Илоҳийнома. Шайх Фаридуддин Аттор

Чтение книги онлайн.

      Бор эрди бир ажиб шаҳзода, барно,

      Мунаввар ҳуснига ой эрди шайдо.

      Уни ким кўрса, қувнаб бул шарафдин,

      Кўзини узмас эрди ул тарафдин.

      Бу янглиғ гавҳари офоқ эди, бас,

      Ки офоқ оҳ чекиб, ушшоқ эди, бас.

      795     Икки қоши камон эрди ажойиб,

      Ки жон султони эшигида ҳожиб.

      Кўзу мижгонини ким кўргай эрди,

      Муқаррарки, анга жон бергай эрди.

      Қоши ёйини кимса кўрса бир бор,

      Бўларди жонини бермоққа тайёр.

      Тиш эрмас оғзида дур эрди яккаш,

      Икки лаъли ёнарди мисли оташ.

      Хати ҳам қоши янглиғ кўркам эрди,

      Боқиб ошиқ, адо мен сенга, дерди.

      800     Занахдонига ҳайрон эрди барча,

      Етолмай, кўнгли вайрон эрди барча…

      Бор эрди бир аёл, чун бўлди ошиқ,

      Ки ошиқ бўлмамишди андин ортиқ.

      Ёниб ул ишқ аро саргашта бўлди,

      Куйиб, жону тани оташда бўлди.

      Сочиб кул, тутди кул устида маскан,

      Кул эрди унга чун маъвойи гулшан.

      Куну тун йиғлар эрди, оҳ чекарди,

      Кўзидин қон тўкиб, эвоҳ чекарди.

      805     Агар дашту далога чиқса ул моҳ,

      Аёл ҳам йўлга тушгайди ҳамоно.

      Оти олдида тўпдек чарх урарди,

      Ўзи тўп эрса, сочи чавгон эрди.

      Боқарди қайрилиб ул ой юзига,

      Ва кўз ёшин тўкар эрди изига.

      Таёқ ерди дамо-дам юз човушдин,

      Ва лекин нолимасди хўрланишдин.

      Томошога чиқар эрди халойиқ,

      Кўрингиз, дердилар, не телба ошиқ.

      810     Ҳамма мардум анга чун лолу ҳайрон,

      Аёл шўрлик эса саргашта, сарсон.

      Ва охир ҳаддидин чун ошди бул иш,

      Ва шаҳзода дилига тушди ташвиш.

      Деди: ота, толиқдим можародин,

      Халос этгил мени бу бедаводин.

      Эшитди подшоҳ, амр айлади бот,

      Деди: майдонни шайлаб, келтиринг от.

      Сочидин ул аёлни отга бойланг

      Ва судраб, жисмини чилпора айланг.

      815     Этинг ул шумни андоқ пора-пора,

      Унинг дардига жоиз бўйла чора.

      Суринг, маст фил каби от судрасин то,

      Бу ишдин бор раият бўлсин огоҳ.

      Шаҳу шаҳзода майдон сори юрди,

      Халойиқ тўпланиб, майдонда эрди.

      Аёлнинг дардидин хунбор эди эл,

      Алар кўз ёшидин гулзор эди ер.

      Сипоҳийлар аёл сочидин ушлаб,

      Чу элтмоқ бўлдилар от сори судраб,

      820     Аёл шўрлик ҳамон юзланди шоҳга,

      Эшит СКАЧАТЬ