Versamelde poësie. D.J. Opperman

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ

      Deur my gebed, diep uit die nag se nok

      hoor ek die hart van die heelal: ’n klok

      wat tik en tik, afsydig tik,

      en my gebed verbitter tot ’n wrok.

      HAEL

      Wat baat gebede, arbeid en gesaai

      waar groter stelsels oor die enkeling draai?

      My goedversorgde koringland word deur

      die wit koeëls van ’n hemel afgemaai.

      GROOT GETY

      Dit is die bitterheid as my gevoel

      geminag word: die groot gety wat spoel,

      en haat en liefde uitklots, het behalwe

      eb en vloed miskien geen ander doel.

      Boer

      Hy stap van soggens vroeg

      agter vier osse

      en die ploeg,

      om aarde, son en wind

      en reën in mielies

      te verbind;

      in ryke saad waaruit

      fabriek en stad en

      nasie spruit.

      Kronieke

      WITVLAG

      Hul het die hand, die vredeshand gevra

      en wapens neergelê, soveel verdra,

      want elkeen dog dat hy en hy alleen

      onder sy hemp ’n koue slagmes dra.

      KINDERS VAN VYANDE

      Waar ons tesaam die ewighede raak

      kom daardie hinderende sterfbedspraak

      van vadere: “My seun, ek sien in jou

      manwording nader my misgunde wraak.”

      BROEI

      Hul het met lis my plaas van my gevat,

      my adel weggeneem en in die stad

      stink krotte en vuil werk aan my gegee:

      fabrieke, klerewas en hardepad.

      ROOIDAG

      Nou is ek nog verkoper van koerante

      maar eendag sal ek een woord skree na alle kante

      om my ontnome erfenis te kry –

      veel meer as goud en diamante.

      MASSA

      As enkelinge toon ons groot genade

      aan die vyand, maar as massa op parade

      stoot ongekende magte ons tesaam

      tot wraak en gruweldade.

      GEBED

      Wat kan ons anders doen, o God,

      want in ons is daar ook ’n stuwing tot

      vrywees en ’n eergevoel? Wat anders

      na die vernedering en spot?

      Bloedrivier, 1938

      Bo kleur en tyd

      vlam hierdie môre

      oop in ewigheid.

      En teen ’n rooie daeraad

      sing wit-gerokte kore

      oor ’n volk

      nou in herdenkingsdaad

      opnuut gebore.

      En eenkant teen ’n helling peins

      ’n Zoeloe

      oor ’n ryk reeds lank verlore.

      II

      Môre-uur

      Uit watter duisternis het ek ontwaak

      nou dat die lig

      my oë seermaak

      en die eerste kier soos ’n late vuurvlieg

      tussen verwarde brame loswieg?

      nou dat die drome in my

      sku teruggly

      soos slange,

      terug na die oop monde

      van donkere gange?

      Bede

      My hart deur vele liefdes reeds verwarm

      kom nou na jou so uiters arm

      aan geloof, maar met die klein gebed

      dat jy my van ’n voorgevoelde ondergang sal red,

      dat jy na al die droom-vervreemde en verbroude,

      aan my ’n skoner drif sal gee; en met die bloue

      weerlig van jou liefde en jou toorn keer

      my na die stilte van gedagte weer.

      Naaldekoker

      Ek is die grys skrik

      wat soek tussen biesie en klip

      na water, soek na my beeld in jou

      met die trillende spel tussen vlug

      en СКАЧАТЬ