Szkoła Bogów. Бернар Вербер

Чтение книги онлайн.

      36. STADIUM LUSTRA. 2 LATA

      Myję ciało mydłem, chcąc pozbyć się oblepiającego mnie potu. Moje mięśnie są rozgrzane, krew w sercu pulsuje.

      Dni mamy bardzo wypełnione. Wczoraj zbrodnia, spotkanie znajomych, święto, ekspedycja, znowu spotkanie… Dziś moje pierwsze kroki jako boga-ucznia, odkrywanie świata w miniaturze, unicestwienie tego świata, spotkanie z najpiękniejszą kobietą we wszechświecie, budowa tratwy, przepłynięcie niebieskiej rzeki, walka z syrenami!

      Wreszcie wróciłem do domu.

      Do mojej wanny.

      Afrodyta…

      Jej obraz zatarł w mojej pamięci wszystkie inne; zatarł też strach, ciekawość, ambicję, żeby spotkać Wielkiego Pana Boga.

      Afrodyta…

      „Lepsze niż Bóg i gorsze niż diabeł…”.

      Nadal czuję w nozdrzach jej zapach, na skórze wspomnienie jej dotyku, w uszach delikatność jej oddechu.

      „Lepsze niż Bóg…”. Co może być lepszego niż Bóg? Jakiś superBóg. Król bogów. Boża matka.

      Muszę zanotować wszystkie hipotezy, bo nawet najmniejsza z nich może być początkiem rozwiązania. Wychodzę z wanny, wycieram się, biorę książkę o dziewiczych stronach i zapisuję wszystko, co pamiętam.

      Nie myśleć już o tym. Zająć się czymś innym.

      Włączam telewizor. Kiedy jako istota śmiertelna żyłem na „Ziemi 1”, tylko to urządzenie pomagało mi przerwać plątaninę myśli.

      Zatem zobaczmy, co się dzieje z moimi trzema noworodkami po reinkarnacji.

      Kanał 1: Mała Azjatka (która niegdyś była Francuzem, Jacques’em Nemrodem), jest już uroczym dwuletnim bobasem, a to znaczy, że jeden dzień w Olimpii odpowiada dwóm latom w tamtym świecie.

      Nazywa się Eun Bi i mieszka w Japonii, ale nie w Tokio, tylko w małym, nowoczesnym miasteczku z wysokimi domami. Spożywa posiłek w towarzystwie rodziców. Nagle trąca niezdarnie szklankę, która przewraca się i tłucze. Rozgniewany ojciec daje dziecku klapsa i mała zaczyna płakać. Wtedy matka bierze dziewczynkę na ręce i aby ją ukarać, wsadza do wanny, z której nie może się sama wydostać, bo jest jeszcze zbyt mała. Jednak próbuje, ale w końcu poddaje się i skulona siada na dnie.