Еракка китеп кара = Взгляни издалека. Мөдәррис Әгъләмов
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Еракка китеп кара = Взгляни издалека - Мөдәррис Әгъләмов страница 20

СКАЧАТЬ каплап

           карап калалар.

      Бу капкалар шулкадәр үз миңа.

      (Һәр ташланган нигез – бер яра.)

      Минем күңел авыл белән бергә

      Кичке эңгерләрдә ут ала.

      …Тыңлый белсәң никадәр күп сөйли,

      Ил хакында сөйли кышкы юл.

      Кар астында – җирдә кемнәр барын

      Белергәме әллә кушты ул?

      Бу киңлектә еланнар да йоклый,

      Алыплар да йоклый… Дөнья тын…

      Идел-йортым, фатиха бир миңа:

      Батырларны җырда уятыйм.

      Бөтен чорның батырлары йоклый,

      Ауган алар төрле сәбәптән:

      Кылыч заманында – хыянәттән,

      Ядрә заманында – сәнәктән,

      Еллар имин чакта – көрәшүдән,

      Туклык заманында – ачлыктан –

      Саркып-саркып кан йөгерер кебек –

      Учларыңа кыссаң – балчыктан.

      Ә еланнар язны көтеп ята,

      Уянмыйлар алар кыш көне…

      – Әй, юлдашым, уян, әллә сиңа

      Елан гадәтләре күчтеме?

      Мондый суыкларда кышкы юлда,

      Кеше булсаң әгәр, йоклама!

      Безнең күңел кичке эңгерләрдә

      Авыл белән бергә ут ала.

      Сөйгән ярны гына уйлап кайтсаң,

      Хыялланып кайтсаң… их, төне!

      Юк, булмый да булмый – бар халәтем

      Киерелгән җәя шикелле.

      Атларым да шул ук омтылышта,

      Колагымда яңа көй чыңлый…

      Ә киңлекләр миңа карны тишеп

      Күтәрелгән җырны пышылдый,

      Ә мин язам.

      Таулар күп ул…

      Мостай ага Кәримгә

      Азиягә чыгам синең аша,

      Европага кайтам синең аша.

      Таулар күп ул, аларга да кыен,

      Берсе белән берсе тоташмаса.

      Җилләр ашый аны, еллар ашый, –

      Җир йөзендә ялгыз калу яман.

      Күрәсем бар сезнең ирәннәрне,

      Азиягә таба үтеп барам.

      Көтә кебек мине Шәехзадә,

      Юлым илтә сыман Акмуллага.

      Өлкәннәргә «ага» диләр бездә –

      Хөрмәт сүзе. Гомер дә бит ага.

      Кая ага, ничек, кемнәр белән,

      Әллә ялгыз барып кушыламы?

      Ага, ага, дибез… Ага торгач,

      Балык була күрмик чит судагы.

      Борын-борын заманнардан Шәрык

      Россиягә узган Казан аша…

      …Таулар күп ул, аларга да кыен,

      Берсе белән берсе тоташмаса.

      Өч авылдаш

      Алар өчәү иде безнең авылда,

      Юк, күрмәссең йөргәннәрен көч аяп…

      Имаметдин, Зәйнагетдин, Хәсәнша –

      Өчесенә өч аяк һәм… өч таяк.

      Өч авылдаш… Хәтерләмим яманлап,

      Юк, берсен дә борчымасын очкылык.

      Өч маңгайда тирән юллар сузылган

      Өч тарафка, өчесендә – өч холык.

      Алар өчәү иде безнең авылда,

      Без – малайлар, безне таяк өркетә.

      Очраганда, курка-курка әйләнеп,

      Һәрберебез дөнья кадәр җир китә.

      Егет булдык, инде җиргә җаваплы,

      Өркетсә дә, китә алмыйм әйләнеп.

      Күз алдында өч аяк һәм өч таяк –

      Язмышны без халык белән бәйләдек.

      Бу СКАЧАТЬ