Smak miłości. Osho

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ oddechem umierasz i ponownie się rodzisz. Każdy oddech jest ukrzyżowaniem i zmartwychwstaniem.

      Kiedy obserwujesz ten proces, pojawia się wspaniałe uczucie ufności.

      Kiedy robisz wydech, nie ma żadnej pewności, że będziesz zdolny do kolejnego wdechu. Skąd mogłaby pochodzić ta pewność? Kto ci może dać taką gwarancję? Kto ci może zagwarantować, że będziesz zdolny do ponownego wdechu? Jednak ta głęboka ufność istnieje. Wiesz, że jesteś w stanie zrobić kolejny wdech. Gdybyś nie miał tej ufności, oddychanie w ogóle nie byłoby możliwe. Jeżeli stałbyś się wylękniony, myślałbyś: „Kto wie, jeśli pozwolę sobie na małą śmierć wydechu, czy nabiorę ponownie powietrza? Czy będę w stanie wziąć wdech? Jeżeli nie będę mógł zrobić następnego wdechu, może lepiej nie decydować się na wydech?”. W takiej sytuacji natychmiast byś się udusił! Jeżeli zatrzymałbyś wydech, umarłbyś. Dzięki głębokiej ufności nie robisz tego. Ta ufność jest częścią życia, jest częścią miłości. Nikt jej ciebie nie uczył.

      Kiedy dziecko stawia pierwsze kroki, musi w nim istnieć ogromna ufność, że umie to zrobić. Nikt go tego nie uczy. Ufność jest w nas wbudowana. Istnieje w każdej komórce ciała. Dziecko próbuje, mimo że wiele razy upada. Próbuje ciągle od nowa. Pewnego dnia ufność zwycięża i zaczyna chodzić.

      Kiedy obserwujesz swój oddech, stajesz się świadomy istnienia pokładów ufności. Jest to subtelne zaufanie życiu, wolne od wątpliwości i wahań.

      Jeżeli spacerujesz i robisz to uważnie, stopniowo stajesz się świadomy, że to nie ty spacerujesz, ale że „spacer się wydarza”. Jest to bardzo subtelne uczucie, że życie przepływa przez ciebie, porusza się, ty zaś pozostajesz nieruchomy. Kiedy czujesz głód i zachowujesz przytomność, zauważasz, że to życie odczuwa głód w twoim wnętrzu.

      Kiedy staniesz się bardziej uważny, stwierdzisz, że istnieje tylko jedna rzecz, którą możesz określić jako należącą do ciebie: bycie świadkiem. Wszystko pozostałe należy do wszechświata. Jedynie bycie świadkiem należy do ciebie. Kiedy jednak stajesz się świadomy stanu świadka, rozpuszcza się koncepcja „ja”. „Ja” nie należy do ciebie. Było częścią ciemności, mgły, która cię otaczała. Kiedy pojawia się światło, kiedy otwiera się niebo, a chmury znikają i jaśnieje słońce, nie może istnieć żadna koncepcja „ja”. Wtedy istnieje bycie świadkiem. Nic nie należy do ciebie. Bycie świadkiem jest celem podróży.

      W jaki sposób rozpocząć tę podróż? Zacznij od stawania się świadkiem coraz bardziej. Cokolwiek robisz, rób to z dużą czujnością. Wówczas nawet błahe czynności staną się niemal święte, nawet gotowanie i sprzątanie. Nie jest istotne, co będziesz robił; istotne jest, w jaki sposób będziesz to robił. Możesz czyścić podłogę jak robot. Musisz to zrobić, a więc robisz. Działając w ten sposób, tracisz coś wspaniałego, marnujesz piękne chwile. Czyszczenie podłogi może być wspaniałym doświadczeniem, a ty nie wykorzystujesz tej szansy. Podłoga jest czysta, ale coś, co mogło się w tobie wydarzyć, nie wydarzyło się. Jeżeli zachowałbyś podczas wykonywanej tej pracy stan czujnej przytomności, czysta byłaby nie tylko podłoga, lecz ty sam także odczuwałbyś oczyszczenie.

      Tak więc czyść podłogę, zachowując pełną świadomość, świetlistą świadomość. Pracuj, siedź, spaceruj. Niech te czynności spaja jeden wątek; niech coraz więcej chwil twego życia będzie napełnionych świetlistą świadomością. Niech świeca świadomości świeci w każdym momencie, w każdym działaniu. Kumulujące się efekty tego procesu prowadzą do tego, co nazywamy oświeceniem. Połączone światło wielu małych świec staje się wielkim źródłem światła.

      CZĘŚĆ II: Miłość jest czystym powiewem

      CZĘŚĆ II

      Miłość jest czystym powiewem

      Wspaniałość romansu

      Nie myśl, że miłość musi być czymś stałym. Ten brak stałości przydaje miłości piękna, ponieważ dziś jesteście razem, a jutro być może się rozstaniecie.

      Miłość nadchodzi jak czysty, wonny powiew. Napełnia dom świeżością i zapachem, pozostaje tak długo, jak pozwala na to egzystencja, a następnie odchodzi.

      Nie powinieneś zamykać wszystkich drzwi domu, gdyż świeży aromat może przekształcić się w zapach stęchlizny. W życiu wszystko się zmienia i ta zmiana jest piękna. Dzięki temu wzbogacasz się o nowe doświadczenia, stajesz się coraz bardziej świadomy i dojrzały.

      Bezsensowne pomysły w twojej głowie

      Miłość jest jedyną religią, jedynym bogiem, jedyną tajemnicą, których warto doświadczyć i które warto zrozumieć. Kiedy zrozumiesz miłość, zrozumiesz wszystkich mędrców i mistyków świata. Nie ma w tym niczego trudnego. Jest to tak proste, jak bicie serca czy oddychanie. Przybywasz z tym na świat. Miłość pojawia się wraz z twoimi narodzinami, lecz nie jest jeszcze rozwinięta. Dziecko musi rosnąć i dojrzewać, by dojrzewać mogła miłość.

      Społeczeństwo wykorzystuje proces wzrostu dziecka dla własnych celów. Dziecko potrzebuje czasu, by rozwinęła się w nim autentyczna miłość. W tym czasie społeczeństwo warunkuje umysł dziecka za pomocą fałszywych pojęć dotyczących miłości. Gdy dorastasz do wieku, kiedy możliwe staje się dla ciebie eksplorowanie świata miłości, jesteś napełniony tak wielką liczbą bzdur na temat miłości, że masz niewiele szans na to, by oddzielić prawdę od fałszu.

      Na przykład każdemu dziecku niezliczoną ilość razy powtarza się, że miłość jest wieczna. Skoro kogoś kochasz teraz, będziesz go kochał zawsze. Jeżeli kogoś kochałeś, a teraz go nie kochasz, wypływa stąd wniosek, że nie kochałeś w ogóle. Jest to bardzo niebezpieczna koncepcja. Potwierdza opinię o istnieniu trwałej, niezmiennej miłości, a w życiu nie ma niczego trwałego. Kwiaty rozkwitają o poranku, a wieczorem więdną.

      Życie jest nieustannym przepływem. Wszystko się zmienia. Nie ma niczego statycznego. Zaszczepiono ci koncepcję wiecznej miłości, a ta koncepcja rujnuje całe twoje życie. Będziesz oczekiwać wiecznej miłości – na próżno!

      Miłość staje się czymś drugorzędnym, najważniejsza okazuje się wieczna trwałość. Miłość zaś jest tak delikatnym kwiatem, że nie możesz wywierać na nią presji, by była trwała. Możesz mieć plastikowe kwiaty. To właśnie ludzie mają: małżeństwo, rodzinę, dzieci, krewnych. Wszystko jest sztuczne, plastikowe i ma pewną jakość: jest wieczne. Prawdziwa miłość zawiera element niepewności, tak jak niepewne jest twoje życie. Nie możesz powiedzieć, że jutro będziesz tu obecny, że będziesz żył. Nie możesz nawet być pewien tego, że będziesz żył w następnej chwili. Twoje życie nieustannie się zmienia. Prawdziwa miłość także się zmienia.

      Zanim osiągniesz oświecenie, twoja miłość jest zwyczajna. Jeżeli staniesz się oświecony, twoja miłość wykroczy poza zwyczajne prawa życia. Taka miłość nie zmienia się ani nie jest wieczna. Po prostu jest. Nie istnieje dla ciebie kwestia, w jaki sposób należy kochać. Stajesz się miłością. Cokolwiek czynisz, jest miłością, jest nią przesycone.

      Rozumiejąc, СКАЧАТЬ