Фаренгейт бўйича 451º. Рэй Брэдбери

Чтение книги онлайн.

      – Ўзим ҳам шундай деб ўйлагандим, – деди Милдред ва тостердан чиққан нондан тишлади. – Ошқозонимда оғриқ бор, лекин қорним ўлгудай оч. Худди ичимдаги ҳамма нарса чиқиб кетгандай. Кеча бирон аҳмоқлик қилмагандирман?

      – Йўқ, – деди Монтэг секин.

      Тостер унинг олдига ҳам сариёғга ботирилган нон ташлади. Монтэг миннатдорлик билан нонни қўлига олди.

      – Сенинг кўринишинг ҳам унчалик яхшимас, – деди хотини.

      Кечга яқин ёмғир ёғди ва бутун дунё кулранг тусга кирди. Монтэг уйнинг даҳлизида олов ичра турган тўқ сариқ самандар сурати туширилган нишонини тақаётган эди. У ҳаво янгилайдиган тизим панжарасига узоқ тикилди. Телевизорхонада сценарий ўқиётган хотини бошини кўтариб унга қаради.

      – Вой, бу одам ўйлаяптими? – деди Милдред.

      – Ҳа, – жавоб берди Монтэг. – Сен билан гаплашиб олмоқчи эдим, – деб бироз сукут сақлади. – Кеча кечқурун ҳамма уйқу дорини ичиб юборибсан.

      – Наҳотки? Бундай қилишим мумкинмас, – ҳайрон бўлди хотини.

      – Қутиси бўш ётибди.

      – Бўлиши мумкин эмас!

      – Балки, иккита ичиб, сўнг эсингдан чиқариб, кейин иккитасини ичиб, яна унутиб, яна иккита ичиб, сўнг эса шунча дори таъсирида бутунлай паришон бўлиб ҳамма дорини ичиб қўйгандирсан?

      – Бўлмаган гап! Нега бундай аҳмоқлик қилишим керак?

      – Билмадим, – деди Монтэг.

      Афтидан, Милдред унинг тезроқ кетишини истаётгандек эди.

      – Мен асло бундай қилмаган бўлардим. Икки дунёда ҳам.

      – Майли, сен айтганча бўла қолсин, – деди Монтэг.

      – Хоним айтганича, – деди Милдред ва яна сценарийсини ўқишга берилди.

      – Бугун кундузги дастурда нима экан? – сўради Монтэг ҳорғин.

      – Пьеса, – жавоб берди Милдред бошини кўтармай. – Ўн дақиқадан сўнг барча теле-деворларда бошланади. Ролимни эрталаб жўнатишибди. Мен ҳам ўз таклифимни уларга юбордим. Улар пьесани битта рол ташлаб ёзишади. Бу бутунлай янги ғоя. Ташлаб кетилган рол эса уй бекаси роли, яъни мен. Сценарийда ташлаб кетилган сатрларга келганда улар барча теледеворларда менга қарашади ва мен сўзларимни айтаман. Мана масалан, актёр менга қараб “Бу тўғрида нима дейсиз, Хелен?” деб сўрайди. Мен эса мана бу ерда, ўртада ўтирган бўламан, кўряпсанми ва… ва… – шундай деб бармоғи билан керакли сатрни қидирди. – Ва “Менимча, жуда яхши”, дейман. Пьеса давом этади ва яна охирида “Сиз бунга розимисиз, Хелен?” деб сўрайди. Мен эса “Албатта розиман”, дейман. Зўрми, Гай?

      Монтэг даҳлизда унга термилганча турарди.

      – Чиндан ҳам зўр, – деди Милдред.

      – Пьеса нима ҳақида? – сўради Монтэг.

      – Айтдим-ку, унда учта иштирокчи бор – Боб, Рут ва Хелен.

      – Ҳа-я.

      – Бу чиндан ҳам жуда қизиқ. Агар тўртинчи теле-деворни ҳам ўрнатганимизда яна ҳам қизиқроқ бўларди. Нима деб ўйлайсан, қуруқ девор ўрнига яна битта теле-девор ўрнатиш учун қанча вақт пул йиғишимиз керак бўлади? Атиги икки минг доллар туради, СКАЧАТЬ