Magiczne miejsce. Agnieszka Krawczyk

Чтение книги онлайн.

      Siedziba gminy mieściła się w pięknie wyremontowanym budynku, niespecjalnie licującym z ubogo wyglądającym otoczeniem. Wójt Kręcichwost rezydował w obszernym gabinecie i zatrudniał sekretarkę, dziewczyninę chudą i przestraszoną, której ciągle otwarte usta zdradzały zadziwienie życiem lub powiększony trzeci migdał.

      Gminna władza przyjęła ich szybko. Mila zaprezentowała krótko Witolda, kładąc nacisk na jego funkcję rządową. Wójt, początkowo znudzony, a nawet zniecierpliwiony widokiem dziewczyny, rozpromienił się i zaczął tryskać entuzjazmem.

      – A, to pan kupił tę posiadłość ziemską i pałac. Bardzo mi miło powitać. – Wezwał za pomocą wewnętrznego telefonu przerażoną sekretarkę, by zlecić jej przygotowanie kawy dla trzech osób. – Mamy znakomity ekspres. Ciśnieniowy, proszę pana.

      Gdy usiedli, Witold miał wreszcie okazję przyjrzeć się władzy. Kręcichwost był tęgawy i opalony mimo wczesnej pory roku, a jego ciało spowijał granatowy garnitur z czasów, gdy właściciel był jakieś dwadzieścia kilo szczuplejszy. Mimo tej dysharmonii odzieżowej lokalna władza wyglądała na zadowoloną i pewną siebie. Wójt zwracał się przede wszystkim do Witolda – opowiadał o gminnych sukcesach i planach, starając się podkreślić swoją sprawczą rolę w doskonałym prosperowaniu spółdzielni „Ida”. Cały czas powtarzał, że trzeba „nauczyć się zdrowego myślenia” i aluzyjnie dawał do zrozumienia, że kobiety nie bardzo nadają się do kierowania czymkolwiek, „chyba że wózkiem dziecięcym”. Witold zrozumiał, co Mila miała na myśli, nazywając Kręcichwosta Strasznym Dziaduniem.

      – Do rzeczy, panie wójcie – wkroczyła nagle Mila. – Czy gmina zgadza się na ośrodek zdrowia, czy nie?

      Wójt Kręcichwost nabrał powietrza.

      – No cóż, rada nie widzi nic zdrożnego w tej inicjatywie. – Ton głosu sugerował, że on osobiście jest zgoła odmiennego zdania. – Skoro sami zapłacicie pensje…

      – A budynek? Możemy zaadaptować część dawnej klubokawiarni? – naciskała nieustępliwie, a Witold był pełen podziwu dla jej umiejętności negocjacyjnych. Najwyraźniej byle Kręcichwost nie był w stanie zbić jej z pantałyku.

      Wójt ponownie ciężko westchnął.

      – Rada pozytywnie to zaopiniowała. Tu masz, córciu, dokument. Ale remont wykonacie na własny koszt.

      Mila przejrzała papiery.

      – A więc gmina wydaje zgodę na adaptację i zatrudnienie przynajmniej jednego lekarza internisty, a w późniejszym terminie i stomatologa?

      – Tak. Postarajcie się znaleźć kogoś sensownego, choć ja nie mam pojęcia, kto wam do tej dziury przyjedzie, chyba jakiś desperat, co ma źle w głowie.

      Mila westchnęła, ale nic już nie powiedziała, tylko zaczęła układać dokumenty. Widać było, że jest zła, bo górna warga jej drżała. Miała wyraźnie ochotę powiedzieć wójtowi do słuchu.

      – Na pewno się ktoś znajdzie, niech o to pana głowa nie boli. Wybór lekarza zaakceptuje cała rada wsi i ksiądz – rzuciła wreszcie.

      – A, taki mi duchowny – stwierdził Kręcichwost. – Batiuszka. Ksiądz z żoną. Świetny pomysł. Co to za kapłan, co nim baba rządzi? – Skrzywił się z wyraźnym obrzydzeniem, które uświadomiło Witoldowi, że wójt musiał przejść jakieś ciężkie chwile z kobietami: być może był obiektem przemocy domowej – tu przed oczami prawnika pojawiła się wizja, w której zażywna pani Kręcichwostowa goni swego męża, wymachując widłami – lub przeżył zawód miłosny. Możliwe też, że wójt był СКАЧАТЬ