ҚИРОЛ ЧЎҚҚИСОҚОЛ. Коллектив авторов

Чтение книги онлайн.

      Бир пайт катта хонадан ёш қиролнинг ўзи чиқиб қолибди − ипак ва бахмал либосларда, олтин тақинчоқлар билан зийнатланиб олган.

      Эшик ортида яшириниб турган хушрўй аёлни тасодифан кўриб қолган ёш қирол, йўлакка чиқибдида, уни эшик ортидан суғуриб олиб, қўлидан ушлаб, рақсга тортиб кетибди. Аммо малика унинг қўлидан чиқиб кетишга ҳаракат қилиб, бошини буриб, кўзларини яширишга ҳаракат қилаверибди. Малика ёш қиролнинг ўзини таниб қолишидан роса хавотирга тушибди. Чунки у − Чўққисоқол қирол эди. Яқиндагина малика ҳақоратлаб мазах қилган ва отасининг саройидан шарманда қилиб ҳайдаб чиқарган Чўққисоқол қирол эди.

      Аммо қиролнинг омбурдай қаттиқ қўлларидан чиқиб кетиш осон эмасди. Қирол Чўққисоқол идиш ювувчи маликани зиёфатхонанинг ўртасигача тортиб олиб чиқибди ва уни чир айлантириб рақс туша кетибди.

      Бир пайт маликанинг этагидаги боғич узилиб кетибди. Унинг чўнтакларидаги кўзачалар ерга тушиб, чил-чил синиб, бўлаклари ҳар томонга сочилиб кетибди. Шўрваю қовурдоқ, гўшту суяк, сабзавоту мевалар тўкилиб-сачраб, ҳаммаёқни расво қилибди.

      Тўрт томондан шундай кучли кулгу кўтарилибдики, ҳаттоки гўё сарой деворлари ҳам хандон отаётгандай туюлармиш.

      Базмга келган таниқли меҳмонлар ҳам, сарой хонимлари ва аъёнлар ҳам, ёш хизматкорлар ва кекса маслаҳатчилар ҳам қоринларини ушлаб, икки букилиб қолгунларича роса мириқиб кулибдилар.

      Фақатгина малика куладиган аҳволда эмас экан. Малика хўрликдан ва уятдан ерни ёриб кириб кетишга ҳам тайёр эди. У қўллари билан юзини беркитганча хонадан отилиб чиқибди ва зинадан пастга қараб югурибди.

      Аммо кимдир унга етиб олиб, қўлидан тутибди ва ортига қайтишга мажбур қилибди. Малика бошини кўтариб қараса, кўрибдики, бу яна ўша − қирол Чўққисоқол экан.

      У мулойимлик билан шундай дебди:

      − Қўрқма, азизам! Наҳотки мени танимаётган бўлсанг? Мен сен билан шаҳар четидаги вайрона кулбада ғарибона кун кечираётган қашшоқ машшоқман-ку! Бозорда барча сополларингни синдириб, ер билан битта қилган ўша суворий ҳам менман. Ҳеч қандай асоссиз ва сабабсиз сен отангнинг қасридан шарманда қилиб ҳайдаган куёв ҳам мен бўламан. Сенга бўлган кучли муҳаббатим туфайли мен шоҳона либосларимни қашшоқнинг жулдурларига алмаштиришга мажбур бўлдим. Шу туфайли сени хорлик ва зорликлар йўлидан олиб ўтдим. Чунки

      камситилган ва таҳқирланган инсоннинг қанчалар азият чекишини бошингдан ўтказишинг шарт эди: бусиз сенинг тошқотган қалбинг юмшамас ва оппоқ юзларинг каби соф бўлолмас эди.

      Малика шу сўзлардан кейин аччиқ кўз ёш тўкибди.

      − Оҳ, мен айбдорман, шу қадар айбдорманки, сизнинг хотинингиз бўлишга нолойиқман, − деб пичирлабди у.

      Аммо қирол уни ортиқ гапиргани қўймабди.

      − Қайғурманг! Барча кўнгилсизликлар энди ортда қолди, – дебди у. − Келинг, энди тўйимиз тантаналарини нишонлайлик!

      Сарой СКАЧАТЬ