Otello. Уильям Шекспир

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ ojcu, ciągle bym gniew jego

      Drażnić musiała. Racz, wspaniały dożo,

      Przychylne ucho skłonić do mych życzeń,

      I przywilejem łaskawego słowa

      Wesprzeć je.

      DOŻA

      Czego żądasz, Desdemono?

      DESDEMONA

      Że kocham tego Murzyna i żyję

      Dla niego tylko, niech o tym gwałtowna

      Przemiana losu mojego obwieści

      Całemu światu: serce me zarówno

      Jest przywiązane do jego osoby,

      Jak i do jego urzędu. Jam w duszy

      Mego Otella jego twarz ujrzała

      I jego sławie, jego bohaterstwu

      Duszę i przyszłość poświęciła moją.

      Gdybym tu przeto pozostała, na kształt

      Wegetującej w pokoju monady,

      Gdy on na wojnę pójdzie, w takim razie

      Ogołocona bym została z tego,

      Co mi go głównie uczyniło drogim;

      I przez ten rozdział byłabym skazana

      Na tymczasowy byt nader dotkliwy,

      Pozwólcie mi więc udać się z nim razem.

      OTELLO

      Uczyńcie zadość jej chęciom, dostojni

      Senatorowie, zostawcie jej wolność.

      Niebo mi świadkiem, że nie proszę o to

      Dla dogodzenia podniebieniu żądzy

      Ni za podnietą krwi, która już we mnie

      Przestała kipieć z młodzieńczym zapałem;

      Ale jedynie tylko przez uprzejmą

      Powolność dla niej. I niech Bóg broni

      Mych miłościwych panów od myślenia,

      Że poruczonej mi tak ważnej sprawy

      Zaniedbam, skoro ona będzie ze mną.

      Nie: jeśli płoche igraszki Amora

      Gnuśną ciężkością owładną i stępią

      Władz mych działalność tak, że skutkiem tego

      Cel mej wyprawy narażony będzie

      Na szwank i szkodę, niech mi lada baba

      Rynkę na głowę wsadzi zamiast hełmu,

      I wszelkie szpetne znamiona niesławy

      Kałem okryją moje dobre imię.

      DOŻA

      Jak uradzicie sami, tak niech będzie;

      Wolno jej zostać lub jechać. Rzecz nagli;

      Równie też nagłym pośpiech być powinien.

      Musisz odpłynąć tej nocy.

      DESDEMONA

      Tej nocy,

      Mój panie?

      DOŻA

      Tak, tej nocy.

      OTELLO

      Całym sercem.

      DOŻA

      Dziesiąta rano zejdziem się tu znowu.

      Otello, zostaw kogo z podkomendnych,

      Co ci powiezie od nas nominację

      Oraz to, czego twój urząd i stopień

      Wymagać będzie.

      OTELLO

      Oto mój chorąży,

      Rzetelny, godzien zaufania człowiek;

      Jemu powierzę mą żonę, on także

      Zabierze z sobą to, co wasza mądrość

      Przesiać mi uzna za stosowne.

      DOŻA

      Dobrze.

      Dobranoc zatem każdemu z osobna.

       do Brabancja

      No, no, siniore, przestań chmurzyć czoło.

      Słusznali szpetność przypisać niecnocie,

      Zięć wasz, choć czarny, jest pięknym w istocie.

      PIERWSZY SENATOR

      Bądź zdrów, Otello, a oszczędzaj żonę.

      BRABANCJO

      Pilnuj jej, odkąd jest na twoim chlebie;

      Bo zwiódłszy ojca, może zwieść i ciebie.

       Doża, senatorowie i urzędnicy wychodzą.

      OTELLO

      Życie dam za jej wiarę. Tak więc, Jago,

      Tobie zostawiam moją Desdemonę.

      Proszę cię, poleć swojej żonie być przy niej

      I sprowadź mi ją jak się da najprędzej;

      Pójdź, Desdemono; godzinę mam tylko

      Do poświęcenia miłości i innym

      Sprawom domowym. Musim ulec temu,

      Czego chwilowa wymaga konieczność.

       Wychodzi z Desdemoną.

      RODRYGO

      Jagonie!

      JAGO

СКАЧАТЬ