Адваротны бок люстра. Ксенія Шталенкова

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ style="font-size:15px;">      – Я спытаюся ў маіх, а то яны мяне ўсё ўмольваюць ехаць разам з імі на канферэнцыю. Але я не хачу.

      – Ну добра.

      – Я табе патэлефаную.

      – Дамовіліся. І хопіць марыць, а то ўжо дарослы чалавек, а ўсё табе казачкі.

      – Ды годзе, бывай! Патэлефаную, – развіталася дзяўчынка.

      Па дарозе дадому яна ўсё ж такі трапіла пад дождж і наскрозь прамокла.

      – Я не разумею! – абурылася матуля. – Няўжо так складана ўзяць з сабой парасон?

      – Калі я збіралася ісці, нішто не прадказвала такой залевы, – апраўдвалася дзяўчынка.

      – Што мне з ёй рабіць? – звярнулася матуля да таты. Той пацепнуў плячыма.

      – Эва запрасіла мяне ў Тракай. Яны з бацькамі едуць туды на лецішча.

      – А як жа мы? – спытаў тата.

      – Ды едзьце! І вы ад мяне ўдваіх адпачнеце, і я ад вас.

      – Няўдзячная! – Тата тэатральна заламаў рукі.

      – Басенька, ты ўпэўнена? – занепакоена сказала матуля.

      – Ну зразумела! Мы ж гэта тысячу разоў ужо абмяркоўвалі.

      – А я думала, пакуль тата будзе на канферэнцыі, мы разам з табой па крамах паходзім, па горадзе пашпацыруем.

      – Па горадзе вы разам с татам пашпацыруеце пасля канферэнцыі.

      – Ну, я нават не ведаю, як пакінуць цябе адну, – матуля задумалася. – Добра, заставайся, але тады бабуля будзе цябе кантраляваць.

      – Ну-ну, як справамі займацца, дык я дарослая, а як на пару дзён адной застацца, дык я маленькая, наглядчыкаў да мяне адразу прыстаўляеце, – пакрыўдзілася дзяўчынка.

      – Дачушка, ці мала што з табой можа здарыцца.

      – Так, мы ж у лесе жывём, а не ў цывілізаваным грамадстве! – усклікнула Бася.

      – Ну, супакойся, – перарваў яе тата. – Не забывай хаця б проста тэлефанаваць бабулі.

      – Добра, – утаймавалася дзяўчынка і паднялася да сябе.

      Яна патэлефанавала Эве, каб сказаць, што паслязаўтра прыедзе да яе на лецішча, а потым вырашыла праверыць люстра. Бася паставіла стул насупраць сцяны, дзе яно вісела, і ўзялася ўглядацца ў люстраную роўнядзь. Яна пільна глядзела ў шкло, яе думкі паступова сталі рассейвацца, на імгненне Басі здалося, што ў адлюстраванні клубіцца нейкі таямнічы туман, але ў хуткім часе вочы сталі зліпацца, яна пачала засынаць і раптам ледзь не павалілася са стула. Дзяўчынка страсянула галавой і, прыжмурыўшыся, зірнула на люстраную паверхню, але тая здавалася зусім звычайнай і ніяк сябе не выяўляла. Бася ўпікнула сябе за дурную наіўнасць і, махнуўшы рукою на дарэмны занятак, лягла спаць.

      На другі дзень тата і матуля паехалі на канферэнцыю, даўшы дачцэ мноства наказаў і перасцярог. Дзяўчынка сабрала якія-ніякія рэчы, што хацела ўзяць з сабой у Тракай, і падумала, што было б някепска прысвяціць вечар прагляданню старых добрых фільмаў. Калі ўсё было перагледжана ды працытавана Басяй услых разам з улюбёнымі героямі, яна адправілася ў свой пакой. Дзяўчынка ўвайшла і ўжо пацягнулася да выключальніка, як убачыла, што з люстра льецца святло. Бася асцярожна падышла да яго і ўбачыла выразнае адлюстраванне СКАЧАТЬ