Gevaarlijke Dingen. Amy Blankenship

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ keek rond, "eigenlijk denk ik dat iedereen hier is."

      "Niet allemaal," zei Envy. "We wachten nog steeds op Chad."

      Op dat moment zwaaiden de deuren open en liep Chad met Trevor en Zachary achter hem aan.

      â€œWat doet hij hier in vredesnaam?” Vroeg Devon toen hij opstond.

      â€œChad is een agent,” herinnerde Envy hem. “Hij weet al wat er aan de hand is en hij zag het einde van wat er op het kerkhof gebeurde. Hij zit erin of hij wilde of niet. Bovendien, vervolgde ze, zal hij de politie een tijdje van je af kunnen houden.”

      â€œIk had het niet over je broer,” zei Devon op een gevaarlijke toon.

      Kat knikte en zag dat Envy zich klaarmaakte om het ook voor Trevor op te nemen. Omdat ze niet wilde dat er een volledige strijd zou plaatsvinden, stapte ze weg van de bar om zichzelf op hun pad te zetten.

      â€œTrevor kan ook blijven,” zei ze ferm en sloeg haar armen over haar borst. "Tenslotte speelt hij goed met de anderen." Kat eindigde met een knipoog naar de blonde man die haar een spot saluut gaf.

      Quinn stond op van zijn stoel en liep naar Kat toe, terwijl hij zijn arm om haar middel legde om haar dichterbij te halen. "Ik zal je in de gaten moeten houden… nietwaar?" Mompelde hij speels, maar de blik in zijn ogen vertelde een ander verhaal.

      "Kunnen we gewoon doorgaan?" Vroeg Kane vanuit de schaduw.

      Iedereen behalve Michael sprong op toen ze zijn stem hoorde. Hij was zo stil geweest dat niemand wist dat hij daar was.

      "Oké," verklaarde Warren. “Ik denk dat iedereen weet waarom we hier zijn.” Hij keek naar Chad die één keer knikte om aan te geven dat hij het begreep voordat hij zijn blik richtte op Trevor en Zachary. “Voordat we ingaan op wat er op de begraafplaats gebeurde, heb ik een vraag voor Trevor.”

      Trevor kneep zijn ogen samen: “Wat is er aan de hand?”

      â€œWat ben jij in vredesnaam?” Vroeg Devon, terwijl ze Warren onderbrak.

      â€œIk ben een shifter, net als de meeste mensen hier,” antwoordde Trevor.

      Kane snoof in de schaduw, waardoor iedereen zijn kant op keek.

      "Weet jij iets van hem?" Vroeg Envy. Het was niet alsof ze Trevors woord zomaar zou aannemen… hij had al bewezen wat een grote leugenaar hij was.

      â€œMisschien wel, maar dan moet je echt aardig tegen me zijn als je het wilt weten,” zei Kane met plezier in zijn stem. Hij zou zijn humeurigheid hebben toegeschreven aan het opstaan aan de verkeerde kant van het bed, maar verdomme… hij had niet geslapen.

      Devon stond op en had Kane aan de revers van zijn jasje de lucht in getrokken. "Ik denk dat we klaar zijn met aardig zijn," gromde de jaguar.

      Kane grijnsde naar de shifter: “Ach, dat is jammer. Ik heb mijn puppy al verteld wat een lieverd je was en hij was zo blij om een nieuwe speelkameraad te ontmoeten.” Ze wisten allebei wie de verliezer zou zijn als ze besloten er een zooitje van zouden maken… en het was niet de kat.

      "Je puppy?" Vroeg Jewel, haar ogen lichtten op het vooruitzicht van iets schattigs en knuffels. Haar lip trilde van de gedachte aan een hond tussen alle katten in de kamer.

      â€œHet is een te groot stofkonijntje,” gromde Michael.

      Warren kneep in de brug van zijn neus en Quinn moest vechten om niet te lachen om zijn zwager.

      â€œDevon, laat Kane los en ga op een stoel zitten,” mompelde Warren. "We zullen de discussie over Trevor later beëindigen."

      Nick, Devon en Kat keken allemaal met grote ogen naar Warren. Als de gemiddelde persoon Warren niet kende, zouden ze het gemist hebben. Warren was enthousiast over het vooruitzicht van een nieuwe shifter in het gebied en hij wilde meer leren over het onbekende ras.

      Devon zette Kane weer neer en stampte terug naar zijn stoel naast Warren. De deuren gingen open en Kriss kwam binnen met Tabatha aan zijn arm geklemd. Devon liet een langzame glimlach op zijn lippen glinsterden terwijl hij naar de blonde vampier keek. Hij zou Kane misschien niet op zijn plaats kunnen zetten, maar de man die net binnenliep kon dat wel en hij wist dat Kriss geen liefde had voor de hervormde vampier.

      â€œZijn we laat?” Vroeg Tabatha, blij dat ze het argument met Kriss had gewonnen om naar de samenkomst te komen. Soms is Kriss een beetje te beschermend… veel te beschermend.

      "Nee, je bent precies op tijd," zei Envy. "We zijn nog niet eens echt begonnen."

      Tabatha sloot zich aan bij de vrouwen aan de bar en ging zitten terwijl Kriss in de buurt van Chad stopte.

      Kane's hart sprong in zijn keel toen Tabatha binnenkwam en hij de drang moest weerstaan om haar in zijn armen te grijpen en haar hier weg te halen. Hij stapte verder de schaduw in, zodat alleen zijn silhouet nauwelijks te zien was. Zijn ogen dwaalden af naar de gevallenen en hij kromp vanbinnen ineen in het verblindende licht dat hij van de man kreeg.

      â€œWe moeten meer te weten komen over deze demon die vastzit op de begraafplaats,” vervolgde Warren. “We moeten weten hoe het eruit ziet en sinds Dean afwezig is, is Kane de enige hier die het heeft gezien.”

      Kane had een sigaret gepakt en zijn aansteker opengeklapt. Het licht verlichtte zijn gezicht even zodat ze konden zien hoe onrustig zijn ogen waren.

      Tabatha vergat te ademen terwijl haar blik naar het vlammetje bewoog en Kane zag. Zijn perfecte lippen waren enigszins gebogen toen hij de sigaret opstak en zijn ogen werden overschaduwd door z’n donkere wimpers. In de schaduw of niet, ze kon merken dat zijn blik haar hetzelfde aanraakte alsof het zijn handen waren die over haar huid streelden. Ze werd afgeleid door iets wat langs haar arm heenging, ze keek rond en zag dat Kriss nu recht naast haar stond.

      â€œHaar naam is Misery,” zei Kane na een moment. "Het probleem is… ik weet niet precies hoe ze eruit ziet."

      â€œHoe kon je niet weten hoe ze eruitzag?” Vroeg Kriss met een diepe frons op zijn gezicht. “Je was daar bij Dean voor wie weet hoe lang.”

      "Kun je me laten uitpraten, Feathers?" Vroeg Kane op een sarcastische toon.

      Kriss kneep zijn ogen dicht bij de belediging.

      "Goed," antwoordde Kane. “De reden waarom ik niet echt weet hoe ze eruitziet, is dat ze haar uiterlijk steeds veranderde. Het ene moment was ze een mooi klein meisje met een griezelige persoonlijkheid, de volgende een rottend lijk, een wolk van zwarte rook, en de laatste was een mooie vrouw. Dat lijken haar favoriete vormen te zijn. Ze is buitengewoon krachtig als ze tegelijkertijd twee gevallen mannen in die kamer kon vasthouden.”

      Kriss haalde diep adem en knikte: “Sommige demonen staan erom bekend dat ze zo'n kracht hebben.”

      â€œWe komen nu met een demonspecialist.” Zei Zachary ten slotte. “Haar vlucht zou de komende paar uur of zo aankomen. Als ze hier aankomt, zou het het beste zijn als iedereen gewoon Misery aan haar overlaat. '

      Kane trok een wenkbrauw op, “haar?”

      "Ja," СКАЧАТЬ