Batı Trakya'da Türk Edebiyatı'na Gönül Verenler. Анонимный автор

Чтение книги онлайн.

      Ezan okunuyor segahtan

      Kuşlar uyandı uyanacak,

      Deniz maviye boyandı boyanacak;

      Seni özlemişim yine…

      Ben zaten gün batışlarında

      Ve de gün doğuşlarında

      Hep seni özlerim.

      Sen hareli yani menevişli rüyalarında, ben burada uyanık

      Ufuklar ötesini gözlerim…

      Yol olur, ray olur içimde tüm çizgiler;

      Uzar her biri uzar da sana gider.

      Bir tek ben uzanamam soğuk ve karlı

      O buruk ve efkârlı yalnızlıklarına…

      Hasret kıyılarına vurmuş

      Harap bir tekneyim ben.

      Hatıralar ufuklarımda

      Yelken yelken şişmiş;

      Bordama çarpan her çılgın dalga

      Yüreğimin bir parçasını

      Koparıp gitmiş…

      Sevgilerle büyük büyük yaşıyorum

      Sevmenin, sevilmenin gizemli akışında

      Coşuyor, taşıyor, çağlayanlaşıyorum…

      Şu kavgalı, şu karmaşık dünyada ben

      Doğayla, insanlarla ve özümle barışık

      Bir dergâh kumuşum sevebilenlere,

      Çiçek tozundaki aşkı görebilenlere açık…

      Suyun renginde renklenmek geceler boyu

      Ve yaşamayı yaşamak gibi ipeksi bir duyguyu

      Üleşiyorum türkülerde paylaşabilenlere…

      Bilemezsin nasıl gülerim

      Gülünce ben,

      Nasıl ağlarım ağlayınca.

      Hele sevince öyle sever,

      Öyle severim ki

      Bilemezsin…

      Biliyorum,

      Sen de sevmiyorsun

      Sessizliğini gecenin.

      Hele şu gökyüzünü örten

      Bulut adlı bilmecenin

      Kurşun ağırlığı

      Kasvetle çökünce omuzlarına

      Çırpınıyorsun değil mi

      Kurtulmak,

      Kurtulup çıkmak için yarına?

      İşte, ben de öyleyim…

      Günlerimi mi soruyorsunuz?

      Günlerim geçiyor işte…

      Ben İstanbul’un içinde,

      Batı Trakya benim içimde

      Özlemlerle yaşıyorum

      Sarmaş dolaş bir biçimde…

      Topladık tası tarağı;

      Tamam, göçüyoruz artık bu dünyadan…

      Billah gideceğimiz yer ölüm ötesi de olsa;

      Canımız emrine amade sevimli Azrail’in.

      İnanın, nazını çekemeyeceğim artık

      Aramızda evliya geçinen üç-beş rezilin…

      Çok uzaklardan geliyorum;

      Avuçlarımda güneş, yüreğimde ateş

      Ve göklerimde martı kanadından damlalar…

      Özlemleri sürüklüyorum peşimde;

      Sana her gelişimde

      Altın Oraklar ülkesinden

      Anılar taşıyorum kucak kucak

      Her biri hayal olmuş ya da olacak

      Anılar…

      Çok uzaklardan geliyorum

      Martılar seren direklerimde;

      Akşam oluyor, martılar yorgun.

      Yüreğim gibi doğaya da akşam

      Bir başka yansıyor;

      Sanki biraz solgun, biraz durgun.

      Evet, akşam oluyor yavaş yavaş,

      Ben hazırım arkadaş!

      Anılar yangınında

      Saygılar;

              Sevgiler,

                                       Özlemler

      Hepsi sana toprağım,

      Hepsi sana tohumum,

      Hepsi sana…

      Bir balyoz altında eziliyor başım;

      Balyozu tutan hep dost elleri…

      Karakulak saplı bıçağı

      Önce göğsüme vuran

      Sonra da onu yarada buran

      Hep dost elleri…

      Dost elleri, dost elleri,

      Ben zaten beklerdim sizden

      Bunlara benzer darbeleri,

      Zavallı dost (!) elleri…