Infanta. Deon Meyer
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Infanta - Deon Meyer страница 23
Название: Infanta
Автор: Deon Meyer
Издательство: Ingram
Жанр: Ужасы и Мистика
isbn: 9780798169509
isbn:
Hy was ’n professionele gholfspeler. In teorie. Hy het net drie maande in die Sonskynreeks gehou voor sy geld opgeraak het, want Viljoen kon nie onder druk set nie. Hy het die bewerasies gekry, die “jips”, het hy dit genoem. Hy het aangelê en weer weggeloop en weer gekorrel en gemik en aangelê en altyd te kort geset, die senuwees wat hom klaargemaak het.
“Toe word hy die resident pro by Schoemanspark en toe kry ek hom daardie aand op die agttiende green met die bottel in sy hand. Dit was weird. Dit was asof ons mekaar herken het. Ons was dieselfde soort. So half aan die buitekant. As jy in die koshuis is, kom jy dit gou agter, dat jy nie heeltemal belong nie. Dis nie dat iemand iets sê of iets doen nie, almal is nice met mekaar en jy kuier en jy lag en worry saam oor eksamens, maar jy’s nie heeltemal ‘in’ nie.
“Maar Viljoen het dit gesien. Hy’t dit geweet, want hy was ook só.
“Ons het begin praat. Dit was net so … gemaklik, van die begin af. En toe ek moet ingaan, toe vra hy my wat ek ná die tyd doen en toe sê ek ek moet ’n lift kry koshuis toe, so ek kan niks doen nie en hy sê hy sal my vat.
“En toe almal weg is, toe vra hy my of ek vir hom wil caddy, want hy gaan nou eers ’n bietjie gholf speel. Ek dink hy was ’n bietjie dronk. Toe sê ek mens kan nie in die nag gholf speel nie en hy sê dis wat almal dink, maar hy sal my wys.”
Die Bloemfonteinse somernag … Sy kan die gesnyde gras ruik, die naggeluide hoor, die halwe maan sien. Sy kan onthou hoe die lig van die klubhuis se stoep van Viljoen se songebreide vel weerkaats het. Sy kan sy breë skouers weer sien en sy eienaardige glimlag en die uitdrukking in sy oë en die aura van hom, daardie verskriklike alleenheid wat hy met hom saamgedra het. Die geluid toe die gholfstok die balletjie tref en dit in die donker inskiet en hy wat sê: “Tel op en kom, caddy, en moet jou nie steur aan die skare se gejuig nie.” Sy stem was gentle, altyd selfspottend. Voor elke hou het hulle eers uit ’n bottel gedrink, semisoet witwyn, nog koud uit die yskas. “Ek het nie die jips in die nag nie,” het hy gesê en sy sette gemaak, langes en kortes. Hy het die bal in die donker op die perfekte lyne laat rol, oor die deinings van die setperke tot dit kletterend in die putjie geval het. En in die skoonveld van die sesde putjie het hy haar gesoen, maar toe het sy al geweet sy hou te veel van hom en dit was okay, dit was heeltemal en absoluut okay.
“Hy het nege putjies gespeel in die donker en in daardie tyd het ek verlief geraak,” is al wat sy vir die predikant sê. Asof sy die herinneringe van daardie aand wil bewaar, asof dit sal verbleik as sy dit uit die donker moet haal en teen die lig hou.
In die groot sandkuil langs die negende setperk het hulle gaan sit en hy het sy telkaart ingevul en aangekondig dat hy ’n 33 gespeel het.
So baie, het sy tergend gesê.
So min, het hy gelag. ’n Sagte geluid, amper vertroulik. Hy het haar weer gesoen. Stadig en sorgsaam, asof hy absoluut seker wou maak hy doen dit reg. En met dieselfde langsaamheid het hy haar uitgetrek en haar kledingstukke een vir een opgevou en bo, op die gras buite die kuil, neergesit. Hy het oor haar gekniel en haar gesoen, van haar nek tot by haar enkels, en op sy gesig was daar ’n uitdrukking van absolute verwondering: dat hy hierdie voorreg het, hierdie magiese geleentheid gegun word. En eindelik het hy in haar ingegaan en daar was ’n intensiteit in sy oë, ’n geweldige emosie en sy ritme het versnel, sy dringendheid het groter en groter geword en sy het haarself daarin verloor.
Sy moet haarself terugdwing na hierdie vertrek, waar die predikant met soveel oënskynlike geduld vir haar wag om haar swye te verbreek.
Sy wonder vir ’n oomblik waarom herinneringe so sterk aan reuke gekoppel is, want sy kan hom nou, hier, ruik – deodorant en sweet en semen en gras en sand.
“By die negende putjie het hy my swanger gemaak,” sê sy en reik weer haar hand na die snesies uit.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.