Еракка китеп кара = Взгляни издалека. Мөдәррис Әгъләмов

Чтение книги онлайн.

      Көз җитеп, кошларым

      Сайраудан туктаса,

      Ямь-яшел үләннәр

      Саргая, моң баса.

      Әйтәбез: җаны юк,

      Ул – агач, ул – үлән…

      Тик алар яшиләр,

      Яшиләр моң белән.

      Юк, үлән җир ярып

      Кычкырмый, сызлана…

      Ул кибә. Ул туңа.

      Ул елый. Бозлана.

      Иң соңгы, иң бәллүр

      Авазлар челтери –

      Кыр буйлап җил йөри,

      Җил йөри, җил йөри…

      Керә кыш… Тын калган

      Кырларны кар күмә;

      Ә миңа һәр камыл,

      Һәр үлән – мәрхүмә.

      И кешем, ярылыр

      Иде бит йөрәгең,

      Әгәр дә кычкырса

      Кырдагы үләнең.

      Минем мохитемдә йөрүчеләр,

      Сездән алкыш миңа, сездән хөкем…

      Сез бик һәйбәт, сез бит гаҗәп һәйбәт,

      Сездән башка миңа яшәү читен.

      Шау-шу күмә мине,

      Сагыш китә,

      Кайгы китә янда сез булганда:

      Көнем бара кояш баешына,

      Ә төннәрем чаба якты таңга.

      …Сез бик һәйбәт, бары холкым яман,

      Суган булып күзгә керә холкым.

      Күзсезләрне күрә. Малай сыман

      Кача-поса махра төрә холкым.

      Искермиләр аның кумирлары,

      Алыштыра белми аллаларын.

      Мәхәббәтен һаман югалтмый ул,

      Күп мәртәбә югалтса да ярын.

      …Сез бик һәйбәт, бары холкым яман,

      Шуның белән сезгә булмый ярап.

      Туры гадәт белән, бик еш кына

      Ачы шәраб белән эшләр харап.

      Минем мохитемдә йөрүчеләр,

      Әйтәсездер әле: «Холкы яман!»

      Сез киләсез миңа һәм китәсез,

      Ә мин… яман холкым белән калам.

      Без дөньяга килдек, ә аннары

      Дөнья безгә килде, билгеле…

      Язгы җиргә җылы йөгергәндәй,

      Тормыш безнең җанга йөгерде.

      Без калыктык,

      Кояшлары белән,

      Явымнары белән яшәреп.

      Дөнья әле бик кечкенә иде,

      Без төштәге кебек яшәдек…

      Җитте вакыт… Мин табынып йөргән

      Аксакалларымның акылы,

      Арган юлчы кебек, төннәремдә

      Күңел тәрәзәмне шакыды.

      Һәммәсе дә төш шикелле иде,

      Уятты да алар әйткәне,

      Ярып кереп җанга, янып чыкты

      Ышанычлы риваятьләре.

      Ул хакыйкать булып килде миңа,

      Хаклык миннән читкә йөгермәс:

      Гел югары баксаң – абынырсың,

      Гел баш исәң – кояш күренмәс.

      Хакыйкатьтән СКАЧАТЬ