Название: Берлінская мазаіка
Автор: Алесь Тарановіч
Издательство: Электронная книгарня
Жанр: Зарубежная публицистика
Серия: Бібліятэчка часопісу «Дзеяслоў»
isbn: 978-985-7007-04-2
isbn:
Фотаздымак з гэтым подпісам абыйшоў усе берлінскія газеты.
Наогул, нямецкія газеты пішуць пра рускіх шмат і ахвотна. Але чамусьці заўсёды на адны і тыя ж тэмы: – Рускі кінуў гранату ў цырульню на Кудаме.
– Рускі наняў наёмных забойцаў, каб адпомсціць партнёру па бізнэсу (у немцаў падобнае не прынята).
– Забітыя двое рускіх перакупнікаў машын.
– Забітыя двое рускіх уладальнікаў фірмаў па продажы аўтамашын і г. д.
Іншых тэмаў за апошні час чамусьці ўзгадаць не атрымліваецца.
Негатывізм у адносінах да рускіх пачаўся даўно, але не з часоў гебельсаўскай прапаганды і нават не з часоў кайзераўскай. Яму сотні гадоў. Успомнім, што рускія войскі тройчы бралі Берлін…
У Нямеччыне нямала рускіх, палякаў, чэхаў, якія жывуць тут даўно.
Але не яны з'яўляюцца першымі славянамі, якія аселі ў гэтых краях.
У VI стагоддзi на паўночным усходзе Нямеччыны пасяліліся сорбы, лужычы, абадрыты і іншыя заходне славянскія плямёны.
Незвычайныя нямецкія прозвішчы, такія як Панкоў, Платаў, Ракаў, Трэптаў і інш. – гэта сербскiя прозвішчы.
І сёння іх вёскі, размешчаныя вакол Берліна, маюць «шыльды» на дзвюх мовах.
Маюць яны і свае радыё і тэлеканалы.
Чалавек, дасведчаны чэшскай ці польскай мове, зразумее 8090 адсоткаў іх размовы.
Норберт, знаёмы галерыст з Баварыі, пабываўшы калiсьцi ў Польшчы і застаўшыся ў захапленні ад польскага мацюка, трапляючы ў складаныя дарожныя сітуацыі, пасылае ўсіх на х… і на п…
Давялося яго засмуціць.
Гэта – рускае, запазычанае палякамі. Палякам сваёй «курвы» відавочна бракуе.
Яшчэ адзін немец, знаўца рускай мовы, казаў, што не любiць нямецкую за тое, што на ёй немагчыма добра вылаяцца і прызнацца ў каханні.
Сваю Валянціну ён заве Валюшка.
З чаго ў немцаў такая павальная любоў да рускіх жаночых імёнаў, растлумачыць не бяруся.
Ёсць не толькі Веры, Наташы, Зіны, Любы, Каці, Ніны, Лены, але і Марфы, Фёклы…
Ёсць нават адна папулярная спявачка з імем Дуня. Усё разумею, але тое, што шматлікія рускія, якія даўно ўжо жывуць у Нямеччыне любяць «даставаць» прадукты з Польшчы, прычым за такі ж кошт, як і тут (дастаўшчыку таксама трэба плаціць), не магу сабе вытлумачыць.
Вiдаць моцная была сістэма.
Існуе велізарная колькасць нямецкіх словаў у рускай і асабліва беларускай мовах. Але, прынамсі, тры рускія словы патрапілі ў нямецкую: – пагром, водка і дача.
Талстой, Дастаеўскі, Чайкоўскi, Кандынскi – гэтыя імёны ў Нямеччыне ведаюць усе.
Ва ўсякім разе, усе тыя, з кім гутарыў я.
Яны як кулі, што глыбока ўвайшлі ў скалу, калі іншыя яе толькі злёгку абадралі…
Яшчэ адно параўнанне.
Рускіх параўноўваюць з італьянскай і ірландскай хваляй іміграцыі ў Амерыку напачатку ХХ стагоддзя.
Тая ж неўладкаванасць, СКАЧАТЬ