Fb2Gratis.com

Atropos. Federico Betti
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Atropos - Federico Betti страница 11

Информация о книге:

Название: Atropos

Автор: Federico Betti

Издательство: Tektime S.r.l.s.

Жанр: Полицейские детективы

Серия:

isbn: 9788873045762

isbn:

СКАЧАТЬ tjetÃ«r, âNuk e kishim ende tÃ« qartÃ« kÃ«tÃ« detaj. Duhet tÃ« na falni. Na vjen keq.â

âNuk ka gjÃ«â, iu pÃ«rgjigj gruaja, pas njÃ« momenti heshtjeje ku u pÃ«rpoq tÃ« Ã§âtensiononte nervat.

âA e patÃ« se kush ua solli kÃ«to lule?â, e pyetÃ«n, kur tÃ« dy agjentÃ«t u siguruan se kishte kaluar momenti ku gjendeshin pa rrugÃ«dalje.

âMÃ« dukej... se ishte... luleshitÃ«si... ai kÃ«tu poshtÃ«, pÃ«rgjatÃ« rrugÃ«s San Vitale, por nuk jam e sigurt. Kur jam nÃ« lÃ«vizje, eci gjithmonÃ« shpejt dhe nuk i vÃ«rej shumÃ« dyqanet.â

âDo tÃ« kontrollojmÃ« neâ, e siguroi njÃ« nga dy agjentÃ«t e patrullÃ«s, duke u drejtuar nga kolegu i tij me njÃ« shenjÃ« dakordÃ«sie. âJu ndÃ«rkohÃ« duhet tÃ« rrini e qetÃ«. Na e premton?â

âDo tÃ« pÃ«rpiqemâ, iu pÃ«rgjigj gruaja. âDo tÃ« pÃ«rpiqem.â

âNÃ« rregull. Ne do tÃ« merremi menjÃ«herÃ« pÃ«r tÃ« zbuluar diÃ§ka mbi kÃ«tÃ« Ã§Ã«shtje. Ndoshta do tÃ« jetÃ« ndonjÃ« keqkuptim.â

âKam frikÃ«â, tha Spaxhezi, âBÃ«ni ndonjÃ« gjÃ«, ju lutemâ, iu lut ajo, sikur tÃ« mos i kishte dÃ«gjuar fjalÃ«t e fundit tÃ« dy agjentÃ«ve.

âQetÃ«sohu dhe pi njÃ« gotÃ« ujÃ« tÃ« freskÃ«t.â

Agjenti qÃ« gjendej mÃ« afÃ«r Ã§ezmÃ«s sÃ« ujit, mori njÃ« gotÃ« qÃ« gjeti pÃ«rbri, e mbushi dhe ia dha gruas.

âPijeni gllÃ«njka gllÃ«njka dhe do ta shohÃ«sh se do tÃ« tÃ« ndihmojÃ« tÃ« ndihesh mÃ« mirÃ«.â

Gruaja e piu sipas kÃ«shillÃ«s qÃ« iu dha dhe, duke ndenjur prapÃ« ulur, i pyeti nÃ«se do ta kishin problem sikur mos tâi shoqÃ«ronte deri tek porta kur tÃ« dilnin.

âNuk ka problem, zonjÃ«.â

Mariolina Spaxhezi mbeti vetÃ«m, duke ndenjur ulur dhe palÃ«vizur dhe duke menduar prapÃ« pÃ«r ato Ã§a kishin ndodhur, e qetÃ«suar nga fjalÃ«t e dy agjentÃ«ve: ata do merreshin vetÃ« me Ã§Ã«shtjen, me shpresÃ« pÃ«r ta zgjidhur.

Kur dy agjentÃ«t, sipas rrÃ«fimit tÃ« Spaxhezit, mbÃ«rritÃ«n tek dyqani i luleve, gjetÃ«n aty njÃ« letÃ«r tek dera: KTHEHEM SHPEJT.

NjÃ« njeri qÃ« me gjasa duhet tÃ« ishte titullari erdhi aty me hapa tÃ« shpejtÃ«, duke i pÃ«rshpejtuar nÃ« metrat e fundit tek pa dy agjentÃ«t qÃ« po prisnin.

âPo mÃ« kÃ«rkoni mua?â, pyeti, âKa ndonjÃ« diÃ§ka pÃ«r tÃ« cilÃ«n mund tÃ« jem i nevojshÃ«m?â

âA mund tÃ« hyjmÃ«?â, foli njÃ«ri nga dy agjentÃ«t.

âJu lutem, ju lutem, patjetÃ«r.â

Burri hapi derÃ«n me xham dhe i ftoi dy agjentÃ«t tÃ« hynin brenda.

âMÃ« thoni atÃ«hÃ«rÃ«. ÃfarÃ« ka? UnÃ« nuk ju kam thirrur. Nuk mÃ« kanÃ« vjedhur ndonjÃ« gjÃ«.â

âNuk gjendemi kÃ«tu pÃ«r kÃ«tÃ«â, ia preu shkurt njÃ«ri nga agjentÃ«t.

âAtÃ«herÃ« mÃ« sqaroni.â

âNjÃ« person thotÃ« se ka marrÃ« njÃ« tufÃ« lulesh nga njÃ« i vdekurâ, nisi tÃ« tregonte agjenti qÃ« kishte mÃ« shumÃ« vite karrierÃ« nÃ« polici.

âE pamundurâ, tha luleshitÃ«si, âTÃ« vdekurit nuk i dÃ«rgojnÃ« lule asnjeriut.â

âThotÃ« se tufÃ«n e luleve ia keni dhÃ«nÃ« ju apo njÃ« person qÃ« punon pÃ«r ju.â

VÃ«shtrimi i burrit u bÃ« akoma mÃ« i zymtÃ«.

âNuk po e kuptoj se ku doni tÃ« dilni.â

âDuam vetÃ«m tÃ« kuptojmÃ« se Ã§farÃ« ka ndodhurâ, i shpjegoi agjenti mÃ« i ri nÃ« moshÃ«. âKy person Ã«shtÃ« jashtÃ«zakonisht i tmerruar.â

âE kur ka ndodhur kjo?â

âPak mÃ« parÃ«... le tÃ« themi para dy orÃ«sh?â

âMÃ« lini tÃ« mendohem pÃ«r njÃ« Ã§ast.â

LuleshitÃ«si heshti pÃ«r pak, dhe pastaj nisi tÃ« fliste pÃ«rsÃ«ri.

âUnÃ« punoj vetÃ«m, kÃ«tu nuk kam as ndihmÃ«s as ndonjÃ« njeri tjetÃ«r tÃ« kÃ«tij lloji. Nuk mund ta pÃ«rballoj dot. E bÃ«j unÃ« gjithÃ§ka: pres klientÃ«t, i shÃ«rbej atyre dhe, nÃ«se Ã«shtÃ« nevoja, i Ã§oj dÃ«rgesat deri nÃ« banesÃ«.â

âKur ne erdhÃ«m, ju nuk ishit kÃ«tu. Po Ã§onit ndonjÃ« dÃ«rgesÃ«?â

âSigurisht qÃ« po.â

âAsgjÃ« nuk Ã«shtÃ« e sigurt pÃ«r profesionin tonÃ«â, tha njÃ«ri nga agjentÃ«t, si pÃ«r tâi dhÃ«nÃ« tÃ« kuptonte se nuk ishin duke i bÃ«rÃ« njÃ« vizitÃ« kortezie.

âMÃ« falniâ, foli burri, âNÃ« njÃ«farÃ« mÃ«nyre po, u largova qÃ« kÃ«tu pÃ«r dhjetÃ«, ose ndoshta edhe pesÃ«mbÃ«dhjetÃ« minuta, pÃ«r tÃ« Ã§uar njÃ« dÃ«rgesÃ«.â

âNÃ« rregull. Tani mund tÃ« na thoni nÃ«se keni Ã§uar ndonjÃ« dÃ«rgesÃ« rreth dy orÃ« mÃ« parÃ«?â

Pas njÃ« heshtjeje tÃ« shkurtÃ«r, luleshitÃ«si iu pÃ«rgjigj: âBesoj se po. Ishte njÃ« zonjÃ«, a ndoshta zonjushÃ«. Nuk di ta them me saktÃ«si: nuk futem nÃ« jetÃ«n private tÃ« klientÃ«ve tÃ« mi. NÃ« tÃ« gjitha rastet ishte njÃ« grua.â

âJu kujtohet emri?â

âJo, mÃ« vjen keq.â

âMendohu mirÃ«. Mendohuni edhe pÃ«r pak momente. KÃ«to informacione mund tÃ« na hyjnÃ« nÃ« punÃ«.â

âPo ju konfirmoj se nuk mÃ« kujtohetâ, foli pas njÃ« minute, âPÃ«r fat tÃ« keq shoh shumÃ« njerÃ«z gjatÃ« ditÃ«s dhe shpesh nuk mÃ« kujtohen emrat.â

âNÃ« rregull gjithsesiâ, e siguroi agjenti. âA ju kujtohet tÃ« paktÃ«n se kush e porositi dÃ«rgesÃ«n?â

âNjÃ« burrÃ«. Po, ishte njÃ« burrÃ«.â

СКАЧАТЬ

Atropos. Federico Betti Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Atropos - Federico Betti страница 11

Atropos. Federico Betti
Чтение книги онлайн.