Zastępcza miłość. Beata Majewska

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ rzucić mi jakiś ochłap, a ja od razu jadłam z ręki. Zmanipulował mnie, omamił. Schlebiały mi jego zazdrość i zaborczość. Niepojęte, jak mogłam tak koncertowo spieprzyć sobie życie.

      – To on wszystko zepsuł. Nie ty. Zamiast gadać o moich wakacjach, rozmawiamy o nim. Nie chcę tak.

      – Ja też nie chcę. – Teresa zatrzymała na córce zmęczone spojrzenie.

      – Więc trzeba coś z tym zrobić. Stop! – Julia wyciągnęła przed siebie wyprostowaną dłoń. – Stop. Nic nie mów. Później o tym pogadamy.

      – Dobrze.

      – Dostanę wreszcie coś do jedzenia?

      ^{* * *}

      Julia nie mogła przeboleć, że jej ukochana mama nie je, nie śpi, nie rozmawia. Bez słowa wychodziła do pracy i tak samo w milczeniu z niej wracała. Kiedyś było inaczej. Frunęła do firmy jak na skrzydłach. Od lat pracowała w biurze rachunkowym w centrum Wrocławia, była ceniona za swoją fachowość i szybkość. Teraz, gdy dowiedziała się, że Bogdan wychodzi, wszystko na powrót w niej zgasło. Na nic zdała się prawie roczna psychoterapia, którą zaczęła wkrótce po osadzeniu męża. Poczucie obezwładniającego zagrożenia znów na nią spadło i nie pozwalało normalnie funkcjonować, a była przecież nadal młodą i atrakcyjną kobietą, mogącą cieszyć się życiem, a może nawet związać się z kimś innym? Chociaż to ostatnie ani jej było w głowie.

      Jeśli Teresa sądziła, że będzie tylko gorzej, a gdy nieubłaganie nadejdzie marzec, jej życie zmieni się w koszmar, była w błędzie. Oczywiście próbowała szukać pomocy. Odwiedziła kilku prawników, poszła do fundacji opiekującej się ofiarami przemocy, zaprosiła dzielnicowego, świetnie znającego sytuację Rumianków, a zwłaszcza historię mało szczytnych dokonań Bogdana Rumianka, ale to wszystko traciło znaczenie w obliczu jej myśli, koszmarnych snów i coraz mocniej ogarniającej paniki.

      I kiedy zaczął się sierpień, a ona już prawie straciła nadzieję, że powstrzyma czas, Julia poprosiła ją o rozmowę.

      O ich nowym miejscu na ziemi...

      ^{* * *}

      Czy Julia miała wątpliwości? A kto by ich nie miał w takiej sytuacji? Przede wszystkim obawiała się, że temat, o ile w ogóle był jakiś temat, już dawno stał się nieaktualny. Niezliczoną ilość razy dziewczyna wklepywała numer Diamonda do telefonu i błyskawicznie go kasowała, jakby sam fakt wpisania szeregu cyferek mógł cokolwiek sprawić. W końcu się odważyła. Poczekała, aż mama wyjdzie do pracy, i nie myśląc zupełnie o ewentualnej różnicy czasowej, zadzwoniła do Diamonda. Zanim odebrał, czuła, że jej serce zastygło, ale gdy usłyszała jego głos, dziwnie obcy i ochrypły, skoczyło do galopu jak oszalałe.

      – Halo. – Skupiła się, żeby mówić po angielsku, ale o dyskrecji kompletnie zapomniała. – Tu Julia Rumianek – przedstawiła się bezwiednie pełnym imieniem i nazwiskiem. – Czy rozmawiam z panem Diamondem Kingiem?

      – Tak, przy telefonie.

      – Nie wiem, czy mnie pamiętasz. Poznałeś mnie w Monako. – Zacisnęła mocniej palce na obudowie telefonu. – Julia z Polski.

      – A! Panna Juliette? – Wyraźnie się ucieszył.

      – Tak, to ja.

      – I co u ciebie słychać?

      – W porządku, dziękuję.

      – Mam twój numer. – Zaśmiał się głośno. – Chyba że to numer kogoś innego.

      – Mój.

      – Mam spytać, czemu dzwonisz? Wiesz, która godzina?

      Speszyła się okropnie. Usłyszała w tle coś podobnego do szelestu pościeli, a później odgłos gołych stóp wybijających niezbyt głośne, ale wyraźne kroki na posadzce.

      – Trzecia w nocy. Obudziłaś mnie.

      – Przepraszam. Jesteś w Stanach?

      – A gdzie mam być?

      – Nie wiem. W Monako?

      – Nie jestem w Monako. Czemu dzwonisz?

      – Chciałam z tobą porozmawiać.

      – Oryginalny pomysł. Zważywszy na porę – dodał znaczącym tonem.

      – Przepraszam. – Julia westchnęła, myśląc, że ten telefon to idiotyzm. – To nie będę ci przeszkadzać, śpij dalej.

      – Hej, hej! Poczekaj! I tak już nie śpię. O co ci chodzi? Bo na pewno o coś ci chodzi, prawda?

      – Czy tamta oferta jest aktualna? – Julia zacisnęła powieki w oczekiwaniu na odpowiedź.

      – Tamta oferta?

      – Wiesz która – wymamrotała, zawstydzona, że prawie nie mogła mówić.

      – Ach, tamta?

      Prawie widziała, jak Diamond wyszczerza swoje idealne filmowe uzębienie.

      – Tamta owszem. A co? Zmieniłaś zdanie?

      – A jeśli tak?

      – Nie znając szczegółów? – Ewidentnie się z nią droczył.

      – Wystarczą mi te, które zdradziłeś.

      – Wychodzi na to, że powinniśmy poważnie pogadać. – W końcu się nad nią zlitował. – To kiedy?

      – Kiedy co?

      – Kiedy się spotkamy?

      – A musimy?

      – He, he, dziewczyno, naprawdę jesteś zabawna, tylko dlatego ci wybaczam. Pobudkę – dodał wyjaśniająco.

      – Dobrze, spotkam się z tobą.

      – Zapraszam. Mam całkiem niezły apartament, blisko Central Parku, więc powinno ci się podobać. Wprawdzie nie gościłem tu żadnej Polki, ale moje dotychczasowe przyjaciółki nie narzekały.

      „On sika?!” – oburzyła się w duchu Julia. Zdobyła pewność, że właściwie zinterpretowała charakterystyczny odgłos, gdy po chwili dotarł do niej głośny szum spuszczanej wody. „Co za chamidło!”

      – Nie przyjadę do ciebie! – fuknęła wkurzona.

      – Nie przyjedziesz – zgodził się bez wahania. – Na razie to nierealne, ale możesz przylecieć.

      – Nie ma mowy.

      – To mamy problem – mruknął.

      – Wiesz co? Byłam głupia, że do ciebie zadzwoniłam. Cześć.

      Rzuciła СКАЧАТЬ