Harry Griesel 3: Die Spookmeesters. Sonja Kaiblinger

Чтение книги онлайн.

      Boodskap van die Oorkant

      Die afspraak vir die spooksessie by Madame Olga is klaar vir die volgende Vrydag gemaak, en tannie Sharon is al die hele dag so opgewonde.

      Terwyl hulle aandete eet, kan sy oor niks anders as die wonderlike Madame Olga praat nie – oor hoe bly sy is om uiteindelik ’n regte vriendin as ’n buurvrou te hê. Haar lofsange kry net nie end nie en Otto voel al so geirriteerd dat hy nie meer honger is nie. En dit nogal terwyl hulle pizza eet; sy gunstelingkos.

      Tannie Sharon het ’n lang lys vrae en boodskappe wat vir haar man bedoel is, vir die spookafspraak opgestel.

      “Ek dink jy kan ook as ’n fortuinverteller begin werk,” kraai Vincent in Otto se oor, toe tannie Sharon die vuil borde in die skottelgoedwasmasjien pak. “Jy moet net vir jou ’n ou rolbal-bal kry en ’n tent in die tuin opslaan. Sir Tony, Bert en Molly kan vir die spokerasie sorg, sodat dit eg lyk.”

      Otto is moeg en maak Vincent stil. Die laaste ding waarvoor hy kans sien, is om mense se aandag te trek en hulle van sy buitengewone talent te vertel.

      “Dink net hoeveel geld ons daarmee kan maak,” sê Vincent droomverlore. “Miljoene. Miljarde! Ons kan na ’n ander land toe trek. Ons sal net die beste klere dra en jy kan die lekkerste kos eet; nie iets so vervelig soos pizza nie. En ek kan my eie meelwurm-plaas kry.”

      Hy maak ’n harde smakgeluid met sy lippe. “Ag toe, ’seblief, Otto. Toe, word ook ’n fortuinverteller. ’Seblief, ’seblief, groot asseblief! Ek het kontakte. Ek sal jou beroemd maak!”

      Otto tik met sy vinger op sy voorkop. Die vlermuis het sowaar al sy varkies verloor.

      “Weet jy, Otto,” hoor hy tannie Sharon se stem uit die kombuis. “Ek het aan nog ’n vraag vir oom Archibald gedink. Ek het hom nooit gevra van watter horlosie in my versameling hy die meeste hou nie. Dis ’n uitstekende vraag vir die afspraak, nie waar nie? Is daar dalk iets wat jy vir oom Archibald wil vra?”

      “Tannie Sharon, ek het hom nie eens geken nie,” jok Otto en kruis sy vingers agter sy rug. Hy hoop en bid net tannie Sharon kom nie agter hoe sy stem bewe nie. Otto ken oom Archibald maar alte goed. ’n Paar weke gelede het hy vir hom aan die Oorkant gaan kuier; Harry, Emily en Vincent was saam met hom. Hulle het ’n groot geheim aan die Oorkant ontdek: Oom Archibald is nie dood nie, maar kan nie na Otto se wêreld terugkom nie, omdat hy al té lank aan die Oorkant is. Otto het dit nooit vir tannie Sharon vertel nie.

      Otto weet wel dat tannie Sharon nog steeds ’n bietjie oor oom Archibald se dood twyfel. Sy kry immers nog gereeld boodskappe wat in kode geskryf is van haar man af.

      Hy stuur dit deur die staanhorlosie.

      Tannie Sharon weet net nie dat die staanhorlosie ’n ingang na die Oorkant het nie.

      Miskien is sy ook van plan om met die afspraak seker te maak haar man is wel dood. Sy sal dit nooit erken nie. Met tannie Sharon weet ’n mens nooit nie. Otto kry baie keer die gevoel dat sy iets vir hom wegsteek.

      Sal sy hom aanvat as Madame Olga haar vandag vertel dat Otto spoke kan sien? Of dat hy nou die dag aan die Oorkant was en met sy oom gepraat het? Tannie Sharon sal dan weet dat hy vir haar gejok het … Otto voel al hoe ongemakliker. Hy weet hy sal nie sy tannie kan ompraat om van haar plan af te sien nie. Maar miskien kan hy saam met haar gaan?

      “Tannie Sharon, dink jy nie ek moet saam met jou na die spookafspraak toe gaan nie?” vra hy toe sy tannie haar jas in die gang aantrek. “Ek weet dit sal seker grillerig wees, maar ek is mos al oud genoeg daarvoor. Ek stel ook baie belang in alles wat bonatuurlik is, jy weet mos. Toe … wat dink jy?”

      Otto kan aan beter dinge dink as om weer na die simpel fortuinverteller toe te gaan. Aan die ander kant is dit dalk ’n manier om uit te vind wat Madame Olga regtig kan doen en hoekom sy so eienaardig optree. Wie weet, dalk kry hy nog self kans om oom Archibald iets te vra.

      Tannie Sharon oorweeg dit vir ’n oomblikkie, maar dan skud sy haar kop. “Ek dink nie dis ’n goeie idee nie. Ek is bang dit sal jou daarna nagmerries gee.” Sy vryf oor sy hare. “Ek belowe ek sal alles vir jou vertel, oukei?”

      Otto wil nog stry, maar tannie Sharon het al klaar haar handsak gegryp en by die huis uitgestorm. Hy kyk vies na die toe voordeur. Hy, slapeloos oor ’n paar spookstemme? Tannie Sharon maak ’n groot fout as sy so dink.

      ***

      Slaap is heeltemal buite die kwessie. Dit voel soos ’n ewigheid tot tannie Sharon terug is. Otto kyk ’n bietjie TV en lees ’n paar hoofstukke van ’n boek wat hy vir Kersfees gekry het, maar hy weet nie eintlik eers wat hy lees nie.

      Net ná middernag, toe Otto vir die hoeveelste keer opstaan, hoor hy hoe die voordeur oopgesluit word. Sonder om te dink, hol hy die trap af ondertoe. Hy kan onmoontlik nie tot die volgende oggend wag om te hoor wat tannie Sharon te sê het nie.

      “Liewe genade, Otto!” Tannie Sharon skrik toe sy Otto holderstebolder die trap hoor afstorm. “Jy moes lankal in die bed gewees het.”

      “Ek weet.” Otto kyk verleë na sy voete. “Ek wil net baie graag weet hoe die afspraak was.” СКАЧАТЬ