Kriteri I Leibnizit. Maurizio Dagradi

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ së saj, dhe flokët biondë arrinin mbi shpatulla me një prerje të thjeshtë por të saktë carré.

      Fytyra e patrukuar ishte delikate, ndriçuar nga sy të kaltër të hapur të vendosur me korrektësi dhe dekoruar nga vetulla bionde sipër, dhe nga quka pastel poshtë.

      Hunda ishte e vogël dhe pak lart, goja e hollë me buzë rozë e hapur pa buzëkuq.

      Mjekër e rregullt, me një birë të vogël që bashkë me formën e buzëve jepte një nuancë mospërfilljeje.

      Mollëzat mezi dukeshin, dhe faqet ishin të shtrira dhe të lëmuara. Veshët ishin të vegjël dhe të formuara mirë. Qafa e gjatë dhe e hollë ishte në harmoni perfekte me fytyrën.

      Shpatullat kishin gjerësi të përpjestuar me trupin e gruas, e gjatë rreth një metër e shtatëdhjetë, dhe muskulatura e mirë tregonte aktivitet sportiv të rregullt. Klavikulat shfaqeshin prepotente, duke shtrirë lëkurën dhe duke konfirmuar sa i tonifikuar ishte ai trup.

      Ashti dhe brinjët vizatonin edhe ato imazhin e tyre të një skeleti të përsosur, me një kafaz kraharori të vogël dhe jashtëzakonisht femëror që çonte në një bel të ngushtë dhe sensual.

      Gjokset ishin të përmasave të vogla, të mbajtura mirë nga muskulatura e asaj gruaje që tregonte tridhjetë e tre, tridhjetë e katër vjeç.

      Bark i sheshtë me abdominale të dukshme, fryt i stërvitjeve me vrap ose biçikletë.

      Këmbët ishin një mrekulli. Gjatësia e femorit dhe ajo e tibisë ishin në proporcione ideale, dhe i bënin të shfaqeshin të mrekullueshme muskulaturat e kofshës dhe të pulpës. Kavilje të holla plotësonin atë kuadër të zilishëm.

      Maoko vështroi krahët e gjatë dhe të dobët, të tonifikuara si gjithë trupi, dhe duart, me gishtërinj të hollë dhe të këndshëm. Me një dorë e kapi tek kryqëzimi i kyçeve të buta dhe e çoi me ngadalë deri tek krevati tek.

      <Hiqi këpucët.> e urdhëroi me zë të qetë por të vendosur.

      Novak u bind, pastaj Maoko u vendos pas saj dhe e shtyu të ngjitej në gjunjë mbi krevat, duke e shtyrë deri në qendër dhe të kthyer nga gjatësia e krevatit. I morri duart dhe ia vuri pas kurrizit, pastaj i kryqëzoi kyçet dhe i mbajti me një dorë.

      <Hapi gjunjët.> urdhëroi sërish.

      Ajo u bind.

      <Akoma.> shtoi.

      Novak hapi edhe pak gjunjët mbi krevat, duke mbajtur kofshët drejt për të mbështetur trupin.

      <Mirë.> Gjunjtë ishin rreth gjysmë metri largësi njëri nga tjetri.

      <Bustin ngritur. Kokën lart. Shiko përpara.>

      Norvegjezja u drejtua, e ndihmuar edhe nga tërheqja e ushtruar nga krahët e tendosur nga mbrapa dhe të mbajtura nga Maoko nga kyçet e kryqëzuara.

      Ngriti me krenari kokën dhe pa përpara vetes me shikimin fiks.

      <Mos lëviz.> urdhëroi në fund japonezja.

      I la ngadalë kyçet dhe u largua nga krevati.

      Ajo nuk lëvizi as një milimetër.

      Maoko shkoi tek dollapi, që ndodhej pas Novak dhe jashtë fushë pamjes së saj, dhe morri një foulard të verdhë mëndafshi, u kthye tek krevati dhe mbështolli foulard-in dy herë rreth kyçeve të kryqëzuara të norvegjezes. Bëri një nyjë të parë të thjeshtë, e shtrëngoi butë dhe mbylli lidhjen me një nyje të dytë.

      Novak merrte frymë rregullisht, në pritje, duke mbajtur me kujdes pozicionin që i ishte vendosur.

      Maoko kishte veshur pizhama me xhaketë dhe pantallona të gjata, me copë të bardhë stampuar me personazhe Kawaii²⁴. Hoqi pizhamat dhe mbeti në të brendshme me ngjyrë të bardhë.

      U kthye tek dollapi dhe nga çanta e laboratorit morri një palë doreza llastiku. I veshi duke i shkundur me zhurmë pasi i rregulloi.

      Hipi edhe vetë mbi krevat, në gunjë pas Novak, me lëvizje të qeta për mos ta tronditur.

      Mbështeti secilën nga kaviljet e saj mbi ato homologe të norvegjezes, për ta mbajtur akoma më mirë në pozicion, pastaj i mbështeti me ngadalë duart në bel. Novak kërceu dhe nxorri një gulçim që mezi dëgjohej, por u përmbajt shpejt dhe u kthye në palëvizshmërinë që duhej të mbante.

      Me lëvizje simetrike, Maoko rrëshqiti duart nga beli afër tek vithet, duke i përkëdhelur. Ishin të forta dhe të mbajtura mirë. Vazhdoi pastaj me ngadalë më sipër, duke u ngjitur përgjatë kurrizit dhe duke mbajtur gishtërinjtë të shtypur në zgavrën e shtyllës kurrizore. Ndërsa përparonte ndiqte me gishtrinj konturet e çdo vertebre, dhe njëkohësisht shtypte me gishtrinjtë e tjerë çdo brinjë. Mbante një presion konstant që stimulonte fundet e ndjeshme nervore të këtyre pjesëve, dhe Novak u rrënqeth. Një djersë e ftohtë i mbuloi ballin dhe kurrizin, por shtrëngoi dhëmbët për të mos lëvizur. Maoko buzëqeshi me vete, duke vlerësuar reagimin e norvegjezes dhe vetëkontrollin që tregonte.

      Duart arritën në bazën e qafës. Me gishtrinjtë masazhoi intensivisht dhe disa herë vertebrat çervikale, pastaj kaloi mbi shpatullat dhe, duke mbajtur gjithmonë presion mbi lëkurën, i çoi duart përpara, në lartësinë e pjesës së përparmë të kafazit të kraharorit. I rrëshqiti letshëm për nga lart, duke i marrë progresivisht gjinjtë në pëllëmbën e saj. Kur gishtat tregues takuan pengesën e thithave Maoko vijoi pa kujdes duke mbajtur të njëjtin presion, duke i detyruar ato të tërhiqeshin në masë. Zgjeroi pastaj menjëherë hapësirën midis gishtit tregues dhe atij të mesit, për t’i lënë të dilnin. Sapo dolën pak përjashta, të ngritur dhe të fortë, ndaloi përparimin e duarve. Qëndroi kështu disa sekonda, duke mbajtur gjinjtë me kënaqësi. Novak ishte e mbuluar nga djersë dhe merrte frymë në mënyrë të padukshme, në një tension ekstrem.

      Japonezja në atë çast mbylli lehtësisht gishtin tregues dhe të mesit, njëri kundër tjetrit, duke i shtypur thithat në mes. Norvegjezja shqeu sytë dhe gojën, dhe nuk arriti të mbante një <Oooh!> të mbytur.

      <Urtë!> e urdhëroi Maoko me një frymë.

      Novak ngriu në atë gjendje, me sy të shqyer dhe gojë të hapur, dhe vazhdoi të djersijë.

      Japonezja hapi lehtësisht gishtin tregues dhe të mesit duke i lënë thithat, të cilat tani dukeshin të shtypur në bazë, afër areolës ku gishtërinjtë ishin mbështetur. U kthyen në mënyrë elastike në diametrin origjinal në pak sekonda.

      Maoko priti disa sekonda akoma, pastaj shtypi sërish duke përsëritur proçesin. Këtë herë shtypi më fort, duke zeruar pothuajse hapësirën midis gishtave. Novak mbylli gojën dhe shtrëngoi dhëmbët, duke mbajtur frymën, por arriti të mos nxirrte asnjë zë. Maoko i lëshoi thithat dhe atyre iu desh më shumë kohë të ktheheshin natyralë. Priti akoma edhe pak dhe shtrëngoi përsëri gishtërinjtë, duke i mbyllur me shumë forcë njëri kundër tjetrit. I mbajti shtrënguar për disa sekonda, gjatë të cilave Novak qëndroi e ngurtë me sytë e fryrë dhe buzët të tërhequra që po zbardheshin СКАЧАТЬ