Karaluchy. Ю Несбё

Чтение книги онлайн.

      Mieszkanie, które udostępniła mu ambasada, znajdowało się w modnym apartamentowcu dokładnie naprzeciwko hotelu Shangri-La. Było maleńkie i urządzone po spartańsku, ale miało łazienkę, wentylator nad łóżkiem i widok na wielką brunatną rzekę Chao Phraya. Harry podszedł do okna. Smukłe łódki z drewna pływały po rzece wzdłuż i wszerz, ubijając pianę z brudnej wody śrubami zamocowanymi na długich drągach. Na przeciwległym brzegu nad nieokreśloną masą białych budynków wznosiły się nowo wybudowane hotele i biurowce. Trudno było w jakikolwiek sposób zorientować się w rozmiarach miasta, bowiem kilka kwartałów dalej ginęło w żółtobrązowej mgle, gdy próbowało się dojrzeć coś za nimi – ale Harry domyślał się, że jest wielkie. Bardzo wielkie. Pchnął okno i zaraz dotarł do niego ryk. Uszy zatkane po podróży samolotem odetkały mu się w windzie. Dopiero teraz zorientował się, jak ogłuszający jest hałas metropolii. Samochód Liz Crumley na dole przy chodniku wyglądał jak matchbox, samochodzik-zabawka. Harry otworzył puszkę z ciepłym piwem, którą zabrał z samolotu, i z zadowoleniem stwierdził, że Singha jest równie niedobre, jak piwo norweskie. Dalszy ciąg tego dnia wydawał się już łatwiejszy.

      6

      Komisarz Crumley z całej siły naciskała klakson. Dosłownie. Napierała biustem na kierownicę jeepa – wielkiej toyoty – i klakson wył.

      – To bardzo nie po tajsku – powiedziała ze śmiechem. – Poza tym nie działa. Jeśli trąbisz, to już na pewno cię nie przepuszczą. Ma to jakiś związek z buddyzmem. Ale ja i tak nie mogę się powstrzymać. Cholera, pochodzę z Teksasu, jestem z całkiem innej gliny.

      Znów położyła się na kierownicy, ale kierowcy wokół nich demonstracyjnie odwracali głowy.

      – Więc on wciąż leży w tym samym pokoju? – spytał Harry, tłumiąc ziewnięcie.

      – Polecenie z góry. Z reguły błyskawicznie przeprowadzamy sekcję i następnego dnia kremujemy zwłoki. Ale oni chcieli, żebyś ty najpierw na niego spojrzał. Nie pytaj mnie dlaczego.

      – Jestem, do diabła, śledczym od zabójstw. Już zapomniałaś?

      Spojrzała na niego kątem oka, po czym wcisnęła się w lukę z prawej strony i dodała gazu.

      – Nie sil się na dowcip, przystojniaczku. Może ci się wydawać, że Tajowie będą cię mieli za Bóg wie kogo, bo jesteś farangiem, ale będzie raczej przeciwnie.

      – Farangiem?

      – Białasem. Gringo. Określenie na pół obelżywe, na pół neutralne, zależy, jak na to spojrzysz. Ale zapamiętaj sobie, że poczuciu własnej wartości Tajów nic nie dolega, nawet jeśli potraktują cię wyjątkowo uprzejmie. Na szczęście dla ciebie będą tam moi dwaj młodzi policjanci, którym na pewno zdołasz zaimponować. Przynajmniej taką mam nadzieję – ze względu na ciebie. Jeśli się wygłupisz, możesz mieć duże problemy z dalszą współpracą z wydziałem.

      – O rany. A ja w zasadzie odniosłem wrażenie, że to ty wszystkim rządzisz.

      – Właśnie to miałam na myśli.

      Wjechali na autostradę. Liz natychmiast wcisnęła gaz do dechy, nie zważając na protesty silnika. Zaczęło się już ściemniać, a na zachodzie wiśniowe słońce osuwało się we mgłę między wieżowcami.

      – Efektem zanieczyszczenia powietrza są przynajmniej piękne zachody słońca – odezwała się Crumley, jakby odpowiadając na myśli Harry’ego.

      – Opowiedz mi o tutejszych prostytutkach – poprosił Harry.

      – Jest ich mniej więcej tyle, co samochodów.

      – To już zrozumiałem. Ale co tu się liczy? Jak to się odbywa? Czy to tradycyjna prostytucja uliczna z alfonsami, stałe domy publiczne z burdelmamami, czy może raczej dziwki są wolnymi strzelcami? Chodzą po barach, robią striptiz, ogłaszają się w gazetach czy szukają klientów w centrach handlowych?

      – Wszystko to, co wymieniłeś, i jeszcze więcej. Tego, czego nie wypróbowano w Bangkoku, tego w ogóle nie próbowano. Ale większość dziewczyn pracuje w barach go-go, gdzie tańczą i starają się namówić gości na kupowanie drinków – od tego mają procent. Właściciel baru nie ponosi żadnej odpowiedzialności za dziewczyny, oprócz tego, że zapewnia im lokal, w którym mogą się reklamować. One natomiast są zobowiązane zostać w barze aż do zamknięcia. Jeśli klient chce z którąś iść, musi ją wykupić na resztę wieczoru. Pieniądze trafiają do właściciela baru, ale dziewczyna z reguły jest zadowolona, że nie musi już do rana kręcić tyłkiem na scenie.

      – Czyli СКАЧАТЬ