Horace: Odes and Epodes. Гораций

Чтение книги онлайн.

      Pastor cum traheret per freta navibus

      Idaeis Helenen perfidus hospitam,

      Ingrato celeres obruit otio

        Ventos ut caneret fera

      Nereus fata: 'Mala ducis avi domum, 5

      Quam multo repetet Graecia milite,

      Coniurata tuas rumpere nuptias

        Et regnum Priami vetus.

      Heu heu, quantus equis, quantus adest viris

      Sudor! quanta moves funera Dardanae 10

      Genti! Iam galeam Pallas et aegida

        Currusque et rabiem parat.

      Nequiquam Veneris praesidio ferox

      Pectes caesariem, grataque feminis

      Imbelli cithara carmina divides; 15

        Nequiquam thalamo gravis

      Hastas et calami spicula Cnosii

      Vitabis strepitumque et celerem sequi

      Aiacem: tamen, heu, serus adulteros

        Crines pulvere collines. 20

      Non Laertiaden, exitium tuae

      Genti, non Pylium Nestora respicis?

      Urgent impavidi te Salaminius

        Teucer, te Sthenelus, sciens

      Pugnae, sive opus est imperitare equis, 25

      Non auriga piger. Merionen quoque

      Nosces. Ecce furit te reperire atrox

        Tydides, melior patre,

      Quem tu, cervus uti vallis in altera

      Visum parte lupum graminis immemor 30

      Sublimi fugies mollis anhelitu,

        Non hoc pollicitus tuae.

      Iracunda diem proferet Ilio

      Matronisque Phrygum classis Achillei:

      Post certas hiemes uret Achaicus 35

        Ignis Iliacas domos.'

      O matre pulchra filia pulchrior,

      Quem criminosis cumque voles modum

        Pones iambis, sive flamma

          Sive mari libet Hadriano.

      Non Dindymene, non adytis quatit 5

      Mentem sacerdotum incola Pythius,

        Non Liber aeque, non acuta

          Sic geminant Corybantes aera,

      Tristes ut irae, quas neque Noricus

      Deterret ensis nec mare naufragum 10

        Nec saevus ignis nec tremendo

          Iuppiter ipse ruens tumultu.

      Fertur Prometheus addere principi

      Limo coactus particulam undique

        Desectam et insani leonis 15

          Vim stomacho adposuisse nostro.

      Irae Thyesten exitio gravi

      Stravere et altis urbibus ultimae

        Stetere causae cur perirent

          Funditus imprimeretque muris 20

      Hostile aratrum exercitus insolens.

      Compesce mentem! Me quoque pectoris

        Temptavit in dulci iuventa

          Fervor et in celeres iambos

      Misit furentem; nunc ego mitibus 25

      Mutare quaero tristia, dum mihi

        Fias recantatis amica

          Opprobriis animumque reddas.

      Velox amoenum saepe Lucretilem

      Mutat Lycaeo Faunus et igneam

        Defendit aestatem capellis

          Usque meis pluviosque ventos.

      Impune tutum per nemus arbutos 5

      Quaerunt latentis et thyma deviae

        Olentis uxores mariti,

          Nec viridis metuunt colubras

      Nec Martialis haediliae lupos,

      Utcumque dulci, Tyndari, fistula 10

        Valles et Usticae cubantis

          Levia personuere saxa.

      Di me tuentur, dis pietas mea

      Et Musa cordist. Hic tibi copia

        Manabit ad plenum benigno 15

          Ruris honorum opulenta cornu.

      Hic in reducta valle Caniculae

      Vitabis aestus et fide Teia

        Dices laborantis in uno

          Penelopen vitreamque Circen; 20

      Hic innocentis pocula Lesbii

      Duces sub umbra, nec Semeleius

        Cum Marte confundet Thyoneus

          Proelia, nec metues protervum

      Suspecta Cyrum, ne male dispari 25

      Incontinentis iniciat manus

        Et scindat haerentem coronam

          Crinibus immeritamque vestem.

      Nullam, Vare, sacra vite prius severis arborem

      Circa mite solum Tiburis et moenia Catili.

      Siccis omnia nam dura deus proposuit neque

      Mordaces aliter diffugiunt sollicitudines.

      Quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat? 5

      Quis non te potius, Bacche pater, teque, decens СКАЧАТЬ