Kriteri I Leibnizit. Maurizio Dagradi

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ thoni? Në prezantimin tuaj kam gjetur të paktën tre, po them tre, gabime themelore të vlerësimit ..." dhe aty filloi të çmontonte pjesë për pjesë tezën time, me shkencëtarët e publikut që e dëgjonin sikur të ishte një orakull dhe unë që dukesha si fillestar. Të lutem, Drew-san, miku im, nuk ke zgjidhje tjetër?>

      Drew e dinte për fitoren e Novak kundër Kobayashit, por jo, nuk kishte një tjetër zgjidhje.

      <Nobu-san, mik i dashur, ti je më i miri në fushën tënde dhe askush nuk mund të matet me ty. Novak ka një karakter të vështirë por ka edhe një mendje të jashtëzakonshme; pikërisht për këtë arriti të gjente në punën tënde disa pika që ajo i gjykonte ‘gabime thelbësore’ por që në fakt, në një vështrim normal, rezultonin vetëm detaje për t’u përcaktuar më mirë. Pikërisht për një mendje si të saj kemi nevojë në grupin tonë. Mendon se mund t’ia dalësh?>

      Kobayashi u dorëzua.

      <Në rregull, Drew-san, miku im. Do ta bëj për ty dhe për shkencën. Por të kërkoj të më lejosh të marr me vete edhe Maoko-san. Është shumë e zonja dhe do të më ndihmojë të duroj Jasmine-san.>

      Drew ishte i ngazëllyer.

      <Shkëlqyer, Nobu-san. Do jem i nderuar të kem në grupin tim një studente me vlera si zonjusha Yamazaki. Do të të informoj pas disa orësh në lidhje me datën e mbledhjes këtu në Manchester. Të falënderoj nga thellësia e zemrës.>

      <Unë duhet të të falënderoj, Drew-san. Dëgjohemi së shpejti. Konnichiwa!⁸>

      <Konnichiwa, Nobu-san!>

      Drew ishte jashtëzakonisht i çliruar që kishte arritur të siguronte pjesëmarrjen e Kobayashit pavarësisht vështirësive që e dinte që do dilnin, dhe vendimi për të angazhuar Maokon, zbuluar nga kolegu, ishte karta fituese për një bashkëjetesë të pranueshme në brendësi të grupit të kërkimit.

      Kultura japoneze e vendoste akoma gruan në pozitë vartëse në lidhje me burrin, prandaj ishte normale që Kobayashi nuk e shikonte me sy të mirë super të emancipuarën Jasmine Novak. Maoko do t’i kishte dhënë Kobayashit përshtypjen se është ai që përcakton kontrollin dhe në të njëjtën kohë do të ishte përballur me efikasitet me Novak, si nga ana shkencore ashtu dhe ajo njerëzore, me paqe për të gjithë dhe për arritjen e projektit.

      Tani, Kamaranda-n.

      Telefoni tringëlliu, pastaj një zë femëror u përgjigj direkt në anglisht:

      <Urdhëro.> Toni ishte tepër indiferent.

      <Jam profesor Drew nga Manchester. Është profesor Kamaranda?>

      <Është poshtë banianit duke medituar.> Dukej mjaftueshëm e bezdisur.

      <Mund të shkosh ta thërrasësh?>

      <Tani jo. Kam punë.>

      Drew kaloi në sulm, i paduruar.

      <Duhet t’i flas urgjentisht. Shkoni ta lajmëroni shpejt!>

      Aspak e impresionuar, gruaja u nxeh akoma më shumë.

      <Sapo të mundem do shkoj. Merr pas një ore.>

      Drew humbi kontrollin.

      <Dëgjo, budallaçkë, shko menjëherë të thërrasësh Kamarandan ndryshe do përballesh me të, që do të nxjerrë të flesh trotuarëve!>

      Ajo reagoi, dhe që çke me të.

      <Bastard i një kolonialisti dreqi! Prindërit e tu ishin këtu të masakronin popullin e pafajshëm, gra dhe fëmijë përfshirë; na shfrytëzonit deri në vdekje për t’u pasuruar dhe për t’u bërë të bukur përpara asaj kurvës mbretëreshës tuaj. Nëse mendon se do e luaj bythën për të të shërbyer ty, vdis pra!> Dhe mbylli telefonin dhunshëm.

      Drew ishte i tërbuar. E pa veten me receptorin memec në dorë; nga inati pati impulsin ta godiste mbi tavolinë si një çekiç, por morri frymë thellë, mbylli sytë dhe u qetësua shumë shpejt.

      Pikërisht me nipërit e viktimave të kolonializmit duhej të përballej, atë mëngjes! Dhe sa anglishte perfekte që fliste: dukej si banore e Birminghamit! Nuk e njihte shumë historinë, por: në kohën e Gandhit, kur mesa duket të afërmit e saj kishin vuajtur represionin anglez, kishte mbret, jo mbretëreshë.

      Sidoqoftë, tani si do t’ia bënte? Ajo do të futej midis atij dhe Kamarandas dhe nuk do t’ia kalonte kurrë në telefon. Dhe ai nxitonte, dreqin!

      Për më tepër, gruaja duhej të kishte parë numrin në ekranin e telefonit dhe të kishte kuptuar që telefonata vinte nga Britania e Madhe: prandaj ishte përgjigjur në anglisht. Tani do të ishte vigjilente dhe të telefonoje përsëri do të kishte qenë e kotë dhe antiproduktive.

      Në atë çast hyri Marron. Kishin lënë takim në orën tetë në studion e Drew-së dhe djali ishte i përpiktë. I erdhi një ide.

      <Përshëndetje, Marron! Dëgjo pak, njeh ndonjë kolegun tënd që në këtë moment po studion në Indi, në Raipur?>

      <Mirëdita, profesor. Më lër të mendohem ... Ah, ja! Thomas Chatham është atje për doktoraturën e kërkimit. E njoh mirë. Pse ju duhet?>

      Drew filloi të shpresonte.

      <Një favor i vogël. Mund t’i telefonosh dhe t’i kërkosh nëse mund të shkojë të kërkojë profesor Kamarandën? Do ta gjejë poshtë banianit ku rri zakonisht për të reflektuar mbi problemet e tij matematikore; duhet t’i thojë që të më telefonojë sa më shpejt në këtë numër.>

      Marronit kërkesa iu duk pak e çuditshme, por duke njohur natyrën e Drew-së nuk bëri pyetje. Nxorri nga telefoni celular numrin e mikut dhe përdori telefonin fiks të Drew-së për të telefonuar.

      Chatham u përgjigj menjëherë. Sapo kishte mbaruar së ndjekuri mësimin e fundit të ditës dhe qe i lumtur që do bënte një shëtitje në kërkim të Kamarandës së ndritur. E gjeti pikërisht poshtë banianit, me shprehitë e përqëndruara të një guruje në meditim. I referoi mesazhin dhe, dhjetë minuta më pas, telefoni i Drew-së po tringëllinte.

      <Po ju flet Drew.>

      <Përshëndetje, Drew. Jam Kamaranda. Më thuaj.> Indiani ishte një tip sintetik që shkonte drejt e në temë pa shumë zbukurime.

      <Më fal nëse të shqetësova, por doja të të propozoja një kërkim mbi një fenomen fizik shumë të veçantë. Do më nevojitej specializimi yt në modelet matematike për të punuar mbi teorinë e fenomenit. Pranon?>

      <Kur dhe ku?>

      <Këtu në Manchester, sa më shpejt të mundesh. Duhet të të tregoj si funksionon gjëja dhe ...>

      <Për nesër në mbrëmje, me orën e Greenwich, do jem aty.>

      <Fantastike! Faleminderit, Radni. Shihemi nesër.>

СКАЧАТЬ