Duet. Johan Ferreira

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ jou laste saamsleep nie

      Matteus 11:30 – “My juk is sag en my las is lig.”

      Die restaurantjie aan die oewer van die Visrivier is bekend vir sy lekker seekos. Die plek is onopgesmuk en met blou-en-wit geruite tafeldoeke versier. Twee jong vriende van Johannesburg kuier by ons.

      Ná die ete is dit tyd om op die strand te gaan stap. Dis bewolk, maar nou en dan skyn die son flouerig deur die wolke. Ons loop ver, verby waterpoele en oor die wit duine. Lizl wil graag van die groot wit skulpe wat hier so volop rondlê, optel. Ons stap tot by ’n laagtetjie waar die skulpe wit en blink tussen die klippe teen die sand lê.

      Met ’n sak vol skulpe draai ons om huis toe vir koffie en iets soets. Aan die voet van een van die duine lê ’n pragtige stuk dryfhout. Grys gebleik deur die son en skoongewas deur die gety. Ons predikervriend tel die stuk hout sommer net daar en dan op toe hy sien hoe ek dit bewonder. Hy gaan dit vir ons saamdra huis toe.

      Die stuk hout is swaar, maar hy kla nie en dra dit heelpad oor sy skouer huis toe. Elke nou en dan kyk ek om om te sien of hy nog oukei is. “Jy kan dit regtig maar neersit!” sê ek later. “Nee, wat,” antwoord hy, “die stuk hout herinner my aan al dié laste wat ons met moeite saamdra en nie voor sy voete wil neersit nie.”

      Vir die laaste deel van die pad stap ons in stilte huis toe.

      Skryf ’n lys van al jul bekommernisse neer op ’n stuk papier.Lê dit aan die voet van die kruis neer en onthou Jesus se woorde.

      Here, laat ons ons laste aan u voete neerlê en nie self ons probleme probeer oplos nie. Amen

      3 Maart

      Hy skep kuns uit splinters

      Openbaring 21:5 – Toe sê Hy wat op die troon sit: “Kyk, Ek maak alles nuut.”

      ’n Vriendin wat mosaïeklesse gee, nooi my en Johan om een van haar Saterdagklasse by te woon. Onder ’n afdak buite is alles wat nodig is om mee te werk reeds uitgepak toe ons opdaag. Van die kleinste teëltjies tot die spesiale sement waarmee ons ons kunswerk moet afrond.

      Johan besluit op ’n ontwerp in geel, grys en ander aardse ondertone van ’n akkedis, terwyl ek ’n vrolike blompatroon teen ’n helderblou agtergrond kies. Dit neem ure om ons kunswerkies te voltooi en ons is eers laatmiddag, hoogs ingenome met ons handewerk, huis toe.

      Kort voor lank kom Johan een Vrydagmiddag by die huis aan met gereedskap vir mosaïekwerk by die huis. Dié Saterdag dra ons ’n tafel buitentoe waaroor ons ’n groot plastiekseil gooi en al die gereedskap op uitpak.

      Die seuns, toe nog klein, kry elkeen ’n vierkant om te versier. Christoff kies ’n maan en sterre, terwyl Francois ’n hondjie aanpak. Hulle werk met groot konsentrasie en lomp seunsvingers om iets uit die gebreekte stukkies teëls te kan skep. Uit die flenters porselein van ’n kosbare blou-en-wit vaas uit Singapoer, wat deur een van die seuns in ’n wilde jaagtog deur die huis omgestamp is, skep ek en Johan ’n voëlbak vir die tuin.

      Toe ons jare later na ’n ander blyplek verhuis en die seuns al groot is, kry elk van hul kunswerkies ’n spesiale hangplek teen ’n buitemuur en dartel bruingrys tuinvoëls steeds soggens met die eerste oggendlig in die water van die voëlbad van gebreekte porselein.

      Erken jou gebrokenheid. Vra God om jou en jou maat se seerkry en stukkend wees tot sy eer te gebruik.

      Here, dankie dat U heelmaak en nuutmaak, en lewende kunswerke uit splinterstukkies skep. Amen

      4 Maart

      Asem God heeltyd in

      Psalm 25:5 – In U stel ek elke dag my verwagting.

      Dis nog donker buite toe die voëltjies se uitbundige getjirp my wakker maak. Langs my lê Johan in ’n diep slaap. Dis Maandagoggend, die begin van ’n nuwe week.

      Francois skryf vandag toets by die universiteit en is reeds op. Self sou ek graag eerder nog ’n rukkie wou slaap. Ek het nie lus om nou al op te staan nie en in ’n poging om weer te probeer insluimer, trek ek die lakens en duvet tot onder my ken.

      Nog voordat ek behoorlik aan die slaap kon raak, lui Johan se wekker klokslag sesuur. Dié sit hy summier af, draai om en slaap verder. Maar vir my het die dag nou aangebreek. Ek lê ’n ruk lank en luister na die voëls, voor my gedagtes in die rigting van die dag se verpligtinge begin beweeg. Ek raak sommer benoud. Dis ’n besige week wat voorlê.

      Joyce Meyer se woorde oor rus in God kom in my gedagtes op. Ek luister graag na haar CD-preke in die motor op pad werk toe. In dié spesifieke preek fokus sy daarop oor hoe ons slegs deur te rus in God die elkedagse uitdagings van ons lewe en oorvol skedule kan hanteer. Hy is ons bron van rus. Sy krag stel ons in staat om te doen waarvoor Hy ons geroep het. Hy nooi ons om in Hom te rus. Sy genade en liefde sorg vir rus vir ons siel, al is ons ook hoe besig.

      Bekyk jul skedule – is alles noodsaaklik? Het julle tyd ingeruim vir mekaar of het die eise van werk en skool jul lewe oorspoel?

      Liefdevolle Vader, U ken elkeen se dagboek. Leer ons om in U te rus en u teenwoordigheid elke oomblik in te asem. Amen

      5 Maart

      Vind jou balans in God

      Maleagi 4:2 – Maar vir julle wat eerbied het vir my Naam, sal die son van redding skyn met genesing in sy strale. Julle sal vry word en bokspring soos vetgemaakte kalwers.

      Die lewe is ’n dolle gejaag: dis werk, huis, kinders en familie, en dan nog die voorreg van vriende ook. Êrens in die week moet jy by alles uitkom. Tyd is die groot vlieg in die salf, want jy kan gewoon nie meer tyd in die dag maak as wat daar is nie. Is daar werklik mense wat die uitdaging van volkome balans baasraak?

      ’n Paar jaar gelede woon ek ’n geestelike retreat by en word gekonfronteer met die gedagte dat die versorging van my liggaam ’n geestelike ritueel kan wees. Hoe ek kies om te leef, wat ek eet, waar en hoe ek oefen, hoe gereeld en goed ek slaap, en dan ook my emosionele belewenisse kan deel van my geestelike reis met God wees.

      Ek worstel maande lank met die nuwe idees. Het die hele aard en wese van my bestaan nou eintlik tog wel alles met God te doen? Wel, die uiteinde van my soektog is: Sowaar, die begeleier van die retreat het toe waarlik iets beet! Dit is egter nie ’n plek van aankoms nie, maar ’n voortdurende proses van groei en bewuswording van God se teenwoordigheid op alle vlakke van my lewe. Ek word opnuut bewus van vreugde in my lewe sonder dat ek soek na die lekker.

      Wat kan ek doen om alle vlakke van my lewe en menswees vas te maak aan my belewenis van God?

      Hemelse Vader, ek smag na die strale van die son wat uit u hand kom. Help my om te sien waar ek u vreugde in my lewe kan beleef. Amen

      6 Maart

      Wil jy reg of gelukkig wees?

      Spreuke 25:28 – Iemand wat homself nie in bedwang kan hou nie, is soos ’n stad sonder ’n muur wat beskerming bied. (NLV)

      Balans kom nie vanself nie – nie vir kindertjies nie, en skynbaar ook nie vir grootmense nie. Soos die kleintjies met onseker treetjies vorder, so lyk die stadige groei na balans dikwels ook in ons lewe.

      In СКАЧАТЬ