Ишққа оид 40 қоида. Элиф Шафак
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Ишққа оид 40 қоида - Элиф Шафак страница 9
Название: Ишққа оид 40 қоида
Автор: Элиф Шафак
Издательство: Asaxiy books
isbn: 978-9943-5672-0-7
isbn:
– Шамс, Шамс, сен қаердасан?! – қичқирди у гоҳ ўнгга, гоҳ чапга ўгириларкан.
Шу пайт кучли шамол турди, ой ҳам, худди кейин нима бўлганини кўргиси келмагандай, булутлар ортига беркинди. Бойқушлар жим бўлиб қолишди, кўрсичқонлар яширинишди, ҳатто уй ичида ўчоқларда ёнаётган ўтинлар ҳам чирсилламай қолди. Ер юзига қилт этмас оғир жимлик чўкди.
У киши секин-аста қудуққа яқинлашди, энгашди ва ичига қаради.
– Шамс, азизим, Сен шу ердамисан? – шивирлади у.
Мен жавоб бермоқчи бўлиб оғзимни очдим, лекин лабларимдан бирон овоз ҳам чиқмади.
Киши қудуқ ёнида тик турди ва яна унга қаради.
Аввалига у қоп-қора сувдан бошқа ҳеч нимани кўрмади. Кейин сувнинг жимирлаши остида, энг чуқурда менинг қўлларим қимирлаётганини кўрди. Кейин мисоли икки қора тош каби ялтираган, залворли қора булутлар ортидан чиққан ойга қараб турган кўзларимни пайқади. Менинг кўзларим фалаклардан тушунтириш кутаётгандай ойга тикиларди.
Киши тиз чўкди, у кўкракларига урар ва йиғлар эди.
– Уни ўлдирибдилар! Менинг Шамсимни ўлдирибдилар! – бўридай увиллаб юборди у.
Шу пайт буталарнинг ортидан тезлик билан ўтиб кетган соя кўринди ва у худди ёввойи мушук каби чаққонлик билан боғ деворидан сакраб чиқиб кетди.
Лекин у киши қотилга эътибор бермади. Ногаҳон ёпирилган бу мусибат остида у бор овозида, то синиб чилчил бўлган стакан овозидай зириллаб қолмагунича қичқирар ва наъра тортарди.
– Ҳой, сен, жиннига ўхшаб бақиришни бас қил.
– …
– Жим бўл, бўлмаса мен сени ташқарига судраб чиқиб улоқтираман!
– …
– Овозингни ўчир, дедим! Эшитдингми? Ўчир!
Овоз таҳдидли эди. Шунга қарамай, мен ўзимга намоён бўлган манзара ичида яна бироз муддат қолишни истаб, ўзимни эшитмаганга солдим. Ўз ўлимим тафсилотини кўпроқ билишни истардим.
Шунингдек, ўша ғамгин нигоҳли эркакни тузук роқ кўриб олишни ҳам истардим. Ким ўзи у? Мен билан қандай алоқаси бор? Ва нима учун у август тунида мени бунчалар ўртаниб изламоқда?
Аммо мени яна кўргунимча бошқа ўлчамдаги кимдир қўлимни тортқилаётган ва катта куч билан шундай силкита бошлаган эдики, ҳатто тишларим қаттиқ тақиллаб кетди. У мени бу дунёга тортиб олди.
Мен истамасдан, секин кўзларимни очдим ва ёнимда турган кишини кўрдим. Бу оқарган соқолли ва учлари тепага буралган мўйлабли, гавдали, баландбўй киши эди. Бу карвонсаройнинг эгаси эди. Ва ўша заҳоти икки нарсага эътибор бердим. Бу киши одатда ўзаро сўкишиб кетадиган ва жанжалга мойил одамларни тафтидан тушириб юрарди. Ҳозир у жуда дарғазаб эди.
– Мендан нима истайсиз? – сўрадим ундан.
– Нима учун қўлимни тортқилаяпсиз?
– Нимани истайманми? – жаҳл билан бақирди у.
– Сен бақиришдан тўхташингни истайман, тўхташингни. Сен барча ижарачиларимни СКАЧАТЬ