100 dae van dankbaarheid. Francine Prins

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ leef-in-vrede-opdrag meer haalbaar te maak. “Wees altyd dankbaar,” skryf hy. Dít blyk dan die sleutel te wees om die vrede waaroor hy skryf uit te leef.

      Oor hierdie vredesopdrag het Johannes Calvyn inspirerende kommen­taar gelewer. Hy skryf onder meer: “As dankbaarheid en erkentlikheid van ons gedagtes besit neem, sal ons sonder twyfel daarop ingestel wees om wedersydse omgee vir mekaar te koester” (vgl. Calvin’s Complete Commentaries, bl 448).

      Die ou kerkvader help ons ook verder: “As Paulus ons beveel om dankbaar te wees, glo ek nie hy bedoel dat ons ander se gunste aan ons in herinnering moet roep nie. Maar dat dankbaarheid in hierdie geval beteken om vriendelik teenoor mekaar te wees.”

      Dit is dié soort dankbare vriendelikheid, saam met ons eenheid met Christus, wat ons help om in vrede met ander te leef.

      Here, help my om my eenheid met U te versterk, en om ander met liefdevolle vriendelikheid te behandel.

      Woorde en die Woord

      Ons wêreld word deur woorde gevorm, en ingekleur deur die beteke­nis wat ons daaraan heg. Soms is dit ’n doodeenvoudige woord en sal niemand stry oor presies wat dit beteken nie. Tafel. Motor. Boom. Geen ruimte vir misverstand nie.

      Dan is daar woorde wat jy met honderd ander kan omskryf en steeds nie die volle omvang daarvan kan raakvat nie. Veral as so ’n woord ’n gevoel beskryf, iets wat in ’n mens se hart gebeur. Liefde. Vreugde. Dank­baarheid. Hier is hande vol moontlikhede!

      En dink nou maar aan “dankbaarheid”. Dis ’n emosie. Dis ook ’n deug, ’n vaardigheid, die motivering vir wat ons doen. Dis ’n gemoeds­toe­stand, ’n houding.

      “Dis ál hierdie dinge – en soveel meer!” sê dr Robert Emmons, ’n voorste navorser op dié gebied.

      Dankbaarheid is ook ’n reaksie op iets wat jy ontvang; dis ’n soort waardering. En dan nie omdat jy dit gekoop of daarvoor gevra het nie, maar omdat dit aan jou gegee is en streng gesproke nie aan jou verskuldig was nie.

      Ja, ons wêreld word deur woorde gevorm. En dit word ryker, inniger en kleurryker gemaak deur die ervaring van daardie woord. Jy moet dit voel en leef. En dít kry jy slegs reg as jy daaroor nadink en doelbewus daarna soek. Net op dié manier kan jy die omvattende betekenis daarvan verstaan, en net só kan jy dit uitleef terwyl jy verder daaroor leer.

      Dalk lê die beste verstaan van dankbaarheid opgesluit in die ander woorde waarmee ons dit beskryf, soos “gratitude” of “thankfulness” in Engels. Erkentlikheid, waardering, dank, lof. “Dis om jou toe te lê op die bewuswording van die klein, voorheen onopgemerkte dingetjies in jou dag,” sê Mark Williams, ’n kliniese sielkundige in Oxford.

      En dalk lê die diepte van dankbaarheid in die belewing van die emosie wat dit beskryf, of in die reaksie op die emosie wat dit in ons wakker maak. Die uitspreek van dít wat in ons hart gebeur wanneer ons dank­baar is.

      Die werklike omvang van hierdie ryk woord se betekenis lê egter op­gesluit in die Woord self. In Jesus Christus, die Woord wat mens geword het en tussen ons kom woon het (vgl. Joh 1:14). Hy is die Woord wat elke ander woord vir ons oopbreek sodat ons insig in die volle betekenis daarvan kan kry.

      Here Jesus, dankie dat ek by U kan leer wat dankbaarheid alles behels.

      Gerigte genade

      Wanneer ons oor dankbaarheid dink, help dit om te weet dat dié in­ge­steld­heid eintlik ’n erkenning van genade is. Die woord “gratitude” waar­mee Engels dankbaarheid beskryf, is afgelei van die Latynse woord “gratia”. Oftewel genade, goedhartigheid, erkentlikheid.

      Al die woorde wat van “gratia” afgelei word, het te make met goed­hartigheid, vrygewigheid, geskenke, die mooi van gee en ontvang, of om iets vir niks te ontvang. Dit is sonder twyfel so: Dankbaarheid en genade het alles met mekaar te doen.

      Jou dankbaarheid wys natuurlik ook altyd weg van jouself af. Dit word gerig op ’n ander persoon, op iets in die natuur of iets bonatuurliks. Dit beskryf die wete dat jy persoonlik positiewe gevolge beleef, boonop sonder dat jy daarvoor gewerk of dit verdien het.

      Sal ons dankbaarheid dan nie toeneem as ons elke dag God se genade raaksien nie? Sal ons God se genade nie voller kan beleef as ons gereeld oor die omvang daarvan kennis neem nie?

      Hoe wonderlik dat die Bybel ons help om juis genade raak te sien én in soveel stories en gebeure en woorde die omvang hiervan te leer ken.

      God wat sê: “Kom hier! Jy is Myne,” rig hierdie woorde aan hulle wat Jesus as Verlosser erken. Hiermee sê Hy: “Jy is baie duur gekoop. Jy is my eiendom. Jy is ’n kind in my huis.”

      Hy roep ons uit die duisternis na sy wonderbare lig. Deur sy barm­hartigheid het Hy ons deel van sy volk gemaak.

      Hy het al ons dae in die boek van die lewe opgeskryf nog voordat ons begin leef het. En toe het Hy ons gekies om goeie werke vir Hom te doen. Méér: Hy het die Heilige Gees gegee om ons met hierdie goeie werke te help. Boonop het Hy sy liefde in ons hart uitgestort.

      Hy het egter nie net die krag en liefde en vreugde van die Heilige Gees aan ons gegee nie; Hy seën ons ook met al die seëninge wat daar in die hemel is.

      Dis Hy wat aan ons genade bewys, dié God wat goedhartig en vry­gewig is en wat gee wat ons nie verdien nie. Dis Hy wat ál ons dank­baar­heid moet kry.

      Here, dankie vir u onbeskryflike genade. Ons kan nooit ophou dankie sê daarvoor nie.

      Voel dit!

      ’n Vriendin vertel hoe sy nooit deur ’n materiaalwinkel kan stap sonder om aan al die verskillende lappe te voel nie. Om net te kyk, is nie genoeg nie. “Ek vat sommer so ’n hand vol lap en vou dit in my vuis toe,” sê sy.

      Sy wil die weefwerk onder haar vingers voel, die tekstuur ervaar, die patrone met haar hand aftas. Sy wil die lappe belééf.

      Só werk dit ook in die lewe. Dis nie genoeg om net ’n toeskouer te wil wees nie; die werklike lewe word ervaar, en dan in al die tekstuur en detail wat hierdie wonderlike wêreld ons bied.

      Die kenners sê dankbaarheid werk ook so. Daar is klaarblyklik ’n proses in twee stappe wat aan die gang kom wanneer jy dankbaarheid beleef, en die eerste hiervan is ’n soort voel-die-lap-tussen-jou-vingers-belewenis.

      Die eerste fase gaan gepaard met die erkenning dat jy nou iets goeds beleef. Dat jy die tekstuur en detail van die lewe beleef, en dat dit ’n positiewe ervaring is. Tydens die tweede fase besef en erken jy dat die bron van hierdie positiewe ervaring buite jou lê. Dít waaraan jy nou raak – die kleur, tekstuur en skoonheid daarvan – is nie in jouself geleë nie en is nie uit jou afkomstig nie.

      Hierdie dankbaarheidsproses gebeur nie net in jou kop nie; dit be­trek ook jou hart, dit katrol jou emosies in. Die geleerdes stel dit só: Dankbaarheid is ’n kognitiewe sowel as ’n emosionele toestand. Dis aanskou en voel en dink en beleef.

      Dankbaarheid is om die lewe se goedheid te erken, al is daar net ’n spikkeltjie daarvan waarneembaar. En om hierdie goedheid aan te gryp en in te drink. Bo alles leef dankbaarheid in die besef dat die lewe voorwaar ’n geskenk uit God se hand is.

      Here, dankie dat ek die goedheid van die lewe kan beleef. Só leer ek dat U die Bron van mooi dinge is.

СКАЧАТЬ