Ёлғонлар шаҳри. Рамита Наваи

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ style="font-size:15px;">      Суиқасд куни келди. Дариуш тонгни асабларини тинчлантирувчи нафас олиш машқлари билан бошлади. Ҳаммаси режаланган. У собиқ полиция раҳбарини бир неча ҳафтадан бери кузатиб юрибди. Байрамлар тугагач биринчи куни тонг саҳарлаб у эски кийим ва йиртилган пойабзалда уйдан чиқди. Собиқ полиция бошлиғи яшайдиган маҳаллага тонгги соат 5 дан сал ўтиб етиб борди ва йўл четида ўтирди. Ҳеч ким уни сезмади.

      Собиқ полиция раҳбари ҳар куни кичик офисга ўзи машина бошқариб борарди. Раҳбар бўлиб ишлаган пайтлари эса уни ўқ ўтмайдиган машинада соқчилар олиб юрарди. Дариуш кўзлаган ишим осон кечади, деб ўйлади. У ўлжасига ишдан қайтаётганда, узун тирбандликда турганида ўқ узмоқчи бўлди.

      Киан МEХ ташкилотига энди қўшилган, аммо садоқати Ражавийларнинг қулоғига етиб боришини истайдиган ёш механикни Дариушга ҳайдовчи қилиб берди. Улар уйдан чиқиб кетаётганда ҳайдовчи Дариушнинг елкасига қўлини қўйиб деди:

      – Мен ҳақ иш учун ўлимга ҳам тайёрман.

      Дариуш унинг қўлини сиқди:

      – Мен ҳам.

      Собиқ полиция бошлиғи одатдаги вақтда бинодан чиқди ва машинага ўтирди. Дариуш ва ҳайдовчи унинг ортидан эргашди. Тирбандликка яқинлашганда бўлғуси қурбон машинасини секинлатди. Дариуш ҳайдовчининг елкасига секин урди – бу уларнинг сигнали эди. У полиция раҳбарининг машинасига орқа тарафдан жуда яқин борди. Дариушга қурбонининг бўйнидаги сочлар ҳам машина орқа ойнасидан кўриниб турарди. У ўқ узди. Ойна синиб кетди. Автоматини қўлида тутганча орқага қаради. Ҳамма ёққа қон сачради. Собиқ полиция бошлиғи рулга суяниб қолганди. У ҳали ҳам қимирлаяптими? Кейин Дариуш учиб кетди. Гурс этиб ерга тушди. Нафаси бўғилди. Одамлар уни пастга босарди. Боши асфальтга тегиб турарди. Юрак зарби бутун танасига тарқаётганини ҳис қилди. Кўз олди хиралашди. Нима бўлаётганини англаб олиши учун қанча вақт кетди? Бир дақиқа, икки дақиқа ёки ўн дақиқа? Билмайди.

      Аста ҳаммасини тушунди: нимадир мотоциклга келиб урилди ва у ҳавога учди. Уч нафар полиция офицери унга ташланди. У иштони хўл бўлиб қолганини сезди. Ҳайдовчи кўринмасди. Полициячилар уни мажбурлаб ўрнидан турғизди. Миясига қурол тиралган эди. Шунда ҳаммаси тугаганини англади. Гуруҳдагилар унга айтишган эди: агар улар сени тутиб олса, бешафқат қийнайди, бу қийноқлар йиллаб давом этиши мумкин. Улар сени зўрлайди. У суратларни эслади. Шунинг учун оғзига цианид капсуласини солганди. Йиқилганига қарамай ҳали ҳам оғзида турибди. У капсула қопламини тишлади. Ичидан оғзига суюқлик отилиб чиққанини сезди. Тўққиз сония. Заҳар танага тарқаши учун шунча вақт керак дейишганди. Аммо ўн беш сония ўтди-ку ёки ўлаётганда вақт шунақа имиллайдими? Дариуш кўзларини чирт юмди. Аммо у ҳали ҳам тирик эди. Ўттиз сония бўлди. Балки Гуруҳ бир неча сонияга адашгандир. Улар кўп нарсада адашган кўринади.

      – Фургонга чиқ деяпман!

      У кўзларини очди. Бир дақиқадан ортиқ вақт ўтган бўлса ҳам СКАЧАТЬ