Η Βαβυλωνία ή η κατά τόπους διαφθορά της ελληνικής γλώσσης. Demetrios Konstantinou Vyzantios

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ τους άλλους) ν' άχα δα ντεδίμ 50 και τη λύρα μου ομάδι, διαλέ τον ένα σας π' ούθελε ν' αύγη προστάς μου.

      ΑΛΒ. Πω να το λες, ορέ κι' εγώ ψύχα τραγουδίαις…

      (τραγωδεί).

        » τρία πουλακίαις κάθουνταις το Διάκο στο ταμ-

        » πούργια – τ' όνα τηράει την Ρούμελη, γιου —

        » και τ' άλλο το Δερβένιαις – το τρι, μωρέ, το

        » τρι, το τρίτο το καλήτεραις, ουχ – μηργιολο-

        » γάει και λέει – πού είσαι γιου γιόνα, μωρέ γιό-

        » να – (προς τους άλλους) πω ν' άχες ορέ ψύχα

        » και το λιονκάρι να το βάργιαις – πω να το λέ-

        » νε τα κρικόνια 51 να το λγέπης ορέ χαβά 52.

      ΚΥΠ. Σαν τ' άπασιν όλοι ας πω κι εώ. (τραγωδεί) » γιομίντζο το γαλούνιν 53 μου καπνόν που το » πουντζίν μου λαμπρόν 54 που το φλαντζίν 55 μου – αχ μαρ- » γιώλισα!

      ΑΝΑΤ. (Φωνάζει) ντι ι ι ι ι ι χάϊδε – (καθ' εαυτόν). Χιώτη είπα μέτυσε, άμμα κι' εγώ πιρακάτου ντεν πηγαίνω – μέτυσα α τζανούμ – μέτυσα – αρτίκ πολλά λόγια ντεν τέλει.

      ΣΚΗΝΗ Ζ'

      Ανατολίτης και ο Λογιώτατος, έπειτα οι λοιποί.

      ΑΝΑΤ. (προς τον Λογιώτατον σκεπτόμενον) ολάν λογιώτατε – σιού – εσένα λέω – με σασκιν σοφτά 56 – λογιωτοτοτοπώτατε – ντεν ακούς; – τι συλλογίεσαι ολάν σαν Αρμένη πατέρα σου πέτανε; ντεν τραβουντίζεις κι' εσύ.

      ΛΟΓ. Ουκ έμαθον άδειν, ει μη ύμνους.

      ΑΝΑΤ. Εσύ πες, και πες ύμνος – (προς τους άλλους.) τζάνουμ σωπάτε τώρα λογιώτατος ύμνος τα πη, ν' ακούσουμε ντε!!

      ΛΟΓ. (άδει μεγαλοφώνως) ΖΕΥ!!!!

      ΑΝΑΤ. Με τρόμαξες άνταμ..

      ΛΟΓ. (εξακολουθεί) Ζευ μακάρων, και ανθρώπων συ μόνε γονεύ, ύψιστε σταθμεύ και διανομεύ. —

      ΑΝΑΤ. (καθ' εαυτόν εμπαίζων τον Λογιώτατον) ευ μακαρόνια ευ, Ζευ μακαρόνια Ζευ – τζάνουμ ερίφι καρτιά μακαρόνια τέλει, ντε βαζγεστίζει 57.

      ΛΟΓ. (εξακολουθεί) επίτριψον, επίτριψον τους σε κατηγορούντας.

      ΑΝΑΤ. (προς τον Λογιώτατον) τ' όσωσες; τούτο είναι ύμνος γιοξαμ έχει κι' άλλο ακόμα; άι καχπόγλου 58 άι, κι εγώ τάρεψα ύμνος, κάτι μεάλο πράγμα είναι είπα – τούτο ένα Ζευ μεάλο μεάλο κόπτησε 59 τρόμαξα, ύστερα αρτίκ ευ, Ζευ, μακαρόνια είπες, στα υστερνά τρίψε και κακά είπες – άφεριμ – ταμάμ ύμνος – και του χρόνου – (πέρνει έν κομμάτι μπουρέκι) έλα τώρα, Λογιώτατε άνοιξε ιστόμα σου.

      ΛΟΓ. Ου χωρεί το στόματί μου.

      ΑΝΑΤ. Ντε κιωπώγλου, χωρεί ντε χωρεί εγώ τα χώσω – ά – άνοιξε ιστόμα σου λέω.

      ΛΟΓ. Ιδού.

      ΑΝΑΤ. Ιντού μιντού ντεν έχει – κατάπιε το ούλο μια βρούκα, ντε.

      ΛΟΓ. Ουχ εκών μεν, καταπιώ δε, και δη τι ποιητέον; ανακτέον των πάντων.

      ΧΙΟΣ. Καλέ σεις λογιώτατε που ξέρετεν τα λιανικά, σέν-

        » τε μέντε κουντουσέντε,

        » και των αλλωνών μισέντε»

      ξέρετεν ίντα θα πη;

      ΛΟΓ. Ου.

      ΧΙΟΣ. Ούσας κι' ο μισέ Περής αντάμα· (προς τους άλλους) κι' έ χορεύομεν άματις;

      ΠΕΛ. СКАЧАТЬ