Ogniem i mieczem. Henryk Sienkiewicz
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Ogniem i mieczem - Henryk Sienkiewicz страница 88

Название: Ogniem i mieczem

Автор: Henryk Sienkiewicz

Издательство: Public Domain

Жанр: Зарубежная классика

Серия:

isbn:

isbn:

СКАЧАТЬ klej, impregnat, lek przeciw chorobom skory i in.

423

Czehryn a. Czehryn (ukr. Czyhyryn) — miasto na srodkowej Ukrainie, polozone nad jednym z doplywow srodkowego Dniepru, jedna z najdalej wysunietych twierdz Rzeczypospolitej.

424

Perejaslaw — miasto na srodkowej Ukrainie, niedaleko Kijowa, w XVII w. osrodek kozacki; w 1630 oblegane bez skutku przez polskiego hetmana Koniecpolskiego, w 1649 miejsce rokowan Polakow z Chmielnickim.

425

watazka — przywodca oddzialu wolnych Kozakow lub herszt bandy rozbojnikow.

426

Perejaslaw — miasto na srodkowej Ukrainie, niedaleko Kijowa, w XVII w. osrodek kozacki; w 1630 oblegane bez skutku przez polskiego hetmana Koniecpolskiego, w 1649 miejsce rokowan Polakow z Chmielnickim.

427

bulawa (z tur.) — symbol wladzy wojskowej; dosl. rodzaj broni, mala maczuga, czesto ozdobna.

428

pieczetowac sie — uzywac herbu.

429

Koriat a. Michal Giedyminowicz (ok. 1306 - ok. 1365) — ksiaze nowogrodzki, syn Giedymina, wielkiego ksiecia litewskiego; stryj krola polskiego, Wladyslawa Jagielly.

430

Ruryk (zm. 879) — wodz Waregow (wikingow), zalozyciel panstwa ruskiego (Rusi Kijowskiej i Nowogrodzkiej).

431

Wisniowiecki, Michal (zm. 1616) — ksiaze, magnat kresowy, starosta owrucki, zonaty z corka hospodara woloskiego, Jeremiego Mohyly, ojciec ksiecia Jeremiego Wisniowieckiego (1612–1651); podobno zabila go trucizna, podana w komunii swietej.

432

Jarema — ukr. wersja imienia Jeremi.

433

Woloszczyzna — panstwo na terenach dzisiejszej pld. Rumunii, rzadzone przez hospodara i zalezne od Imperium Osmanskiego.

434

Wladyslaw IV Waza (1595–1648) — krol Polski w latach 1632–1648.

435

pod Smolensk — chodzi o zwycieska wyprawe wojsk polskich pod wodza krola na Smolensk w czasie wojny z Rosja.

436

przypieczetowany Kurczem — listy zaklejano dawniej woskiem lub lakiem, w ktorym nadawca odciskal pieczec z sygnetu ze swoim herbem.

437

pro crimine perduelionis (lac.) — za zdrade stanu.

438

Wisniowiecki, Jeremi Michal herbu Korybut (1612–1651) — ksiaze, dowodca wojsk polskich w walkach z kozakami; ojciec pozniejszego krola polskiego, Michala Korybuta Wisniowieckiego (1640–1673).

439

Witebszczanin — mieszkaniec Witebska, miasta polozonego nad rzeka Dzwina, w pln.-wsch. czesci dzisiejszej Bialorusi.

440

Wisniowiecki, Jeremi Michal herbu Korybut (1612–1651) — ksiaze, dowodca wojsk polskich w walkach z kozakami; ojciec pozniejszego krola polskiego, Michala Korybuta Wisniowieckiego (1640–1673).

441

wataha — tu: oddzial tatarski.

442

Siedem Mogil (ukr. Semy Mohyly a. Semymohyly) — osada na poltawszczyznie, w srodkowo-wsch. czesci Ukrainy.

443

Lubnie — miasto na Poltawszczyznie, na sr.-wsch. Ukrainie, rezydencja ksiazat Wisniowieckich.

444

Wisniowiecki, Jeremi Michal herbu Korybut (1612–1651) — ksiaze, dowodca wojsk polskich w walkach z kozakami; ojciec pozniejszego krola polskiego, Michala Korybuta Wisniowieckiego (1640–1673).

445

kiscien — rodzaj broni, zlozonej z trzonka i kolczastej kuli na lancuchu.

446

watazka — dowodca oddzialu kozakow lub bandy rozbojnikow.

447

Niz a. Zaporoze — kraina ponizej porohow Dniepru, zamieszkana przez spolecznosc Kozakow zaporoskich.

448

towarzyszow — dzis popr. forma B. lm: towarzyszy.

449

Sicz Zaporoska — Zaporoze, kraina zamieszkana przez Kozakow zaporoskich; takze: ich wedrowna stolica, oboz warowny na jednej z wysp dolnego Dniepru.

450

palanka a. polanka — oboz kozacki.

451

lubo (daw.) — chociaz.

452

gruba — palenisko.

453

karacena — zbroja z metalowych lusek, naszytych na skorzany kaftan.

454

ryngraf — szkaplerz, duzy blaszany medalion z wizerunkiem Matki Boskiej lub z herbem.

455

misiurka — helm z oslona karku, wykonana z plecionki kolczej (z kolek metalowych).

456

dziryt — rodzaj wloczni.

457

gindzal a. kindzal — dlugi noz, czesto zakrzywiony.

458

jatagan — bron sieczna sredniej dlugosci, bez jelca, o podwojnie zakrzywionym ostrzu.

459

berkut (ukr.) — orzel przedni.

460

roztruchan — kielich.

461

sepet — skrzynka na kosztownosci.

462

altembas — kosztowna tkanina z wypuklymi wzorami, przetykana zlotymi nicmi, rodzaj brokatu aksamitnego.

463

blawat — cenna tkanina jedwabna, najczesciej blekitna.

464

kwap — puch ptasi, sprezysty i doskonale utrzymujacy cieplo.

465

Nizowcy — wolni Kozacy z Nizu, tj. z Zaporoza.

466

czajka — wioslowo-zaglowa, pelnomorska lodz kozacka.

467

bojar — rycerz, szlachcic ruski lub woloski.

468

woloski — z Woloszczyzny; Woloszczyzna — panstwo na terenach dzisiejszej pld. Rumunii, rzadzone przez hospodara i zalezne od Imperium Osmanskiego.

469

maty (ukr.) — matko.

470

Lubnie — miasto na Poltawszczyznie, na sr.-wsch. Ukrainie, rezydencja ksiazat Wisniowieckich.

471

czarnobrewa — dziewczyna o czarnych brwiach, ukrainski ideal urody.

472

teorban — lutnia basowa, duzy strunowy instrument muzyczny, podobny do bandury.

473

watazka — dowodca oddzialu kozakow lub bandy rozbojnikow.

474

molojec (ukr.) — mlody, dzielny mezczyzna; zuch.

475

lama — tkanina jedwabna, przetykana zlotymi nicmi.

476

barwa — umundurowanie lub element stroju, swiadczacy o przynaleznosci noszacego.

477

Perejaslaw — miasto na srodkowej Ukrainie, niedaleko Kijowa, w XVII w. osrodek kozacki; w 1630 oblegane bez СКАЧАТЬ