Krzyżacy, tom drugi. Генрик Сенкевич
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Krzyżacy, tom drugi - Генрик Сенкевич страница 40

Название: Krzyżacy, tom drugi

Автор: Генрик Сенкевич

Издательство: Public Domain

Жанр: Повести

Серия:

isbn:

isbn:

СКАЧАТЬ style="font-size:15px;">      samosześć (daw.) – w sześciu ludzi. [przypis edytorski]

      67

      Ziemowit IV – (ok. 1352–1426) książę płocki, prowadzący samodzielną politykę zagraniczną, długo występował jako przeciwnik Jagiełły, dał się poznać jako dobry administrator. [przypis edytorski]

      68

      Władysław II Jagiełło – (ok. 1362–1434), syn wlk. księcia Olgierda, wielki książę litewski, król Polski od małżeństwa z Jadwigą (1386). Dwukrotnie ochrzczony (przez matkę Juliannę w obrządku wschodnim i przez biskupów polskich przed ślubem w obrządku łacińskim), osobiście dowodził w bitwie pod Grunwaldem. [przypis edytorski]

      69

      rad (daw.) – zadowolony. [przypis edytorski]

      70

      jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

      71

      stropić się – wpaść w zakłopotanie, stracić pewność siebie. [przypis edytorski]

      72

      komtur – zwierzchnik domu zakonnego bądź okręgu w zakonach rycerskich, do których zaliczali się krzyżacy. [przypis edytorski]

      73

      odjąć (daw.) – zabrać. [przypis edytorski]

      74

      knecht (daw.) – żołnierz piechoty niemieckiej. [przypis edytorski]

      75

      rozgłośny (daw.) – głośny, znany. [przypis edytorski]

      76

      poczytać (daw.) – uznać. [przypis edytorski]

      77

      zali (daw.) – czy. [przypis edytorski]

      78

      karmia – dziś popr.: karma. [przypis edytorski]

      79

      kasztel (daw.) – zameczek, niewielka twierdza. [przypis edytorski]

      80

      piędź – dawna miara długości, ok. 18–22 cm. [przypis edytorski]

      81

      wżdy (daw.) – przecież. [przypis edytorski]

      82

      wiano (daw.) – posag. [przypis edytorski]

      83

      tedy (daw.) – zatem. [przypis edytorski]

      84

      onego (daw.) – tego. [przypis edytorski]

      85

      przeto (daw.) – więc, zatem, toteż. [przypis edytorski]

      86

      szranki – ogrodzenie placu na turnieju rycerskim. [przypis edytorski]

      87

      rękojmia (daw.) – poręczenie, gwarancja. [przypis edytorski]

      88

      szranki – drewniane ogrodzenie placu turniejowego a. miejsca pojedynku. [przypis edytorski]

      89

      wprzód (daw.) – wcześniej, dawniej. [przypis edytorski]

      90

      możny (daw.) – potężny. [przypis edytorski]

      91

      mizerykordia – (od łac. misericordia czyli miłosierdzie), krótki, wąski sztylet do dobijania rannych. [przypis edytorski]

      92

      odjąć się – tu: uratować się. [przypis edytorski]

      93

      gonić na ostre – pojedynkować się konno na ostre, nie zaś stępione kopie a. włócznie. [przypis edytorski]

      94

      Zawisza Czarny z Garbowa – (ok. 1370–1428) polski rycerz, przez pewien czas na służbie króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego. [przypis edytorski]

      95

      ułomek (daw.) – słabeusz. [przypis edytorski]

      96

      jakośwa (daw.) – jak żeśmy. [przypis edytorski]

      97

      godnie (daw.) – porządnie, solidnie. [przypis edytorski]

      98

      w wigilię (daw.) – w przeddzień. [przypis edytorski]

      99

      włodyka – rycerz, zwł. biedny lub bez pełni praw stanowych. [przypis edytorski]

      100

      chramać (daw.) – kuleć, przen. nie radzić sobie. [przypis edytorski]

      101

      boisko – tu: plac boju. [przypis edytorski]

      102

      Janusz I Starszy (Warszawski) – (ok. 1346–1429), СКАЧАТЬ