Bulgaristan Türk Şiiri Cilt 2. Şaban Mahmudoğlu Kalkan

Чтение книги онлайн.

      Mevsim olsun, dal olsun, yeşil olsun,

      Akan ırmak akar, akar denizi bulur

      Yeşil çimen püfür, püfür kabarır durur

      Yeşil olsun, güneş olsun, su olsun da…

      Leylek uçar, kırlangıç uçar, gök olsun da

      Yüzler güler, gönül hazla dolsun da

      İnsan yorgunluğunu unutur, nağmeler alsın da

      Bahar olsun, yeşil olsun, çiçek açsın da…

      Mutluluğundan yüz güler, hayat gülsün de

      Gönül coşar, kederi neşe silsin de

      Bahar olsun, güneş olsun, ışık saçsın da

      Mutluluk bahçesinde çiçekler açılır.

      Elime bir damla su aldımsa

      Koskoca bir deniz umarım…

      Elime bir avuç toprak aldımsa

      Bir bütün toprak umarım

      Elime bir gül aldımsa

      Bir dünya, bahçe umarım

      Baharın bir gününden bile

      Bir bütün yaz umarım…

      Umudun elleri yok, ister

      Umudun ömrü uzun, yaşar

      Umudun gözleri yok, görür

      Umudun ayakları yok, koşar

      Elin aldım, gözün umarım.

      Gözün aldım, dudağın umarım....

      Bal gibi bulaştın ağzıma,

      Bahçemde her çiçekte seni ararım.

      1967, Söğütkesiği Kırcali

      Çocukluğunu unuttun mu

      Tütün dizmeyi öğretirdim sana

      ellerini tuta, tuta…

      Boynunu eğip dururdun

      Büyük gibi dinlerdin beni

      Gözlerime baka, baka…

      Sen o zaman iyiydin

      Aldanırdık her güne…

      Nasıl alıştıydı ellerin

      İğneli, tütüne…

      Dikiliverdi gözlerin, yüzüme bir gün,

      Püfür, püfür bakışın

      doldu içime…

      Çocukluğunu unuttun mu?

      Elin tütünde

      Bakışın içimde kaldı.

      Bazen umutla vardığın

      Kapılar kapanacak sana

      Çalışmanın kapısını çalacaksın o zaman

      Açılacak

      İsteyeceksin

      İstediklerini uzatacak bir el.

      Bu veren eli çok beğeneceksin

      Bir dost kapısı belleyeceksin onu

      Dön dolaş yolun orayı boylayacak.

      Sakın ihanet etme,kapama bu kapıyı.

      Alnındaki terin namusun olsun

      Nasırlı ellerinle tıklat onu

      Duyduğun derin iniltiler varsa

      Bu kapıya varmamanın sancısıdır

      Anla ki, çalışmak insanın Tanrısıdır.

      Gündüzü arayanlar penceremde bu sabah

      Bir kuş, bir erik dalı, bir de çiçek,

      Hasreti içinde köpüren bir yürek var

      Güneşi bir kerede içecek!

      Sabahı bekleyenler penceremde bu sabah

      Sabahla Koca Çayır’ da gölgeler uzanacak

      Uğursuz kargalar bağırsa da sabahtan biraz önce

      Penceremde gibi yanacak ufuk yine.

      Odama girmek isteyenler penceremde bu sabah

      Penceremi açtım misafirlerime

      Komşu evlerden sonra geldi bana güneş

      Sonra rüzgar, erik dalı, kuşlar…

      Beni uyur bulmak isteyenler penceremde bu sabah

      Yine beni uykusu başında buldunuz değil mi?

      Bu bahar sabahlarında uyumak çok güç bir şey

      Uyur diye bir nice sessiz durdunuz değil mi?

      Pencereme her zaman gelenler yine penceremde bu sabah

      Sevinçlerime karışan sabahla erir gam

      Yalnızlığı seviveren şu kalbim yok mu?

      Gelin hey, siz gelmezseniz boş kalır odam.