Horace: Odes and Epodes. Гораций

Чтение книги онлайн.

      Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni,

        Trahuntque siccas machinae carinas,

      Ac neque iam stabulis gaudet pecus aut arator igni,

        Nec prata canis albicant pruinis.

      Iam Cytherea choros ducit Venus imminente luna, 5

        Iunctaeque Nymphis Gratiae decentes

      Alterno terram quatiunt pede, dum gravis Cyclopum

        Volcanus ardens urit officinas.

      Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto

        Aut flore terrae quem ferunt solutae; 10

      Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,

        Seu poscat agna sive malit haedo.

      Pallida mors aequo pulsat pede pauperum tabernas

        Regumque turris. O beate Sesti,

      Vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam. 15

        Iam te premet nox, fabulaeque Manes,

      Et domus exilis Plutonia; quo simul mearis,

        Nec regna vini sortiere talis

      Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet iuventus

        Nunc omnis et mox virgines tepebunt. 20

      Quis multa gracilis te puer in rosa

      Perfusus liquidis urget odoribus

        Grato, Pyrrha, sub antro?

          Cui flavam religas comam,

      Simplex munditiis? Heu quotiens fidem 5

      Mutatosque deos flebit et aspera

        Nigris aequora ventis

          Emirabitur insolens,

      Qui nunc te fruitur credulus aurea,

      Qui semper vacuam, semper amabilem 10

        Sperat, nescius aurae

          Fallacis. Miseri, quibus

      Intentata nites. Me tabula sacer

      Votiva paries indicat uvida

        Suspendisse potenti 15

          Vestimenta maris deo.

      Scriberis Vario fortis et hostium

      Victor Maeonii carminis alite,

      Quam rem cumque ferox navibus aut equis

        Miles te duce gesserit.

      Nos, Agrippa, neque haec dicere nec gravem 5

      Pelidae stomachum cedere nescii

      Nec cursus duplicis per mare Ulixei

        Nec saevam Pelopis domum

      Conamur, tenues grandia, dum pudor

      Imbellisque lyrae Musa potens vetat 10

      Laudes egregii Caesaris et tuas

        Culpa deterere ingeni.

      Quis Martem tunica tectum adamantina

      Digne scripserit, aut pulvere Troico

      Nigrum Merionen, aut ope Palladis 15

        Tydiden superis parem?

      Nos convivia, nos proelia virginum

      Sectis in iuvenes unguibus acrium

      Cantamus vacui, sive quid urimur,

        Non praeter solitum leves. 20

      Laudabunt alii claram Rhodon aut Mytilenen

        Aut Epheson bimarisve Corinthi

      Moenia vel Baccho Thebas vel Apolline Delphos

        Insignis aut Thessala Tempe.

      Sunt quibus unum opus est intactae Palladis urbem 5

        Carmine perpetuo celebrare et

      Undique decerptam fronti praeponere olivam.

        Plurimus in Iunonis honorem

      Aptum dicet equis Argos ditisque Mycenas.

        Me nec tam patiens Lacedaemon 10

      Nec tam Larisae percussit campus opimae,

        Quam domus Albuneae resonantis

      Et praeceps Anio ac Tiburni lucus et uda

        Mobilibus pomaria rivis.

      Albus ut obscuro deterget nubila caelo 15

        Saepe Notus neque parturit imbris

      Perpetuo, sic tu sapiens finire memento

        Tristitiam vitaeque labores

      Molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis

        Castra tenent seu densa tenebit 20

      Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque

        Cum fugeret, tamen uda Lyaeo

      Tempora populea fertur vinxisse corona,

        Sic tristis adfatus amicos:

      'Quo nos cumque feret melior fortuna parente, 25

        Ibimus, o socii comitesque!

      Nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro:

        Certus enim promisit Apollo,

      Ambiguam tellure nova Salamina futuram.

        O fortes peioraque passi 30

      Mecum saepe viri, nunc vino pellite curas;

        Cras ingens iterabimus aequor.'

      Lydia, dic, per omnis

        Te deos oro, Sybarin cur properes amando

      Perdere; cur apricum

        Oderit campum, patiens pulveris atque solis?

      Cur neque militaris 5

        Inter aequalis equitat, Gallica nec lupatis

      Temperat ora frenis?

        Cur timet flavum Tiberim tangere? Cur olivum

      Sanguine viperino

        Cautius vitat, neque iam livida gestat armis 10

      Bracchia, saepe disco,

        Saepe trans finem iaculo nobilis expedito?

      Quid latet, ut marinae

        Filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Troiae

      Funera, ne virilis 15

        Cultus in caedem et Lycias proriperet catervas?

      Vides ut alta stet nive candidum

      Soracte, nec iam sustineant onus

        Silvae laborantes, geluque

          Flumina constiterint acuto.

      Dissolve frigus ligna super foco 5

      Large reponens atque benignius

        Deprome quadrimum Sabina,

          O Thaliarche, merum diota.

      Permitte СКАЧАТЬ