Krzyżacy. Henryk Sienkiewicz
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Krzyżacy - Henryk Sienkiewicz страница 90

Название: Krzyżacy

Автор: Henryk Sienkiewicz

Издательство: Public Domain

Жанр: Зарубежная классика

Серия:

isbn:

isbn:

СКАЧАТЬ

to mi będzie po sercu — sens.: to będzie zgodne z tym, co czuję.

769

starunek (daw.) — staranie, opieka.

770

ładzić (daw.) — porządkować.

771

cnić się (daw.) — tęsknić za czymś, martwić się, nudzić.

772

ninie(daw.) — teraz.

773

przesadzić (daw.) — przeskoczyć.

774

zadni — tylny.

775

brzechwa — tylna część strzały.

776

wrony — (o koniu) kary, czarny.

777

dyć (gw.) — przecież.

778

podjezdek — koń mniejszej wartości, słaby a. młody.

779

srokacz — srokaty koń, koń o umaszczeniu w cętki bądź w łaty.

780

pozwoleństwo (daw.) — pozwolenie.

781

czeladź (daw.) — służba.

782

lubo (daw.) — chociaż.

783

roków (gw.) — lat.

784

prawować się (daw.) — spierać się o coś.

785

zgrzebny — prosty, nieozdobny bądź utkany z grubego płótna.

786

łan — obszar ziemi przeznaczonej do uprawy, wydzierżawiony osadnikowi.

787

opat — przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym.

788

bitwa pod Płowcami — rozegrana 27 września 1331 r. między wojskami Władysława Łokietka a oddziałami krzyżackimi, przerwała krzyżacką kampanię przeciw Polsce.

789

do szczętu — dziś: doszczętnie, całkiem.

790

wojna Grzymalitów z Nałęczami — wojna domowa w Wielkopolsce, toczona w latach 1382–1385 między przedstawicielami dwóch rodów możnowładców. Konflikt wynikał z różnych koncepcji obsadzenia tronu polskiego po wygaśnięciu linii Piastów.

791

niwy (daw.) — pola.

792

kmieć — bogaty chłop, posiadający własne gospodarstwo.

793

odsep — opłata w formie odsypanej mąki.

794

lech (daw.) — obszar ziemi uprawnej.

795

skwapliwie (daw.) — chętnie i szybko.

796

opat — przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym.

797

częstokół (daw.) — palisada.

798

węgieł — styk pionowych ścian budynku.

799

komora (daw.) — pomieszczenie magazynowe.

800

wędlarnia — dziś: wędzarnia.

801

comber — mięso z kością z grzbietu zwierzęcia.

802

kropierz — długa kapa osłaniająca konia.

803

czerw — pasożyt (larwa) żerujący na drewnie.

804

toporzysko — drewniany uchwyt siekiery bądź topora.

805

czeladź (daw.) — służba.

806

statki — majątek, zwł. ruchomy, w znaczeniu węższym: naczynia.

807

wrony — (o koniu) czarny, kary.

808

starunek (daw.) — staranie, opieka.

809

kazalim — dziś popr.: kazaliśmy.

810

statki (daw.) — majątek, zwł. ruchomy, węziej: naczynia.

811

wyładzić (daw.) — przygotować.

812

spyża (daw.) — jedzenie, pokarm, prowiant.

813

rad (daw.) — zadowolony.

814

bez (daw.) — przez.

815

jeno (daw.) — tylko.

816

udać się komuś — spodobać się.

817

łosi kubrak — kubrak ze skóry łosia.

818

pilśniowy — wykonany z gęstego, zbitego materiału produkowanego z włókien wełny.

819

mycka — mała, okrągła czapka.

820

pątlik — siatka do podtrzymywania włosów.

821

hoży — tryskający zdrowiem, urodziwy.

822

jeno (daw.) — tylko.

823

Fryz a. Fryzyjczyk — mieszkaniec Fryzji, krainy nad Morzem Północnym, obecnie stanowiącej pogranicze Niemiec, Danii i Holandii.

824

jąć (daw.) — zacząć.

825

Burgund — mieszkaniec Burgundii, regionu w centralnej Francji.

826

grodziec (daw.) — gród.

827

bogdaj (daw.) — oby (od: daj Boże, aby).

828

kraśny (daw.) — piękny.

829

СКАЧАТЬ