Krzyżacy, tom pierwszy. Генрик Сенкевич
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Krzyżacy, tom pierwszy - Генрик Сенкевич страница 37

Название: Krzyżacy, tom pierwszy

Автор: Генрик Сенкевич

Издательство: Public Domain

Жанр: Повести

Серия:

isbn:

isbn:

СКАЧАТЬ się. [przypis edytorski]

29

podjezdek – koń mniejszej wartości, słaby a. młody. [przypis edytorski]

30

pawęż (daw.) – wysoka, czworokątna tarcza z drewna obitego skórą lub blachą. [przypis edytorski]

31

Witold Kiejstutowicz, zwany Wielkim – (ok. 1350–1430), wielki książę litewski, brat stryjeczny Władysława Jagiełły. W latach 1382–1385 oraz 1390 przejściowo sprzymierzony z Krzyżakami przeciw Jagielle. [przypis edytorski]

32

siedziało książę – w dawnej polszczyźnie wyraz ”książę” miał rodzaj nijaki. [przypis edytorski]

33

najprzedniejszy (daw.) – najlepszy, najwyższej jakości. [przypis edytorski]

34

Burgund – mieszkaniec Burgundii, regionu w centralnej Francji. [przypis edytorski]

35

dzieci Beliala – przen. poganie; Belial a. Baal – bożek pogański wspominany w Starym Testamencie. [przypis edytorski]

36

Mikołaj z Moskorzowa – dowódca obrony górnego zamku w Wilnie w r. 1390. [przypis edytorski]

37

zamkuście nie dali – gdy Krzyżacy zaatakowali Wilno w jesieni 1390, górny zamek obroniła załoga dowodzona przez Mikołaja Moskarzewskiego; w obronie zamku dolnego dowodził i zginął wówczas brat Jagiełły, Korygiełło. [przypis edytorski]

38

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

39

służały – mający za sobą długą służbę (w domyśle: w wojsku), doświadczony. [przypis edytorski]

40

potykać się – walczyć. [przypis edytorski]

41

chrobry – dzielny, odważny. [przypis edytorski]

42

któren – dziś popr.: który. [przypis edytorski]

43

przedziać (daw.) – przeszyć, przebić; por. „nadziać”. [przypis edytorski]

44

brzeszczot – ostrze, tu: miecz. [przypis edytorski]

45

przymawiać – czynić zarzuty a. wymówki. [przypis edytorski]

46

Saraceni – Arabowie, muzułmanie, przen. poganie; w czasie opisywanym w powieści w Hiszpanii trwała rekonkwista, to jest odbijanie ziem zajętych przez Saracenów. Tu ogólnie o poganach. [przypis edytorski]

47

sąd boży – w średniowieczu pojedynek sądowy, mający dowieść racji jednej ze stron i uważany za dowód. [przypis edytorski]

48

zrok (daw.) – umówione miejsce i czas spotkania. [przypis edytorski]

49

Wacław IV Luksemburski (1361–1419) – król niemiecki 1378–1400 i czeski 1378–1419, nazywany tu „rzymskim” przez wzgląd na tradycję Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. [przypis edytorski]

50

kasztelan – średniowieczny urzędnik, odpowiedzialny za ściąganie podatków, obronę i sądownictwo na terenie kasztelanii, to jest jednostki administracyjnej średniego szczebla. [przypis edytorski]

51

chrobry – dzielny, odważny. [przypis edytorski]

52

zali (daw.) – czy. [przypis edytorski]

53

Saraceni – Arabowie, muzułmanie, przen. poganie; w czasie opisywanym w powieści w Hiszpanii trwała rekonkwista, to jest odbijanie ziem zajętych przez Saracenów. Tu ogólnie o poganach. [przypis edytorski]

54

każden – dziś popr.: każdy. [przypis edytorski]

55

gdy diabła w katedrze w Płocku na ziem zrzucono, kazał mu ogarek postawić – anegdota dotyczy udziału Jagiełły w misterium wielkanocnym, w trakcie którego zrzucano na ziemię postać pokonanego diabła. Wzięło się stąd przysłowie „Stawiać Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarek”. [przypis edytorski]

56

kniaź – książę. [przypis edytorski]

57

sparszeć – nabawić się grzybicy głowy, zwanej parchem. [przypis edytorski]

58

drzewiej (daw.) – dawniej. [przypis edytorski]

59

numa – litewska chata z ziemi i nieociosanych bierwion. [przypis edytorski]

60

ninie (daw.) – teraz. [przypis edytorski]

61

tęskności – dziś popr.: tęsknoty. [przypis edytorski]

62

mecher – pęcherz. [przypis edytorski]

63

jarzębowym – jarzębinowym. [przypis edytorski]

64

przedaż – dziś popr.: sprzedaż. [przypis edytorski]

65

skojec – średniowieczna moneta, 1/24 grzywny. [przypis edytorski]

66

trefić – układać w loki. [przypis edytorski]

67

jedle – dziś: jadle, jedzeniu. [przypis edytorski]

68

człeku – dziś popr.: człowiekowi. [przypis edytorski]

69

jafer – borówka (wzięte z gwary podhalańskiej, za pomocą której Sienkiewicz naśladował język staropolski). [przypis edytorski]

70

żywot (daw.) – brzuch. [przypis edytorski]

71

Ryngałła – (ok. 1367 – ok. 1430), córka księcia trockiego Kiejstuta oraz Biruty, siostra Witolda. [przypis edytorski]

72

pochutnica – kobieta lekkich obyczajów. [przypis edytorski]

73

Witoldowa – dziś popr.: Witolda. [przypis edytorski]

74

Henryk – najmłodszy syn księcia mazowieckiego Ziemowita III, miał niższe święcenia kapłańskie. Dla małżeństwa z Ryngałłą zrezygnował z godności biskupa płockiego. [przypis edytorski]

75

książę mazowieckie – w dawnej polszczyźnie wyraz ”książę” był rodzaju nijakiego. [przypis edytorski]

76

dyspensa – wydawane w szczególnych przypadkach zwolnienie z obowiązku przestrzegania któregoś z przepisów prawa kościelnego. [przypis edytorski]

77

pierwej (daw.) – dawniej. [przypis edytorski]

78

postępkiem swoim – tj. rezygnacją ze święceń kapłańskich. [przypis edytorski]

79

krwie – dziś popr.: krwi; z tej krwie oznacza: СКАЧАТЬ