Horace: Odes and Epodes. Гораций

Чтение книги онлайн.

      Poscimur. Siquid vacui sub umbra

      Lusimus tecum, quod et hunc in annum

      Vivat et pluris, age dic Latinum,

        Barbite, carmen,

      Lesbio primum modulate civi, 5

      Qui ferox bello tamen inter arma,

      Sive iactatam religarat udo

        Litore navim,

      Liberum et Musas Veneremque et illi

      Semper haerentem puerum canebat, 10

      Et Lycum nigris oculis nigroque

        Crine decorum.

      O decus Phoebi et dapibus supremi

      Grata testudo Iovis, o laborum

      Dulce lenimen, mihi cumque salve 15

        Rite vocanti!

      Albi, ne doleas plus nimio memor

      Immitis Glycerae, neu miserabilis

      Decantes elegos, cur tibi iunior

        Laesa praeniteat fide.

      Insignem tenui fronte Lycorida 5

      Cyri torret amor, Cyrus in asperam

      Declinat Pholoen; sed prius Apulis

        Iungentur capreae lupis

      Quam turpi Pholoe peccet adultero.

      Sic visum Veneri, cui placet impares 10

      Formas atque animos sub iuga aenea

        Saevo mittere cum ioco.

      Ipsum me melior cum peteret Venus,

      Grata detinuit compede Myrtale

      Libertina, fretis acrior Hadriae 15

        Curvantis Calabros sinus.

      Parcus deorum cultor et infrequens,

      Insanientis dum sapientiae

        Consultus erro, nunc retrorsum

          Vela dare atque iterare cursus

      Cogor relictos. Namque Diespiter, 5

      Igni corusco nubila dividens

        Plerumque, per purum tonantis

          Egit equos volucremque currum,

      Quo bruta tellus et vaga flumina,

      Quo Styx et invisi horrida Taenari 10

        Sedes Atlanteusque finis

          Concutitur. Valet ima summis

      Mutare et insignem attenuat deus,

      Obscura promens; hinc apicem rapax

        Fortuna cum stridore acuto 15

          Sustulit, hic posuisse gaudet.

      O diva, gratum quae regis Antium,

      Praesens vel imo tollere de gradu

        Mortale corpus vel superbos

          Vertere funeribus triumphos,

      Te pauper ambit sollicita prece 5

      Ruris colonus, te dominam aequoris

        Quicumque Bithyna lacessit

          Carpathium pelagus carina.

      Te Dacus asper, te profugi Scythae

      Urbesque gentesque et Latium ferox 10

        Regumque matres barbarorum et

          Purpurei metuunt tyranni,

      Iniurioso ne pede proruas

      Stantem columnam, neu populus frequens

        Ad arma cessantis, ad arma 15

          Concitet imperiumque frangat.

      Te semper anteit saeva Necessitas,

      Clavos trabalis et cuneos manu

        Gestans aena, nec severus

          Uncus abest liquidumque plumbum. 20

      Te Spes et albo rara Fides colit

      Velata panno, nec comitem abnegat,

        Utcumque mutata potentis

          Veste domos inimica linquis.

      At volgus infidum et meretrix retro 25

      Periura cedit, diffugiunt cadis

        Cum faece siccatis amici

          Ferre iugum pariter dolosi.

      Serves iturum Caesarem in ultimos

      Orbis Britannos et iuvenum recens 30

        Examen Eois timendum

          Partibus Oceanoque rubro.

      Eheu cicatricum et sceleris pudet

      Fratrumque. Quid nos dura refugimus

        Aetas? quid intactum nefasti

          Liquimus? unde manum iuventus 35

      Metu deorum continuit? quibus

      Pepercit aris? O utinam nova

        Incude diffingas retusum in

          Massagetas Arabasque ferrum! 40

      Et ture et fidibus iuvat

        Placare et vituli sanguine debito

      Custodes Numidae deos,

        Qui nunc Hesperia sospes ab ultima

      Caris multa sodalibus, 5

        Nulli plura tamen dividit oscula

      Quam dulci Lamiae, memor

        Actae non alio rege puertiae

      Mutataeque simul togae.

        Cressa ne careat pulchra dies nota, 10

      Neu promptae modus amphorae

        Neu morem in Salium sit requies pedum,

      Neu multi Damalis meri

        Bassum Threicia vincat amystide,

      Neu desint epulis rosae 15

        Neu vivax apium neu breve lilium.

      Omnes in Damalin putris

        Deponent oculos, nec Damalis novo

      Divelletur adultero,

        Lascivis hederis ambitiosior. 20

      Nunc СКАЧАТЬ