Dede Korkut'tan Seçme Hikâyeler. Dede Korkut

Чтение книги онлайн.

      On iki kemikçiğin harap olmuş topla artık

      Tanrı’nın verdiği tatlı canın seyranda imiş yakala artık

      Öz gövdende canın var ise oğul haber bana

      Kara başım kurban olsun oğul sana

      Akar senin suların Kazılık Dağı

      Akar iken akmaz olsun

      Biter senin otların Kazılık Dağı

      Biter iken bitmez olsun

      Koşar senin geyiklerin Kazılık Dağı

      Koşar iken koşmaz olsun taş kesilsin

      Ne bileyim oğul aslandan mı oldu

      Yoksa kaplandan mı oldu ne bileyim oğul

      Bu kazalar sana nereden geldi?

      O gövdende canın var ise oğul haber bana

      Kara başım kurban olsun oğul sana

      Ağız dilden birkaç kelime haber bana

      Hatun böyle deyince oğlanın kulağına ses geldi. Başını kaldırdı, ansızın gözünü açtı ve anasının yüzüne baktı. Söylemiş, görelim Han’ım ne söylemiş:

      Oğlan yine:

      “Ana ağlama, bana bu yaradan ölüm yoktur korkma. Boz atlı Hızır bana geldi, üç kere yaramı sıvazladı, bu yaradan sana ölüm yoktur, dağ çiçeği ile ananın sütü sana merhemdir, dedi.”

      Böyle deyince kırk ince kız yayıldılar, dağ çiçeği topladılar. Oğlanın anası memesini bir sıktı, sütü gelmedi; iki sıktı, sütü gelmedi; üçüncüde kendisini zorladı, iyice doldu, memesini sıktı, süt ile kan karışık geldi. Dağ çiçeği ile sütü oğlanın yarasına sürdüler. Onu ata bindirdiler, alarak yurduna gittiler. Oğlanı hekimlere emanet edip Dirse Han’dan sakladılar.

      At ayağı çabuk, ozan dili çevik olur. Hanım, oğlanın kırk günde yarası iyileşti, sapasağlam oldu. Oğlan ata biner, kılıç kuşanır oldu, av avlar kuş kuşlar oldu. Dirse

      Han’ın bunlardan hiç haberi olmadı; o, oğlancığını öldü sanıyordu.

      O kırk namert bunu duydu:

      “Neyleyelim?” diye konuştular. “Dirse Han eğer oğlancığını görürse, bırakmaz, hepimizi öldürür. Gelin, Dirse Han’ı tutalım, ak ellerini ardına bağlayalım, kıl sicimi ak boynuna takalım, alıp kâfir ellerine yönelelim.” diyerek Dirse Han’ı tuttular.

      Ak ellerini ardına bağladılar, kıl sicimi boynuna taktılar; ak etinden kan çıkıncaya kadar dövdüler. Dirse Han yayan, bunlar atlı yürüdüler; alıp kanlı kâfir ellerine yöneldiler. Dirse Han’ın esir olduğundan Oğuz beylerinin hiç haberi bile olmadı.

      Meğer Sultan’ım, Dirse Han’ın hatunu bunu duymuş. Oğlancığına karşı varıp söylemiş, görelim Han’ım ne söylemiş:

      Boğaç Bey, anasını kırmadı ve onun sözünü tuttu. Yerinden kalktı, kara çelik öz kılıcını beline kuşandı, ak kirişli sert yayını eline aldı, altın mızrağını koluna taktı, büyük cins atını tutturdu, sıçrayıp bindi. Kırk yiğidini de beraberine aldığı gibi babasının ardınca koşturup gitti.

      O namertler de bir yerde konmuş, al şarabın keskininden içiyorlardı. Boğaç Han atını sürüp onlara yetişti. O kırk namert de bunu gördü ve:

      “Gelin varalım, şu yiğidi tutup getirelim, ikisini bir arada kâfire yetiştirelim.” dediler.

      Dirse Han:

      Elini çözdüler, kolca kopuzunu eline verdiler. Dirse Han, o yiğidin kendi oğlancığı olduğunu bilemedi, karşı geldi. Söyler, görelim Han’ım ne söyler: