Фаренгейт бўйича 451º. Рэй Брэдбери

Чтение книги онлайн.

      – Ёмғирнинг таъми ҳам ёқимли, – деди қиз лабларини ялаб.

      – Қилар ишингиз ҳамма нарсани бир марта бўлса ҳам татиб кўришми?

      – Айрим нарсаларни эса икки марта, – деди қиз қўлида тутиб турган нарсага қараб.

      – Нима у?

      – Бу йилги сўнгги момақаймоқ бўлса керак. Кеч кузда уни учратаман деб ҳеч ўйламагандим. Буни иякка суртиш ҳақида ҳеч эшитганмисиз? Мана қаранг.

      Қиз шундай деб кулганча момақаймоқни иягига аста суртди.

      – Нима учун? – сўради Монтэг.

      – Агар изи қолган бўлса, демак мен севиб қолганман. Хўш?

      Монтэг ноилож қизнинг иягига қаради.

      – Айта қолсангиз-чи!

      – Сариқ из қолибди.

      – Ажойиб! Энди сизни синаб кўрамиз.

      – Менда ҳеч нарса чиқмайди.

      – Кўрамиз, – деди қиз ва қўлидаги гул билан у томон интилди. Монтэг беихтиёр ортга тисарилди. – Тек туринг, – деди у кулиб.

      Қиз унинг иягига тикилиб, қовоғини уйди.

      – Хўш? – сўради Монтэг қиз момақаймоқни унинг иягига суртгач.

      – Қандай уят, – деди қиз. – Сиз ҳеч кимни севмас экансиз.

      – Йўқ, севаман.

      – Буни кўрсатмади-ку.

      – Мен севаман. Қаттиқ севаман, – деди Монтэг ва хаёлида кимнингдир қиёфасини гавдалантиришга ҳаракат қилди. Бироқ ҳеч кимнинг қиёфаси келмади. – Жуда ҳам севаман.

      – О, бундай қараманг, илтимос!

      – Ҳаммаси манави момақаймоғингизни деб, – деди Монтэг. – Ўзингизга суртганингизда ҳамма ранги тугаб қолган, шунинг учун менда из қолдирмади.

      – Албатта, шунақа бўлса керак. Сизни яна хафа қилиб қўйдим. Буни истамагандим, ишонинг, – деди қиз Монтэгнинг тирсагидан тутиб.

      – Йўқ-йўқ, – деди у шошиб. – Ҳечқиси йўқ.

      – Кетишим керак. Мени кечирганингизни айтинг. Мендан жаҳлингиз чиқиб юришини истамайман.

      – Йўқ, жаҳлим чиқмади. Фақат бироз хафаман.

      – Психиатримнинг ёнига кетяпман. Мени боришга мажбур қилишади. Унга айтадиган ҳар турли гапларни ўйлаб топаман. Мен ҳақимда нима ўйлашини билмадим-у, унинг айтишича, мен пиёзга ўхшармишман. Қаватма-қават тозалаши керак эмиш.

      – Мен ҳам сизга психиатр керак, деб ўйлашга мойилман, – деди Монтэг.

      – Ёлғон. Бундай деб ўйламайсиз.

      – Тўғри, бундай деб ўйламайман, – деди у чуқур хўрсиниб.

      – Психиатр нега ўрмон кезишимни, қушларни томоша қилишимни ва капалаклар тутишимни билишни истайди. Бирор куни тутган капалакларимни сизга кўрсатаман.

      – Яхши.

      – Улар мени ҳамма вақт нима билан банд эканим ҳақида сўрашгани-сўрашган. Мен ўтириб хаёл суришимни айтаман. Бироқ нима ҳақида хаёл суришимни айтмайман. Бир бош қотиришсин. Баъзан эса уларга мана бундай қилиб, – қиз осмонга қаради, – ёмғир томчилари оғзимга киришини яхши кўришимни айтаман. Уларнинг таъми винога ўхшайди. Сиз ҳеч тотиб кўрганмисиз?

      – Йўқ, СКАЧАТЬ