Pan Wołodyjowski. Henryk Sienkiewicz
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Pan Wołodyjowski - Henryk Sienkiewicz страница 45

Название: Pan Wołodyjowski

Автор: Henryk Sienkiewicz

Издательство: Public Domain

Жанр: Зарубежная классика

Серия:

isbn:

isbn:

СКАЧАТЬ

      kania — duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych.

      125

      pardwa — średni ptak łowny z rodziny kurowatych.

      126

      ordyńcy — członkowie Ordy tatarskiej.

      127

      roście (starop. forma 3 os. lp) — rośnie.

      128

      barbarus (łac.) — barbarzyńca; przen.: człowiek nieokrzesany, niecywilizowany.

      129

      panis bene merentium (łac.) — dosł. chleb dobrze zasłużonych, przen. nagroda za dotychczasowe zasługi, owoce pracy.

      130

      kulbaka — rodzaj siodła o wysokich łękach (elementach z przodu i tyłu siodła), co ułatwiało jeźdźcowi walkę szablą, chroniąc go przed utratą równowagi i upadkiem.

      131

      poszóstna kareta — kareta zaprzężona w sześć koni.

      132

      zdużać (starop.) — dać radę, potrafić.

      133

      konsyderacja (z łac.) — rozważanie, rozmyślanie, refleksja.

Przypisy

1

mitręga — strata, marnowanie czasu, utrudnienie.

2

księżna Jeremiowa Wiśniowiecka — postać hist., Gryzelda Konstancja, zd. Zamoyska, w 1639 r. poślubiła Jeremiego Wiśniowieckiego.

3

siła (przestarz.) — dużo.

4

sława jego imieniowi — dziś popr.: sława jego imienia.

5

gumno (przestarz.) — stodoła; klepisko, czyli plac w stodole z twardo ubitej ziemi; a. podwórze w gospodarstwie wraz z budynkami gospodarskimi.

6

letnik — tu: altana.

7

krotofilny a. krotochwilny (starop.) — żartobliwy, dowcipny.

8

umknąć — tu: odebrać.

9

zostawuję — dziś popr.: zostawiam.

10

śluzy a. ślozy (daw.) — łzy.

11

dolor (łac.) — smutek, nieszczęście.

12

gąsiorek (daw.) — dzban.

13

szwank (z niem.) — szkoda.

14

wyrostek (daw.) — kilkunastoletni chłopiec.

15

wiechy (daw.) — włosy.

16

erygować (z łac.) — ufundować.

17

Bellona (mit. rzym.) — bogini wojny.

18

wziąść — dziś popr.: wziąć.

19

konfuzja (z łac.) — zmieszanie, zakłopotanie.

20

zgliszczów — dziś popr.: zgliszczy.

21

zakarbować — tu: zapisać.

22

moję (forma B. lp) — dziś popr.: moją.

23

tentować — starać się, próbować.

24

pofortunić — poszczęścić; por. fortuna: los, szczęście.

25

udelektować (starop.) — ucieszyć.

26

łuby — kosze; tu: bagaż podróżny.

27

patientia (łac.) — cierpliwość.

28

non sufficit (łac.) — nie wystarczy.

29

perswadować — tłumaczyć, przekonywać.

30

do nozdrzech (forma D. lm)— dziś popr. do nozdrzy.

31

fatyga — trud, niewygoda.

32

siedmdziesiąty (przestarz. forma liczebnika) — dziś popr.: siedemdziesiąty.

33

ośmdziesiąty (przestarz. forma liczebnika) — dziś popr.: osiemdziesiąty.

34

machnąć kozła — fiknąć koziołka, zrobić przewrót do przodu.

35

eksperiencja — doświadczenie.

36

eo modo (łac.) — na swój sposób.

37

odbieżać (przestarz.) — odejść, opuścić.

38

duszny (przestarz.) — duchowy, dotyczący duszy.

39

periculum (łac.) — niebezpieczeństwo.

40

sub onere (łac.) — pod ciężarem.

41

desperacja (z łac.) — rozpacz.

42

pogasiwszy pożary — za panowania Jana Kazimierza II (1648–1668) na terenie Rzeczypospolitej wybuchło powstanie Chmielnickiego (1648–1649, 1651–1654), wojna polsko-rosyjska (1654–1667, przerwana w latach 1656–1660) oraz wojna polsko-szwedzka (1655–1660).

43

elekcja — sejm elekcyjny odbył się 19 czerwca 1669 r.

СКАЧАТЬ