Kırgız Zamane Edebiyatı. Mustafa Kundakçı

Чтение книги онлайн.

      Niçe iş ey, gapıla kıyamatdan nişan,

      Ruzu-şep zalımlarındır içgeni göye ki kan,

      Hiç pukara halını sormaz adalat birle han,

      Hars-ı düynege uyup, yagşılar olmuşdır yaman,

      Ay yaranlar, bes niçik kim bolmasın ahir zaman.

                     Nice iş ey gafil geldi kıyametten işaret,

                     Gece gündüz zalimlerindir içtiği güya ki kan,

                     Fukaranın halini hiç sormaz adalet ile han,

                     Dünya hırslarına uyup iyiler olmuştur yaman

                     Ey yarenler, peki nasıl olmasın ahir zaman

      Zalımı-süthorları bolmuş hudadan bihabar,

      Panı dünyeni baka diyip, yıgnayırlar sim-u zer

      Pasıkı murdarları mescit sarı kılmaz güzer,

      Eylemez alımga ızzat hem şerigatga nazar,

      Ay yaranlar, beş niçik kim bolmasın ahırzaman

                     Zalimi tefecisi olmuş Huda’dan bi-haber

                     Fani dünya için deyip yığıyorlar gümüş altın

                     Azgın murdarları mescit tarafına gitmezler

                     Eylemez âlime izzet ve şeriata nazar

                     Ey yarenler peki nasıl olmasın ki ahir zaman

      Halk era harsı haram doldu, kanagat galmadı

      Mehr menıg oldı, sahılarda sahavat galmadı,

      İyp haram takva bilen, dervüşde tagat galmadı,

      Pıglı bet aydan pakırlarga kifayat galmadı,

      Ay yaranlar, bes niçik kim bolmasın ahırzaman.

                     Halk içinde açgözlülük haram doldu, kanaat kalmadı,

                     Sevgi yasak oldu, eli bollarda cömertlik kalmadı,

                     Haram yemekten dervişte takva ile taat kalmadı,

                     Kötü işler yapan zenginden fakirlere fayda kalmadı,

                     Ey yarenler, peki nasıl olmasın ki ahir zaman.

      Deydi Şeydayi, güne deryası gark etmiş meni,

      Emri magruf işlerin tutsam diyban jehdim kanı,

      Kimse yahşı, kimse yaman, kimse bilmez kimseni,

      Ogul atadan kethüdadır, kız eneden keyvanı,

      Ay yaranlar, bes niçik kim bolasın ahırzaman.

                     Dedi Şeydayi, günah deryası gark etmiş beni,

                     Emr-i ma’ruf işlerini tutayım desem yönüm hani,

                     Kim iyi, kim kötü, kimse bilmez kimseyi,

                     Oğul babadan daha çok evin reisi, kız anadan fazla hanımı,

                     Ey yarenler peki nasıl olmasın ki ahir zaman. (Şeydai)