Die versoeking van Thomas Maas. Chris Karsten

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ

      Kriminele gedrag is ’n gevaarlike uitvloeisel daarvan, het hy gesê. En hulle het ooreengekom om ’n ogie te hou.

      Antonie kyk uiteindelik om na waar sy op sy bed sit.

      “Pla ek?” vra sy. “Waarmee was jy besig?”

      “Niks nie. Besig met voorbereiding vir Maandag se wiskunde. Kan ek môre by Oupa gaan kuier? Ek moet hom iets vra oor algoritmes.”

      “Natuurlik sal ek jou vat.” Of sal sy kan? Nee, sy wil met Rolf gaan praat oor sy pille, oor die Aricept, en ’n afspraak by sy dokter probeer kry. “Maar bietjie later, ek en Oupa moet eers gesels, ek wil hom Maandag dokter toe vat.”

      “Ek dog Oupa is orraait.”

      “Dis nie oor sy val nie, daardie skrape is al amper gesond. Slaaploosheid. En jy weet hoe hardkoppig hy is. As ek hom nie vat nie, sal hy nooit self by ’n dokter uitkom nie.”

      Donna loer weer na die swart skerm. Waarna het hy gesit en kyk? Sy het al gewonder oor Antonie se seksuele belangstellings en behoeftes. Hy word oor twee maande agtien, volgende jaar in matriek. En hy is aantreklik. Stel hy belang in meisies? Ja, natuurlik, watter jong man stel nie in meisies belang nie? En die neuroloog het genoem dat niks hom verhoed om eendag kinders te hê nie, selfs al is hy vir die res van sy lewe in ’n rolstoel. Is dit waarna hy gekyk het toe sy en Thomas aan die deur klop? Na foto’s van sexy vroue? Terwyl hy wonder oor watter meisie van vlees en bloed ooit intiem sal wil wees met ’n kreupele in ’n rolstoel? En dit kan ’n volgende rooi vlag wees, naas antisosiale simptome. Dat Antonie onbewustelik afkerig van vroue word, selfs ’n aversie ontwikkel juis omdat hulle oënskynlik so buite sy seksuele bereik is. Omdat hy die persepsie het dat hulle ’n weersin in hom as patetiese parapleeg het, dat hulle hom sien as net ’n halwe man wat bejammer moet word, dat hulle hom dwing om tevrede te wees met foto’s op ’n rekenaarskerm. Dit het ook alles die potensiaal vir ongesonde gedrag.

      “Antonie, jy sal met my praat as iets jou pla, nè? Jy moenie hier in jou kamer sit en opkrop nie.”

      “As iets my pla? Ja, Ma, daar ís iets wat my pla. Dit pla my baie, dit maak my mal.”

      “Wat’s dit? Praat met my.”

      Hy swaai om, terug na sy rekenaar, druk op ’n toets, op die skerm verskyn ’n webbladsy met diagramme. Donna leun nader, haar oë op die opskrif en subhofies:

      UAB Spinal Cord Injury (SCI) Model System

      Understanding SCI: Part 1 – The Body Before and After Injury

      Understanding SCI: Part 2 – Recovery and Rehabilitation

      Adjusting to Life after SCI

      Hier en daar is iets waarop sy vir ’n breukdeel huiwer. Sy en Thomas ken die meeste van hierdie SCI-modelle en inligtingsbladsye al uit die vuis.

      Pain

      Depression

      Bladder Management Options

      Bowel Function SCI

      Urinary Tract Infection

      Respiratory Health

      Personal Care

      Driving

      Exercise

      Adaptive Sports and Recreation

      Getting the Right Wheelchair: Manual Wheelchair; Power Wheelchair; Maintenance Guide for Users of Manual and Power Wheelchairs

      Employment

      Aging and SCI

      Ja, hier is dit:

      Sexuality and Sexual Function: Written for both men and women with Spinal Cord Injury, this fact sheet discusses the impact of SCI on sexuality, dating, sexual arousal, orgasm, fertility, and relationships.

      Pregnancy and Women with SCI

      Caregivers

      Spasticity

      Gait Training

      Research for a Cure in SCI

      Donna sit terug.

      Antonie kyk van die skerm na haar. “Dís wat my mal maak, Ma. Ek’s sewentien jaar oud, en dis wat vir my wag vir die res van my lewe. Ek pie in my bed, Ma. Is dit wat ek gaan doen tot ek eendag in ’n rolstoel van ouderdom doodgaan? My bed natmaak? ’n Doek dra soos ’n baba, Ma?”

      Sy strek haar hand uit en vryf oor sy voorarm. Dit is die eerste keer dat sy haar seun so driftig hoor praat, met sulke aggressie.

      “My kind –”

      “Ek kan nie só leef nie, Ma.”

      En dan laat sak hy sy ken op sy bors en swyende snikke ruk sy bolyf. Sy staan van die bed op en gaan buk by die rolstoel, vat haar seun om die skouers, druk haar gesig in sy nek. Watse troos het jy vir jou verlamde tienerseun? Hy wat veronderstel is om sy jong lewe daar buite saam met maats te geniet, rond te hardloop agter rugbyballe aan, met meisies te flirteer, saam op veldfietse te jaag. Pleks daarvan bekommer hy hom oor sy onbeheerbare blaas. Is dit regverdig?

      Hulle sit lank so, totdat Thomas klop. “Kom, die kos is op die tafel.”

      KANTNOTA

      In só ’n ondersoek, kom Ella agter, leer ken jy dikwels ’n wegsteekkant van mense, die bietjie privaatheid wat hulle nog probeer koester in ’n tyd waarin alles op sosiale media uitgeblaker word. Van Donna het veral twee dinge haar opgeval: Donna se stille waardigheid, en die energie waarmee sy, in haar man se afwesigheid, ’n huis vir haar kinders volhou.

      Die vrou kom nie tot ruste nie. Oorlaai haarself. Dalk aspris om haar aandag af te lei. Soggens moet sy drie kinders by die skool kry, huis aan kant maak, kombuis en skottelgoed opruim, ’n oog hou op tuin en tuinier, later vir Florie by die laerskool gaan haal, Antonie by die hoërskool (Patty het darem haar Vespa), almal kos gee, help met huiswerk, nou voorbereiding vir die eksamen, ete vir die aand regkry. Boonop is sy diep bekommerd oor haar pa se verslegtende toestand.

      “Hoe hou jy dit?” vra Ella ’n slag.

      Donna glimlag. “Eendag gaan jy seker ook trou en kinders hê, nè?”

      “Kyk ek na jou, weet ek nie so lekker nie. Ek’s nogal gewoond aan my eie plek en tyd.”

      “Ek ook, toe trou ek!”

      “Het jy ooit private oomblikke?”

      “Dis al hoe jy kan asemhaal. Ek knyp dit af, bietjies hier en daar. Ek en Thomas … ons het saans ’n ding gehad wat ons saamtyd genoem het. Ha, en kyk hoe’t dít ons huwelik gehelp! Nietemin, kom wat wil, twee of drie keer ’n week doen ek pilates, by ’n studio net hier onder, in Beyers Naudé. Die naaste een, om tyd te spaar.”

      Sy vermoed dat Donna, met haar gesonde, ronde wange en ronde heupe, ’n ewigdurende oorlog teen die skaal voer. Ook, soos almal, ’n vergeefse СКАЧАТЬ