Dağlar. Aşıq Alqayıt
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Dağlar - Aşıq Alqayıt страница 5

Название: Dağlar

Автор: Aşıq Alqayıt

Издательство: JekaPrint

Жанр:

Серия:

isbn: 978-9952-8032-8-0

isbn:

СКАЧАТЬ varsan, eləcə də qal, Kərəm.

1987-ci il, Qara Keşiş kəndi.

      Ağlama

      Demədimmi bir yaralı ürəyəm,

      Ey dəcəlim, xətakarım, ağlama,

      Göz yaşından bayquşlara dönərəm,

      Sən olarsan günahkarım, ağlama.

      Can istədim, can almağa can atdın,

      O gülləni ürəyimə yan atdın,

      Qaysaqlanmış bir yaranı qanatdın,

      Şəfa gətir, şəfakarım, ağlama.

      Bu tanışlıq, gör ömürdən nə sayıb,

      Təşvişdəyəm, var bədənim sarsıyıb.

      Şaxta vurub, xəzan məni qarsıyıb,

      Ümid yerim, ilk baharım, ağlama.

      Elə tökmə gözlərinin yaşını,

      Oyadarsan nabələdi, naşını.

      Qəm göynətdi ürəyimin başını,

      Qan ağladı bağçam, barım, ağlama.

      Sənin həsrətindən xəstələnmişəm,

      Dözümsüz olmuşam, üstələnmişəm.

      Bəstəkar qəlbində bəstələnmişəm,

      Rübabım, kamanım, tarım, ağlama.

      Özüm də bilmirəm nədir bu istək,

      Bir şübhə, bir inam, bir əl, bir ətək.

      Müqəddəs düşüncəm, duyğularım tək,

      Olarsan qeyrətim, arım ağlama.

      Ülvi baxışları döndərmə yana,

      Arxadır, köməkdir insan insana.

      Qüssələr bağrımı döndərər qana,

      Qəm açar üzümdə şırım, ağlama.

      Alqayıtam, yollarımda fanar ol,

      Ömrün boyu günəş kimi yanar ol.

      Aç qəlbini, inadından kənar ol,

      Ay mənim dövlətim, varım, ağlama.

1987-ci il, Mingəçevir.

      Demədimmi

      Ay inadkar, dəcəlxata, insafsız,

      Ələnib başıma qar, demədimmi?

      Yaralarım qaysaq atar, qanayar,

      Ürəkdə həsrətim var, demədimmi?

      Təntiməz, büdrəməz söykənən dağa,

      Ağlasan, göz yaşın dönər bulağa.

      Sənin vücuduna başdan-ayağa

      Qeyrət demədimmi, ar demədimmi?

      Mən səni duyuram, düşünürəm hey,

      Surə qaşlarındır, nə əlif, nə bey!

      Hissimə, duyğuma yaralı bir ney,

      Qəlbimə inləyən tar demədimmi?

      Çəkə bilsən, bu cəfamı, cəbrimi,

      Qəza qırmaz, fələk kəsməz səbrimi.

      Ölən günü, ay insafsız, qəbrimi,

      Titrək əllərinlə yar, demədimmi?

      Alqayıtam, eşit, unutma qəti,

      Ömür gedər-gəlməz, səs müvəqqəti.

      Ürəkdə yurd salan qəmi, möhnəti,

      Eyləmə aləmə car, demədimmi?

1987-ci il, Tanrıqullar kəndi.

      Məni də səslə

      Ay ellər gözəli, çıx seyrəngaha,

      Keçibdir zimistan, yaz gəlib daha.

      Ülvi gələcəyə, nurlu sabaha,

      Min bir təranə yaz, min ümid bəslə.

      Məni də harayla, məni də səslə.

      De, kim olmaz gözlərinin fədası,

      Baxışının, yerişinin ədası?

      Hər yetənə bəli demə, qadası,

      Bağla ülfətini bir aqil kəslə.

      Məni də harayla, məni də səslə.

      Unutma hörməti, unutma xətri,

      Qoy ellər adına bağlasın çətri.

      Səni məst eyləsə güllərin ətri,

      Çılğın baxışlarla, isti nəfəslə,

      Məni də harayla, məni də səslə.

      Mərhəmət hissindən çoxdur sitəmin,

      Vüsaldan şirindir həsrətin, qəmin.

      Dərin dəryalarda qərq olsa gəmin,

      Təmiz duyğularla, səmimi hisslə,

      Məni də harayla, məni də səslə.

      Alqayıt neyləyir varı, dövləti,

      Zər-ziba deyilmi könül vəhdəti?

      Ağır sınaqlardan çəkinmə qəti,

      Hazıram yolunda min bir həvəslə,

      Məni də harayla, məni də səslə.

1987-ci il, Tanrıqullar kəndi.

      Getdi

      Rahatlıq bilməyən könlümün quşu,

      Min arana düşdü, min dağa getdi.

      Bir də yuvasına dönə-dönməyə,

      Əhdinə, andına sadağa getdi.

      Kim saldı bəxtini qana, bilmədi,

      Yanmağa can atdı, yana bilmədi.

      Bir həzin budağa qona bilmədi,

      Nə qədər yaxına, uzağa getdi.

      Yolunda tufanlar əsib, deyirlər,

      Çən bəndi, bərəni kəsib, deyirlər.

      Bahar taleyindən küsüb deyirlər,

      Şaxtaya, borana, sazağa getdi.

      Yadıma düşəndə, Avey, Göyəzən,

      Ruhum asimana çəkilir bəzən.

      Qıy vurub köksündə qartallar gəzən,

      Müqəddəs torpağa, ocağa getdi.

      Bir həlim düşüncə, bir ilıq nəfəs,

      Alqayıt, səadət deyildimi bəs?

      Könül sarayını tərk edən bu səs,

      Yəqin ata yurdun Qazaxa getdi.

1987-ci il, Qazax.

      Ağlim

      Min vəd eyləsələr, yatmaz, bilirəm,

      Şöhrət laylasına yatmayan ağlım.

      O sısqa çaylarda batmaz, bilirəm,

      Dərin dəryalarda batmayan ağlım.

      Asana СКАЧАТЬ