Еракка китеп кара = Взгляни издалека. Мөдәррис Әгъләмов

Чтение книги онлайн.

      Елгада зәңгәрлек, зәңгәрлек чамасыз…

      Йолдызлар, тирбәлеп, сез кая чабасыз?!

      Дулкынга төшмә, ай, тукта, ай, син кая?

      Елгада иң зифа каен да муртая.

      Алъяпкыч бәйләгән, ак яулык бөркәнгән

      Гүзәлләр чук өзеп алалар җикәннән.

      Ташлыйлар елгага… Карыйлар таң калып…

      Мин төнне озатам, ярларга капланып.

      Йөрәгем куркынып җиремә сыенган…

      Яшьләр дә җырлашып таралды уеннан.

      Тубал күк салынган башымны күтәрәм,

      Куркам мин, елгага карарга шикләнәм.

      Карасам… су салмак… Ә кояш кай яктан?

      Елгада су салмак… Ай аккан, ай аккан.

      Узган төн эзләрен эзләдем, тапмадым.

      Сизми дә калганмын гомернең акканын…

      Уянып килгәнен ишеттем таллыкның…

      Югалган аемны эзләргә калыктым.

      Пушкинның нянясы шикелле,

      Син безгә тынычлык саклыйсың…

      Карага – кара җеп…

      Тырышып

      Энәгә кара җеп саплыйсың.

      Ә ике җир улы учларга

      Баш салып җыр яза, уйлана…

      Шигырьләр туалар…

      Без дә бит

      Нәкъ шулай килгәнбез дөньяга.

      Түшәмдә лепердәп ут яна,

      Утка суз энәңне сак кына…

      Дөньяның хикмәте ачыла,

      Китереп карагач яктыга.

      Безне дә кешелек бу көндә

      Яктыга җибәреп күзәтә…

      Карага – кара җеп,

      Акка – ак,

      Бутасаң барыбер төзәтә…

      Аһ, синең җаныңда яктылык,

      Җиремә ай белән тудыңмы?

      Яманлык ягына борылсаң,

      Яңгырлар бүләрләр юлыңны.

      Табигать салган бер орлык бар,

      Җыр сөйгән йөрәктә кара юк…

      Җырда да шулай ук… җырда да

      Акка – ак, карага – кара җеп.

      Кешелекне бизгәк тотар иде,

      Җир сөйләсә әгәр үз кайгысын,

      Безнең җанда җир хәстәре, диләр,

      Чынлап шулаймы соң?

      Чынлап шулаймы соң?

      Һәрбер адәм изге җир өстендә

      Үзенә куыш сайлый, уңайлысын…

      Бабам җире диеп кычкыралар,

      Чынлап шулаймы соң?

      Чынлап шулаймы соң?

      Бәгъремне телгән әрнүләрне

      Туган җирдән аккан елга юсын…

      Әткәм елгасы, дип кычкыралар,

      Чынлап шулаймы соң?

      Чынлап шулаймы соң?

      Әйткән сүзем – күктә шушы кояш,

      Биргән антым – күктә шул ай булсын,

      Бу безнең җәй, бу безнең кыш, диләр,

      Чынлап шулаймы соң?

      Чынлап шулаймы соң?

      Юлда кара тузан уйнаганда,

      Ак чаптарлар көтә үз бәйгесен…

      Чаптар булып бер үк җөмләм чаба:

      «Чынлап шулаймы соң?»

      «Чынлап шулаймы соң?»

      Халыкларны бизгәк тотар иде,

      Ил сөйләсә әгәр үз кайгысын.

      Нигә икән төнлә килә илһам?

      Күңел ярларына сыймас була;

      Посып СКАЧАТЬ