Ogniem i mieczem. Henryk Sienkiewicz
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Ogniem i mieczem - Henryk Sienkiewicz страница 89

Название: Ogniem i mieczem

Автор: Henryk Sienkiewicz

Издательство: Public Domain

Жанр: Зарубежная классика

Серия:

isbn:

isbn:

СКАЧАТЬ align="left">

478

gindzal a. kindzal — dlugi noz, czesto zakrzywiony.

479

Bakczysaraj — miasto na Krymie, stolica tatarskiego Chanatu Krymskiego.

480

Niz a. Zaporoze — kraina ponizej porohow Dniepru, zamieszkana przez spolecznosc Kozakow zaporoskich.

481

watazka — dowodca oddzialu kozakow lub bandy rozbojnikow.

482

Nizowcy — wolni Kozacy z Nizu, tj. z Zaporoza.

483

Konaszewicz-Sahajdaczny, Petro herbu Pobog (1570–1622) — hetman i wybitny wodz kozacki, walczyl po stronie Rzeczypospolitej w wojnie polsko-rosyjskiej 1609–1618, organizowal kozackie wyprawy lupiezcze do Stambulu, dowodzil Kozakami w bitwie pod Chocimiem.

484

czajka — wioslowo-zaglowa, pelnomorska lodz kozacka.

485

Chocim (ukr. Chotyn) — miasto i twierdza nad Dniestrem, wowczas na granicy z podporzadkowana Turkom Moldawia, dzis w pld.-zach. czesci Ukrainy; bitwa pod Chocimiem (1621) — taktyczne zwyciestwo wojsk polsko-litewsko-kozackich nad armia turecka.

486

Spas (ukr.) — tu: Zbawiciel.

487

gorze (ze starop. gorzec: palic sie) — biada, nieszczescie, niebezpieczenstwo.

488

watazka — dowodca oddzialu kozakow lub bandy rozbojnikow.

489

balabajka a. balalajka — ukr. i ros. instrument ludowy, o trzech strunach i trojkatnym pudle rezonansowym.

490

Sicz Zaporoska — Zaporoze, kraina zamieszkana przez Kozakow zaporoskich; takze: ich wedrowna stolica, oboz warowny na jednej z wysp dolnego Dniepru.

491

kusztyk a. kulawka — kieliszek bez nozki, z ktorego trzeba wypic od razu cala zawartosc.

492

maty (ukr.) — matko.

493

Terpy, synku, mohorycz bude (ukr.) — Wytrzymaj, synku, czeka cie nagroda.

494

prysiud (ukr.) — przysiad, figura taneczna; pojsc w prysiudy — zaczac skocznie tanczyc.

495

Lubnie — miasto na Poltawszczyznie, na sr.-wsch. Ukrainie, rezydencja ksiazat Wisniowieckich.

496

dulcis recordatio (lac.) — slodkie wspomnienie.

497

oribus (lac.) — ustami.

498

afekt (z lac.) — uczucie.

499

genus humanum (lac.) — rodzaj ludzki, ludzkosc.

500

Pandar — jeden z bohaterow Iliady Homera, lucznik trojanski; w poemacie Troilus and Criseyde Geoffreya Chaucera (1343–1400); Pandar, wuj tytulowej Kryzeidy, staje sie poslancem miedzy nia a jej kochankiem.

501

nasci (daw.) — masz, wez.

502

musztuluk a. munsztuluk (daw.) — nagroda, podarunek.

503

inkaust (daw.) — atrament.

504

czerniec (ukr.) — mnich, zakonnik prawoslawny.

505

wasze — tu: pan; skrot od: wasza milosc.

506

jasyr — (z tur.) niewola.

507

Lacha il Alla — Allah jest jedynym bogiem; Tatar mowi tak dla podkreslenia wagi zobowiazania.

508

piescie — dzis popr. forma B. lm: piesci.

509

Wisniowiecki, Jeremi Michal herbu Korybut (1612–1651) — ksiaze, dowodca wojsk polskich w walkach z kozakami; ojciec pozniejszego krola polskiego, Michala Korybuta Wisniowieckiego (1640–1673).

510

tempus fugit (lac.) — czas ucieka.

511

kunktatorstwo (z lac.) — zwlekanie.

512

rohatyna (z ukr.) — wlocznia z grotem zaopatrzonym w hak, aby po wbiciu trudniej ja bylo wyciagnac.

513

kiscien — rodzaj broni, zlozonej z trzonka i kolczastej kuli na lancuchu.

514

Lubnie — miasto na Poltawszczyznie, na sr.-wsch. Ukrainie, rezydencja ksiazat Wisniowieckich.

515

szarak — ubogi szlachcic.

516

holysz (z ukr.) — golec, biedak.

517

wejsc w paragon (daw.) — mierzyc sie, rownac sie.

518

aut pacem, aut bellum (lac.) — albo pokoj, albo wojna.

519

z sokoly — dzis popr. forma N. lm: z sokolami.

520

maty (ukr.) — matko.

521

lopnac (z ukr.) — trzasnac, peknac.

522

Perejaslaw — miasto na srodkowej Ukrainie, niedaleko Kijowa, w XVII w. osrodek kozacki; w 1630 oblegane bez skutku przez polskiego hetmana Koniecpolskiego, w 1649 miejsce rokowan Polakow z Chmielnickim.

523

Lubnie — miasto na Poltawszczyznie, na sr.-wsch. Ukrainie, rezydencja ksiazat Wisniowieckich.

524

prezydium (z lac. praesidium) — straz, zbrojna zaloga.

525

poltorasta (daw.) — sto piecdziesiat, tu: stu piecdziesieciu.

526

semen (daw.) — Kozak na czyjejs sluzbie, zbrojny sluzacy.

527

zolnierzow — dzis popr. forma D. lm: zolnierzy.

528

Lubnie — miasto na Poltawszczyznie, na sr.-wsch. Ukrainie, rezydencja ksiazat Wisniowieckich.

529

zali (starp.) — czy.

530

persona (lac.) — osoba.

531

Lubnie — miasto na Poltawszczyznie, na sr.-wsch. Ukrainie, rezydencja ksiazat Wisniowieckich.

532

Tuzu, tuzu, serce bolyt’ (ukr.) — tesknie, smuce sie, serce boli.

533

serpentyna (daw.) — szabla szlachecka.

534

Lubnie — miasto na Poltawszczyznie, na sr.-wsch. Ukrainie, rezydencja ksiazat Wisniowieckich.

535

fraucymer (z niem. Frauenzimmer: komnata kobiet, pokoj dla dam) — damy dworu, stale towarzystwo ksieznej.

536

synowica (daw.) — bratanica.

537

dziewosleb — osoba starajaca sie o reke dziewczyny w czyims imieniu; swat.

538

zzyly — dzis raczej: zzyty.

СКАЧАТЬ