Pan Wołodyjowski. Henryk Sienkiewicz
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Pan Wołodyjowski - Henryk Sienkiewicz страница 42

Название: Pan Wołodyjowski

Автор: Henryk Sienkiewicz

Издательство: Public Domain

Жанр: Зарубежная классика

Серия:

isbn:

isbn:

СКАЧАТЬ

      19

      konfuzja (z łac.) — zmieszanie, zakłopotanie.

      20

      zgliszczów — dziś popr.: zgliszczy.

      21

      zakarbować — tu: zapisać.

      22

      moję (forma B. lp) — dziś popr.: moją.

      23

      tentować — starać się, próbować.

      24

      pofortunić — poszczęścić; por. fortuna: los, szczęście.

      25

      udelektować (starop.) — ucieszyć.

      26

      łuby — kosze; tu: bagaż podróżny.

      27

      patientia (łac.) — cierpliwość.

      28

      non sufficit (łac.) — nie wystarczy.

      29

      perswadować — tłumaczyć, przekonywać.

      30

      do nozdrzech (forma D. lm)— dziś popr. do nozdrzy.

      31

      fatyga — trud, niewygoda.

      32

      siedmdziesiąty (przestarz. forma liczebnika) — dziś popr.: siedemdziesiąty.

      33

      ośmdziesiąty (przestarz. forma liczebnika) — dziś popr.: osiemdziesiąty.

      34

      machnąć kozła — fiknąć koziołka, zrobić przewrót do przodu.

      35

      eksperiencja — doświadczenie.

      36

      eo modo (łac.) — na swój sposób.

      37

      odbieżać (przestarz.) — odejść, opuścić.

      38

      duszny (przestarz.) — duchowy, dotyczący duszy.

      39

      periculum (łac.) — niebezpieczeństwo.

      40

      sub onere (łac.) — pod ciężarem.

      41

      desperacja (z łac.) — rozpacz.

      42

      pogasiwszy pożary — za panowania Jana Kazimierza II (1648–1668) na terenie Rzeczypospolitej wybuchło powstanie Chmielnickiego (1648–1649, 1651–1654), wojna polsko-rosyjska (1654–1667, przerwana w latach 1656–1660) oraz wojna polsko-szwedzka (1655–1660).

      43

      elekcja — sejm elekcyjny odbył się 19 czerwca 1669 r.

      44

      jechali (...) koleśno — jechali kolasami, czyli karetami.

      45

      personat (daw.) — osobistość.

      46

      sum (łac.) — jestem.

      47

      gloria et decus (łac.) — chwała i ozdoba; gloria: sława, chwała; decus: zaszczyt, ozdoba.

      48

      poły — połowy dolnej części ubrania rozpinającego się z przodu.

      49

      żupan — noszony przez szlachtę staropolski ozdobny strój męski, zapinany z tyłu na haftki lub guziki, ze stojącym kołnierzykiem i wąskimi rękawami.

      50

      gaudium (łac.) — radość, przyjemność; tu: ucztowanie.

      51

      baczyć — uważać.

      52

      wasąg — czterokołowy odkryty powóz z bokami z plecionki wiklinowej.

      53

      sepet (starop.) — kufer a. skrzynia z szufladami; ozdobny mebel do przechowywania kosztowności.

      54

      przezpieczeństwo — bezpieczeństwo. W tekście zastosowano liczne archaizmy, używając jednak niekonsekwentnie różnych form, np. obok formy „przezpieczeństwo”, pojawia się „bezpieczność”, a także współcześnie obowiązująca forma.

СКАЧАТЬ