Η Βαβυλωνία ή η κατά τόπους διαφθορά της ελληνικής γλώσσης. Demetrios Konstantinou Vyzantios
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Η Βαβυλωνία ή η κατά τόπους διαφθορά της ελληνικής γλώσσης - Demetrios Konstantinou Vyzantios страница 3

СКАЧАТЬ Ούμενον αλλά τριχείας και δη έφην, τους και σαρδέλας βαρβαριστί καλουμένους

      ΞΕΝ. Κι' ε λέτενε να σας φέρω σαρδέλαις, μόνε λέτεν τριχιαίς; (καθ' εαυτόν) κι' εν είν' κουζουλός 25 τώρη να χαρώ την τζάτζα μου, για δέσιμο σας έχω κι' έννοια σας.

      ΛΟΓ. Και δη άγαγέ μοι και σωλήνα.

      ΞΕΝ. Εν ηφέρανε σήμερις σουλήνες – χάβαρα έχουνε θέτεν τα;

      ΛΟΓ. Ουχί άλλα καπνοσύριγγα….

      ΑΝΑΤ. (προς τον Ξενοδόχον) σύριγγα υρεύει λογιώτατο σφίξι έχει.

      ΛΟΓ. Ουκ, αλλά το νικοτιανάγωγον, είρηκα, αμφί τη χοάνη και τη νικοτιανοπήρα.

      ΑΝΑΤ. Σακίν 26 τζιπούκι τέλεις κι' εσύ, ζέρεμ τζιμπούκι μου πολύ κυττάζεις.

      ΛΟΓ. Και μάλα γε, καπνιστέον και γαρ.

      ΑΝΑΤ. Άι μπουταλά 27 άι.. και δε λες τζιμπούκι, μόνε ανακάτωσες ούλα τα πράγματα· σουλήνες μουλήνες, συρίγγαις, μυρίγγαις πολύ σασκινη 28 άντρωπο είσαι να συμπατήσης.

      ΚΥΠ. (προς τον Ξενοδόχον) φέρε κι' εμένα απ' εκείνο το πώς το λέσιν.

      ΞΕΝ. Ίντα λέσι θέτενέ κι' εσείς πάλι.

      ΚΥΠ. Χαλλούμιν.

      ΞΕΝ. Ίντ' αν τούτο το χαλλούμιν πάλις πρώτη βολλά τ' ακούγω, να χαρώ τον πάη μου.

      ΚΥΠ. Το χαλλούμιν είν' τυρίν που τρώσιν το (καθ' εαυτόν) πίσσαν ν' άχης – ένα κουφφίνιν είχασιν στο παζάρι, και πουλάγασίν το.

      ΞΕΝ. Εν το ξέρω, κι εν έχω κι' εν τ' άκουσα ποτές μου, (καθ' εαυτόν) καλέ τούτοι του διαβόντρου οι γυιοί να μου πιπιλήσουνε θένε το νου (αναχωρούν).

      ΣΚΗΝΗ Δ'

      Χίος και οι λοιποί.

      ΧΙΟΣ. Κι' εν τρώμε πλοιά.

      ΑΝΑΤ. (καθ' εαυτόν) να τρώμε, άμμα δικό μου παστουρμά ντεν ήρτε – να να μύρισε, μύρισε, – αλλά αλέμ 29 έφκιασε.

      ΞΕΝ. Ότοιμα να σας χαρώ όλα.

      ΑΛΒ. Πρετζέσε ορέ λοκάντα.

      ΞΕΝ. Κι' εν ακούτεν που χτυπά το σκορδοστούμπι, στα μάτια των οχτρώ μας; εκείνο φτιάνει, κι είν' ότοιμο (το φέρει).

      ΑΛΒ. (προς τον ξενοδόχον) χα, χα, χα, ορέ αδαλέτι – πρα να το ζήσης εσύ ορέ εσύ = τώρα ορέ να το δίνης και μπαχτζήσι 30 (βάλει το χέρι εις τον κόλπον του και ζητεί να εύρη χρήματα αλλά δεν ευρίσκει), φτου αλλά Μπελιά βερσίν 31 ορέ νούκο χόνδρο 32 πω στέκα – εσύ ορέ – ψύχα παρά να λύνης το κεμέρι 33 (προσποιείται ότι θα λύση την ζώνην του).

      ΞΕΝ. Έννοια σας τώρη – αφήτεν κ' ύστερης πλερώνεται μια κοπανιά.

      ΧΙΟΣ. Τώρη πλια να ξεφαντώσουμε.

      ΞΕΝ. (φέρει τον παστρουμάν) ορίστε να σας χαρώ μισέ χαντζή το παστρουμά σας, κατά πώς τον θέτενε – ε θε πολύ λεμόνι – έφτιαξά σας πράγμα που να τρώτεν, και να πιπιλίζεται τα δάχτυλά σας·

      ΑΝΑΤ. Ωχ, ωχ, ωχ, άφεριμ 34 μισέ Μπαστιά, άφεριμ, παστρουμά ένα χασνέ 35 αχρήζει – τιρ όλ 36 (τρώγουν).

      ΣΚΗΝΗ Ε.'

      Χοίος και οι λοιποί.

      (Ο Χοίος μεθύσας ατακτεί, συντρίβει τα εν τη τραπέζη, και ζητεί όργανα μουσικά.)

      ΧΟΙΟΣ. Βάρτε να πγιούμε δαόντρου κουλούκια (πετά έν ποτήριον.)

      ΑΝΑΤ. СКАЧАТЬ



<p>25</p>

Τρελός

<p>26</p>

Μήπως

<p>27</p>

Ανόητε

<p>28</p>

Ηλήθιος

<p>29</p>

Ίσως

<p>30</p>

Δώρον

<p>31</p>

Ο Θεός κακόν να τω δώση

<p>32</p>

Δεν είναι χρήματα

<p>33</p>

Εσχάτην ζώνην

<p>34</p>

Εύγε

<p>35</p>

Θησαυρόν

<p>36</p>

Ευτύχει