Kordian. Juliusz Słowacki
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Kordian - Juliusz Słowacki страница 11

Название: Kordian

Автор: Juliusz Słowacki

Издательство: Public Domain

Жанр: Зарубежная драматургия

Серия:

isbn:

isbn:

СКАЧАТЬ było kwiatów tak wiele,

      Że nim zwiędły, brałaś nowe.

      Dlaczegóż dzisiaj w stroju zmianę widzę jawną?

      Wszak kwiaty przeżyć burze musiały i spieki;

      Prócz jednej bladej róży, która dawno! dawno!

      Nie pomnę, z jakiej przyczyny,

      Zwiędła na wieki…

      Jeśli tak wszystkie zwiędły? – to nie z mojej winy!…

      przestaje czytać

      Słyszę tętent… to Kordian! – więc okno otworzę —

      Nie, może bym za zbytnią troskliwość wydała…

      Co nikt drzwi nie odmyka?

      otwiera okno

      Boże! wielki Boże!

      Koń przeleciał bez jezdca… Co to jest? Drżę cała!

      dzwoni, Panna pokojowa wchodzi

      Gdzie Grzegorz?

      PANNA

      Nie wiem, pani, nie siadł do wieczerzy,

      Widać było, bo dzbankiem z nami się nie dzielił

      Jak Żyd płaszczem Chrystusa.

      LAURA

      Szukaj go! niech bieży!

      GRZEGORZ

      wchodząc

      Nieszczęście! Oh nieszczęście! panicz się zastrzelił!…

      AKT DRUGI. ROK 1828. WĘDROWIEC

      James Park w Londynie – wieczór… Kordian siedzi pod drzewem – wokoło łąki zielone – dalej sadzawka ocieniona drzewami, trzody – dokoła parku pałace i dwie wieże Westminsteru

      KORDIAN

      Wyspę łąk porzucono na pałaców stepy,

      Uciekam tu opodal od wrącego gminu;

      Lud woli pić dym węgli i zaglądać w sklepy;

      A ten ogród, czarowna sielanka Londynu,

      Jak ustęp złoty w nudnym ginie poemacie.

      Ludzie! wy się tym drzewom przypatrywać macie

      Jak cudom Boga obok cudów waszej ręki.

      Drzewa nietknięte, rajskie zachowały wdzięki;

      Nieraz mgły nadpłynione w kłęby czarne zwiną

      I liściowym wachlarzem na miasto odwieją.

      Po sadzawkach łabędzie rozżaglone płyną.

      Ludzie piaskiem Paktolu56 węże ścieżek sieją,

      A łąki flamandzkiego aksamitu puchem.

      Tam! miasto… Zegar ludzkim kręcący się ruchem,

      A tu cisza – tu ludźmi nie kwitną ogrody,

      Ale się po murawach wyperliły trzody…

      Był wiek, żem ja w dziecinnych marzeniach budował

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      Godzina, której żaden człowiek dwa razy w życiu nie słyszy – chodzi o pierwszą godzinę nowego stulecia. [przypis edytorski]

      2

      Żółw, z którego to zgrzebło – z pancerzy żółwi morskich wyrabiano dawniej grzebienie, guziki i inne przedmioty codziennego użytku. [przypis edytorski]

      3

      gwicht (daw.; z niem. Gewicht: waga, ciężarek) – ciężarek w zegarze ściennym lub stojącym. [przypis edytorski]

      4

      hostii, co dławi – według wierzeń ludowych, na zasadzie absolutnej sprzeczności między tym, co święte a tym, co przeklęte, diabeł nie mógł połknąć hostii, będącej symbolicznym ciałem Chrystusa, dławił się nią. Podobnie wierzono, że diabła parzy woda święcona. [przypis edytorski]

      5

      Lewiatan (hebr. liwjatan) – biblijny mityczny potwór morski, rodzaj monstrualnego węża lub smoka o siedmiu głowach (nie wiadomo natomiast nic o jego żądle). W Biblii stanowił uosobienie przeciwstawiającego się Bogu zła. [przypis edytorski]

      6

      kosa (daw.; tu forma D. lm: kós) – warkocz. [przypis edytorski]

      7

      kurant (starop.) – melodia wygrywana przez zegar o stałych porach (np. co godzinę, co pół godziny lub co kwadrans). [przypis edytorski]

      8

      Noga kossacza pająka – chodzi o kosarza, należącego do pajęczaków, jednak nie będącego w ścisłym znaczeniu pająkiem (nie ma on np. jadu); cechą charakterystyczną wyglądu kosarza są cztery pary bardzo długich nóg (mogą mierzyć nawet kilkanaście centymetrów, przy ok. półcentymetrowej wielkości głowotułowiu). [przypis edytorski]

      9

      asesor (daw.) – doradca sędziego; dziś popr. forma lm.: asesorzy. [przypis edytorski]

      10

      przerżchliwy – zapewne: pierzchliwy (w niektórych wydaniach występuje tu forma „pierżchliwy”); pierzchliwa pamiątka to pamiątka krótkotrwała, z łatwością pierzchająca, czyli uciekająca, znikająca. [przypis edytorski]

СКАЧАТЬ


<p>56</p>

Paktol a. Paktolos – rzeka w starożytnej Lidii (dziś Turcja), której piasek obfitował w złoto i srebro. [przypis edytorski]