu: ile. [przypis edytorski]

      75

      Pomorcy – rosyjscy osadnicy nad Morzem Białym. [przypis redakcyjny]

      76

      Ranowie – plemię zachodniosłowiańskie, zamieszkujące wyspę Rugię. [przypis redakcyjny]

      77

      Serby – Serbowie. [przypis redakcyjny]

      78

      Chrobatowie – plemię słowiańskie zamieszkujące na Łysej Górze, rywalizujące z Polanami o panowanie nad krajem. [przypis redakcyjny]

      79

      Morawianie – plemię słowiańskie zamieszkujące Morawy na terenie dzisiejszych Czech. [przypis redakcyjny]

      80

      przecie – mimo to. [przypis edytorski]

      81

      przecie – mimo to. [przypis edytorski]

      82

      krom – oprócz. [przypis redakcyjny]

      83

      nazajutrz СКАЧАТЬ