Batı Trakya'da Türk Edebiyatı'na Gönül Verenler. Анонимный автор

Чтение книги онлайн.

      Hoş bir sohbet düşmez gider

      Dost yanında dilimizden

      Ayrılırken alır keder

      Neler geçmez içimizden.

      Zaman olur dünya boştur,

      Bir bakarsın her şey hoştur

      Ömür boyu ümit koştur

      Neler geçmez içimizden.

      Sazlar çalıp nağme etse

      Billur kadeh gelip gitse

      Meclis coşup gamlar bitse

      Neler geçmez içimizden.

      Günler kaçar, aylar kaçar

      Gönül kuşu yüksek uçar

      Baharda bir çiçek açar

      Neler geçmez içimizden.

      Rengârenk hayalimiz

      Pek yamandır şu halimiz

      Bir düşünsek neyiz kimiz

      Neler geçmez içimizden.

      Penceremden seyrederim,

      Ak pak olmuş çamlı dağlar.

      Bu güzellik nedir, derim,

      Ak pak olmuş çamlı dağlar!

                   Dışarıda hava soğuk,

                   Kuş sesleri boğuk boğuk,

                   Tüter baca oluk oluk,

                   Ak pak olmuş çamlı dağlar.

      Yamaçlara kurtlar inmiş,

      Çan sesleri yine dinmiş,

      Kelebekler neden sinmiş?

      Ak pak olmuş çamlı dağlar.

                   Bobim durmaz kuyruk sallar,

                   Tekirciğim hep miyavlar,

                   Üşümüş bu zavallılar,

                   Ak pak olmuş çamlı dağlar.

      Ah ne güzel bembeyaz kar,

      Lapa lapa durmaz yağar,

      Bu günde bir başkalık var,

      Ak pak olmuş çamlı dağlar.

      Tilki ile bir leylek

      Dost oldular bir zaman

      Sarmaş dolaş ikisi

      Görmelisiniz aman!

      Tilki bir gün leyleği

      Ziyafete çağırdı.

      Söylediği o sözler

      Ne kadar da kibardı:

      “Canım, ciğerim benim

      Yarın bize gidelim

      Pişirdiğim yemeği

      Beraberce yiyelim!”

      Leylek te kabul etti.

      Uçtu tilkiye gitti.

      Çorba konmuş bir tabak

      Laka laka laka lak…

      Uzun sivri gagalı

      Misafirde hale bak!

      Aç kalmıştı leylekcik

      Yiyemeden bir şeycik

      Tilki gibi bir kalleş

      Bulunur mu a kardeş?

      Bitirince yemeği

      Hep kendisi yiyerek

      Özür diler leylekten

      Üstelik te gülerek:

      “Beğenmedin galiba

      Güzel değil mi çorba

      Pek üzüldüm doğrusu

      Haha haha haha ha!”

      Leylek onu çağırdı

      Ziyafete bu defa

      Dar ağızlı sürahi

      Doldurulmuştu çorba.

      Buram buram tütüyor,

      Burcu burcu kokuyor!

      Ev sahibi nazikçe

      Buyur etti tilkiyi

      Kendisi de yaklaştı

      Gösterip sürahiyi.

      Öyle dar bir ağızdan

      Tilkinin burnu girmez

      O güzelim çorbadan

      Bir yudumcuk içemez.

      Leylek gagayı sokar

      Laka lak laka lak…

      İçer bitene kadar

      Şimdi onda keyfe bak!

      Sonra tilkiye döner

      Ona şunları söyler:

      “Af dilemem kardeşlik

      Kalleşliğe kalleşlik!”

      Veresiye mal alır

      Bakkaldan Hocamız da

      Epeyce borçlu kalır

      Yine lâf aramızda

               Mahalle bakkalı bu

               Hatırlatmaz olur mu

               Hocamız “şimdi yok” der,

               Savar her zaman onu

      Bir gün Hoca kahvede

      Dalmış derin sohbete

      Tıklım tıklım içerisi

      Herkes ona gülmede.

               Böyle hoş bir havada

               Gelir komşu bakkal da

               “Tamam sırası” deyip

               Bir lâf eder o anda:

               “-Hoca şu bizim borcu

               Ne zaman vereceksin?”

      Sanki tavan yıkılır

      Hoca’nın kafasına

      Hoca kalkar yapışır

      Adamın yakasına:

               “Bakkal bakkal baksana

               Nedir bu borcum sana?”

               ”-Kırksekiz akçe Hoca”

               “-Öyleyse iyi dinle:

      Yarın al yirmibeşi

      Öbürgün yirmisini,

      Söyle СКАЧАТЬ