Annelize Morgan Omnibus 5. Annelize Morgan

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ Nicole se uitrusting van smaraggroen tafsy.

      “Aangenaam, mademoiselle,” sê sy eindelik.

      “Ek is bly om u te ontmoet,” groet Nicole terug en weet intuïtief dat sy en Murielle nie baie van mekaar gaan hou nie. Die blonde meisie is duidelik daaraan gewoond om altyd haar sin te kry.

      Toe hulle almal met hulle kommetjies tee voor hulle sit, begin hulle soos die gebruik is om oor ditjies en datjies te gesels. Hulle veins verbasing oor alledaagshede en maak ’n groot ophef van iets wat voor die hand liggend is.

      Nicole is verveeld. Sy het byna vergeet hoe leeg en doelloos hierdie teepartytjies kan wees.

      “Was u reis aangenaam, mademoiselle?” wil madame Benezet vriendelik van Nicole weet.

      Daar is ’n vonkel in Nicole se groen oë toe sy antwoord: “Oui, madame. Behalwe vir die geveg met die seerowers, was die reis baie lekker.”

      Hierdie keer is daar opregte uitroepe van verbasing.

      “Seerowers!” piep die een meisie en haar oë rek groot. “Ek sterf as ek net een sien!” Sy knipper haar oë. “Het u hulle van náby gesien?”

      Nicole ignoreer haar moeder se angstige tekens om stil te bly.

      “Die kaptein het sy hand om my keel gehad,” sê sy kalm. “Ek het hom met ’n mes raakgesteek.”

      Madame Benezet staar geskok na Nicole.

      “U ontstel my gaste, mademoiselle!” sê sy ontevrede.

      Nicole glimlag.

      “Ek het dit nie so bedoel nie, madame. Ek het maar net ’n eerlike antwoord op die vrae gegee.”

      Madame Benezet se gesig is koud en hard.

      “U behoort van beter te weet as om van messe en seerowers op ’n teepartytjie te praat!”

      “Natuurlik. Dit spyt my.”

      Madame Benezet stuur die gesprek doelbewus in ’n ander rigting.

      “Ek verstaan dat monsieur Goucher ook op die bal sal wees. Madame De Villiers kon ongelukkig nie vandag hier wees nie, anders kon sy ons dalk meer omtrent die gaste vertel het.”

      Vasberade om te vergoed vir haar dogter se flater, sê Jeanne: “Ek verstaan dat die Du Toits van die Fransche Hoek ook genooi is …”

      Daar is uitroepe van verbasing.

      “Ek wonder waarom madame De Villiers dít gedoen het!”

      Nicole kyk na die spreekster.

      “Is daar iets met die Du Toits verkeerd?”

      Die meisie kyk na haar.

      “Verkeerd! U vra nog! Madame Du Toit het die laaste drie geleenthede elke keer dieselfde tabberd gedra! Die laaste keer het sy ’n waaier by iemand geléén!”

      Nicole bly liewer stil. Kan ’n mens so selfvoldaan wees?

      “Madame De Villiers het sekerlik ’n fout gemaak,” meen madame Benezet. “Ek self sal madame Du Toit die aand maar liewer ignoreer. Sy behoort haar plek te ken.”

      Nicole byt op haar tande. Sy voel lus om by die vertrek uit te vlug, maar dit sou onvergeeflik van haar wees. Sy sal nooit weer na enige geselligheid genooi word nie. Dit voel soos ’n ewigheid voordat die dames eindelik een vir een opstaan om te vertrek.

      Jeanne bly egter sit en Nicole is verplig om haar moeder se voorbeeld te volg. Toe almal uit die vertrek is, is dit net sy en Jeanne en Murielle en haar moeder wat nog by die tafel sit.

      Madame Benezet kyk na Nicole.

      “Ek sal u aanraai om liewer nie weer oor enige ontstellende onderwerp in hierdie kring te praat nie, mademoiselle. Daar is sekere dinge wat dames net nie bespreek nie. U moeder het u tog daaroor ingelig.”

      Camille kom sit weer by die tafel nadat sy ’n vriendin gaan groet het.

      “Nicole het ons baie interessante dinge vertel,” sê sy opgewek.

      Jeanne kyk na haar jonger dogter.

      “Dis nou genoeg, Camille. Die saak is heeltemal genoeg bespreek.”

      Madame Benezet glimlag styf.

      “Ons sal mekaar seker op die bal sien, of hoe, Jeanne?”

      Jeanne knik.

      “Ons sal almal daar wees. Ek hoop van harte dat die jonge Paul le Febre nou ’n besluit oor Camille sal maak. Hy lyk na ’n vooruitstrewende jongman.”

      “Hy is nie juis die soort man wat ek vir Murielle sal kies nie. Sy sal ten minste met iemand soos Jacques Goucher moet trou.”

      Nicole kyk vinnig na haar moeder en sien dié se ontsteltenis dadelik raak.

      “Ek verstaan hy is ryk,” sê sy.

      Murielle glimlag.

      “Ryk genoeg vir my. Ek wil nie met ’n sukkelaar trou nie.”

      Nicole sê niks en eers later toe sy en haar suster en moeder in die koets op pad terug is na die herberg toe, praat hulle weer daaroor. Jeanne is hewig ontsteld oor die nuus dat madame Benezet besluit het dat Murielle en Goucher moet trou. Dit gaan al haar eie sorgvuldige planne verongeluk.

      Nicole gesels nie saam nie. Innerlik is sy dankbaar dat dit nie so maklik gaan wees om haar met Jacques Goucher te laat trou nie. Dit gaan nogal vernuftigheid van haar ouers se kant kos om dit bewerkstellig te kry.

      Sondagmiddag hou ’n silwerige koets voor die deur van die herberg stil en kort daarna word monsieur en madame Rousseau en Nicole versoek om na die sitkamer van die herberg te gaan.

      Niemand het ’n idee van wie die besoeker kan wees nie, maar aan die verskrikte uitdrukking op die gesig van die bediende wat hulle kom roep het, moet hulle aflei dat dit ’n belangrike persoon moet wees.

      Nicole is ongeërg. Sy kan maar net nie dieselfde opgewondenheid voel wat daar by haar moeder te bespeur is nie. Camille kondig luid aan dat die persoon in ’n baie mooi koets gekom het.

      Jeanne betig haar dogter omdat sy afloer en dan gaan hulle met die trap na onder.

      Hulle besoeker is ’n lenige jongman van om en by dertig jaar oud. Hy is op ’n vreemde manier aantreklik met sy netjiese bakkebaard, helderblou oë en donker hare wat in ’n swart fluweelstrik agter sy nek saamgevat is. Sy uitrusting van diepblou satyn is ietwat onvanpas in die eenvoudigheid van die herberg.

      Hy kyk op toe hulle inkom en sy blik rus ’n breukdeel van ’n sekonde langer op Nicole as wat nodig is. Dan draai hy met ’n glimlag na André.

      “Ek maak verskoning as ek ontydig is, monsieur, maar ek moet môre weer na Fransche Hoek vertrek en ek sal nie terug wees voor die bal Saterdagaand nie.”

      André Rousseau glimlag breed.

СКАЧАТЬ